"ενας εφιαλτης.."

6.3K 462 21
                                    

Ανοιξα τα ματια μου και αρχησα να ουλιαζω και να κλαίω..Επειτα απο λίγο μπήκε στην σκηνή ο Γιώργος.. “Ελλη..τι επαθες;”με ρώτησε και μόλις τον είδα τον πηρα αμέσως αγκαλιά...“γιατί κλαις;”με ρωτησε ενώ πλεον με κοιτούσε στα ματια...Εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω..Απλα έβαλα το κεφάλι μου στην καμπύλη του λαιμού μου και τον αγκαλιασα όσο πιο σφιχτά μπορουσα..“εϊ,ει ηρέμησε. Εντάξει;”μου είπε ενω έκλεισε το προσωπο μου μέσα στις μεγάλες του παλάμες και με κοιτούσε στα ματια.Αρχησα να ηρεμω σιγα-σιγα και χαμογελασε.“τώρα που ηρεμησες πες μου τι είδες και τρομαξες τόσο πολύ..!”μου είπε και εκλεισα τα ματια μου.“είδα οτι ημασταν στην παραλία και ξαφνικα εμφανίστηκε ο Αργύρης και ή Σαρρα. Επειτα σε πυροβόλησαν πολλές φορές ο καθένας τους και πεθανες..Και μετα πυροβόλησαν και εμένα..!”του ειπα και αρχησα να κλαίω ξανά..!“τιποτα απο αυτά δεν έγινε και ουτε πρόκειται να γίνει εντάξει;”με ρώτησε και εγνευσα καταφατικά..“όσο είσαι μαζί μου δεν θα παθεις τιποτα!”μου είπε και με φίλησε στο μέτωπο.“κοιμησου τώρα..Πέρασες παρα πολλά σημερα!”μου είπε.Πήγε να βγει απο την σκηνή αλλά το σταμάτησα πιάνοντάς του το χερι.“μπορείς να κοιμηθεις μαζί μου;”τον ρωτησα..“φυσικά..!”είπε και ξάπλωσε δίπλα μου..Εβαλα το κεφάλι μου στο στέρνο του και προσπάθησα να κοιμηθώ αλλά δεν μπορουσα..!Εβγαλα σιγα-σιγα το χερι του Γιώργου απο πανω μου και πήγα να φύγω αλλά με τράβηξε απο το ποδι με αποτέλεσμα να πέσω πανω του.“για που το εβαλες μικρή;”με ρώτησε ενω χαμογέλασε στραβά.“δεν μπορω να κοιμηθώ και ήθελα να βγω εξω με την Βάγια..”του είπα με την σειρα μου..“ή Βάγια και ο Γιάννης έχουν φύγει και σε λιγο φεύγουν τα παιδιά..! ”μου είπε και τον κοίταξα με περιέργεια.“αύριο δεν θα φευγαμε;”τον ρωτησα.“ναι, αλλα θα φύγουμε σημερα γιατί αύριο έχουμε μια δουλεια..”είπε και άφησε ενα απαλο φιλί στο μάγουλο μου.

”είπε και άφησε ενα απαλο φιλί στο μάγουλο μου

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.

“Τι ωρα θα φύγουμε;”Τον ρωτησα. “σε λίγο.. Θα παμε με ενα άλογο.!Το άλλο το άλογο το πήραν τα παιδιά. ”μου είπε και χαμογέλασε. “μάλιστα..!Αντε σήκω να πηγενουμε..Θα νυχτώσει” του ειπα εγώ και άρχησε να γελάει! Μαζεψα τα ρούχα μου,τα έβαλα στον σάκο και βγηκα απο την σκηνή.Επειτα απο λίγο βγήκε απο την σκηνή και ο Γιώργος κρατώντας στο χερι του τον σακο του.Αφού μάζεψε την σκηνή με κοίταξε και χαμογέλασε..“παμε;”με ρώτησε.“παμε..!”του ειπα και πήγαμε στο σημείο που είχε αφήσει το άλογο...

Η Νταντά Της Κόρης Του ( Υπό Διόρθωση )Onde histórias criam vida. Descubra agora