Η Νταντά Της Κόρης Του ( Υπό Διόρθωση )

«Ποια είναι η μαμά μου;»

-Ξέρεις πως ξέρω ότι είσαι κάτι ιδιαίτερο;
Οτι σε θυμίζει με κάνει να χαμογελάω,
και ή μαγεια είναι πως ξέρω πως αυτή ή μαγεία θα κρατήσει..

-LordPoems

«και εσεις εδω;»ακούστηκε μια φωνη πίσω μας...
Γύρισα το κεφάλι μου και ειδα την Σάρα;
Τι στο καλο κάνει εδω;
Κοίταξα τον Γιώργο ο οποίος κρατούσε την μικρή σφιχτά στην αγκαλιά του..
«Γιώργο μου,βλέπω φοβάσαι να μην πάρω την κόρη μου;»ρώτησε η Σάρα και μας πλησίασε..
Ο Γιώργος άφησε δίπλα μου την μικρή και εκείνη "μπήκε" κατευθειάν στην αγκαλιά μου...

«ποια είναι αυτή ή κυρια μαμά;»ρώτησε ή Αγάπη και η Σάρα γέλασε...
«Ακόμη να του πείτε την αλήθεια του παιδιού; Μέσα στο ψέμα θέλετε να το μεγαλώσετε;» ρώτησε και ξαναγέλασε ειρωνικά...
«Σάρα σκάσε..!»είπε ο Γιώργος ενώ τώρα πλέον στεκόταν ορθιος δίπλα μας..
«γιατί να σκάσω Γιώργο; Λοιπόν μικρή η μαμά σου είμαι εγώ και όχι αυτή ή ηλίθια...
Αυτή είναι απλα ή νταντά σου..!»είπε ή Σάρα και η μικρή απομακρύνθηκε απότομα απο την αγκαλιά μου...

Με κοίταξε με δακρυσμένα μάτια και άρχισε να κατευθύνεται προς την αντίθετη πλευρα.
Ο Γιώργος με κοίταξε και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά...
«πήγενε,θα είμαι εντάξει..!»είπα και έφυγε ώστε να βρει την μικρή...
Σηκώθηκα πάνω και η Σάρα με πλησίασε...
«για ποιον λόγο το κάνεις αυτό;Αφού ξέρω ότι το παιδί δεν το θέλεις για ποιον λόγο γίνονται όλα αυτά;»ρώτησα και ή Σάρα γέλασε...
«όλα γίνονται για τον Γιώργο..
Τον θέλω πίσω και δεν σε αφήσω να τον πάρεις μακριά μου..!»είπε και άρχισε να περπατάει μακριά μου...
Επειτα απο λίγα λεπτά είχε εξαφανιστεί τελείως από το οπτικό μου πεδίο...

~πλευρά Γιώργου...~
(Δεν το περιμένατε αυτό έτσι;😂)

Αφού βεβαιώθηκα οτι ή Έλλη θα είναι εντάξει μόνη της με την Σάρα πήγα στην μικρή...
'Επειτα από λίγα λεπτά την βρήκα να κάθεται κοντά στην θάλασσα και να πετάει πέτρες...
«Αγάπη μου;»ρώτησα ενώ κάθησα δίπλα της...
«Η Ελλη δεν είναι ή μαμά μου;»ρώτησε ενώ με κοιταξε με τα δακρυσμένα ματάκια της..
«πριγκίπισσά μου είσαι πολύ μικρή για να καταλάβεις..!»είπα και την πήρα στην αγκαλιά μου..
«εγώ κατάλαβα οτι αυτή ή κύρια ειπε οτι είναι ή μαμά μου..!»είπε και με κοιτούσε κατάματα...

«θέλεις να το συζητήσουμε όλοι μαζί μόλις φτάσουμε σπίτι;Είναι κρίμα να αφήνουμε την μαμά μόνη της τι λες;»ρώτησα αλλα δεν απάντησε...
Α ρε Σάρα φωτιές που άναψες..
Σηκώθηκα πάνω με την μικρή στην αγκαλιά μου και άρχισα να περπατά προς το μέρος που ήταν
ή Έλλη...
«είσαι εντάξει;»ρώτησα και απλά κούνησε καταφατικά το κεφάλι της...
Εκλεισα την παλάμη της μέσα στην δικιά μου και ξεκινήσαμε να περπατάμε προς το αυτοκίνητο...