Η Νταντά Της Κόρης Του ( Υπό Διόρθωση )

"αυτο θα ειναι δυσκολο..!"

~ακούστε το τραγουδι!!~

Αφού σκεπαστηκα με το σεντόνι πήγα να κλείσω τα ματια μου αλλά μπήκε κάποιος στο δωμάτιο...Ανοιξα τα ματια μου και είδα την μικρή..“τι έγινε αγάπη μου;”την ρωτησα και εκείνη απλα με κοίταξε στα ματια..“μπορω να κοιμηθώ μαζί σου;”με ρώτησε ή μικρή και χαμογελασα.“φυσικά..”της ειπα και ξάπλωσε δίπλα μου..“να σε ρωτήσω κάτι;”με ρώτησε.“ναι,ότι θέλεις!”της ειπα εγώ και χαμογελασα.“γιατί έφυγε ή μαμά μου; Δεν με ήθελε..;”ρώτησε ή μικρή και βουρκωσε.“αγάπη μου μερικες φορες οι άνθρωποι κανουν πραγματα που αργότερα το μετανιωνουν..!”της ειπα και την πήρα αγκαλιά..!“μακάρι να ήσουν εσύ ή μαμά μου..!«μου είπε και παγωσα..Επειτα απο λίγο την είχε πάρει ο ύπνος...Εκλεισα και γω τα ματια μου και έπειτα απο λίγο με είχε πάρει ο ύπνος...

~Το επόμενο πρωι~

“ξυπνά,ξυπνά Ελλη..!”είπε ή μικρή ενω χοροπηδουσε πανω στο κρεβάτι.. “ξυπνησα,ξυπνησα!”ειπα και χαμογελασα..“ελα,παμε να φαμε!”ειπε η μικρη ενω με τραβουσε απαλα απο το χερι ωστε να σηκωθω επιτελους απο το κρεβάτι..“έλα παμε..!”είπε ή μικρή ενω κατεβεναμε τις σκάλες..Πήγαμε στην κουζίνα και δίνει ηταν ηδη ο Γιώργος και έπινε καφέ...“καλημέρα..!”είπε χαρούμενη ή μικρή και πήρε αγκαλιά τον Γιώργο.. “καλημέρα !”είπε ο Γιώργος και έβαλε την μικρή να καθήσει πανω του.Ενω έφτιαχνα το γάλα της μικρής ακουγα τον Γιώργο και την μικρή να μιλάνε ψιθυριστα..“Γιώργο μετα θα ήθελα να μιλήσουμε για κάτι..!”του ειπα και πριν προλάβει να πει κάτι χτύπησε το κουδούνι..Ανοιξα την πόρτα και ή Βάγια αμέσως με πήρε αγκαλιά.
“εΐ τι επαθες;”την ρωτησα και με κοίταξε με συμπόνια.“Ελλη,ο Αντωνης..!”είπε κατά έμεινα στήλη άλατος.“ο Αντωνης τι;”την ρωτησα..“έφυγε για Αθήνα..Μάλλον βρήκαν αυτόν που σκότωσε τον μπαμπά σου..!”μου είπε και έμεινα να κοιταω το κενό..!“μπορείς να πας με την μικρη στον κήπο; Θέλω να πω κάτι στον Γιώργο..!”της ειπα και με κοίταξε με περιέργεια. “τι θες να του πεις;”με ρώτησε και σήκωσε το ενα φρυδι της πανω..“θέλω να ζητησω άδεια για περιπου μια με δυο εβδομαδες να κανονισω την κηδεια του πατερα μου αλλά και τα μαγαζια..”της ειπα και την είδα να κατσουφιαζει ..“τόσο πολύ θα λείπεις;Τι θα κάνω εγώ μονη μου;”με ρώτησε και χαμογελασα“θα έχεις τον Γιάννη”της ειπα και άρχησε να γελάει..Πήγε μέσα στην κουζίνα και γω περίμενα στο σαλονι.Επειτα απο λίγο και αφού ή Βάγια και ή μικρή είχαν βγει στον κήπο,πήγα στην κουζίνα και ο Γιώργος έπινε ακόμη τον καφέ του..“Γιώργο..”είπα και γύρισε να με κοιτάξει.

“τι θέλεις;”με ρώτησε και πλεον με κοιτούσε στα ματια.“θέλω άδεια για να φύγω. Πρεπει να κανονισω την κηδεία και αλλά τοσα..”πήγα να συνεχισω αλλά με σταμάτησε.“για ποσό θα λειπεις;”με ρώτησε κάπως ψυχρά.“περιπου μια με δυο εβδομάδες όχι περισσότερο.”απάντησα εγώ και σηκώθηκε από την καρέκλα.Με πλησίασε και χάιδεψε το προσωπο μου με το χερι του..“σε μιάμιση εβδομαδα μωρο μου να σε είσαι πίσω..”μου είπε ενω πλεον στεκόταν απο πίσω μου.Πέρασε τα χέρια του γύρω απο την μέση μου και δάγκωσε τον ώμο μου...

“δεν μου αρέσει να περιμένω περισσότερο..!” μου είπε κσι βγήκε από την κουζίνα.. Τι στο διαολο προσπαθει να πετύχει γαμωτο του; Εβαλα σε ενα ποτήρι παγωμένο νερό και αφού το ήπια βγηκα στον κήπο..Στην μικρή θα το πω αφού βρω τα εισητήρια και ετοιμασω τα πραγματα μου.Τα δυσκολότερα παντα προς το τέλος..!Μόλις με είδε ή μικρή έτρεξε κοντά μου..“μαμά,μα έλα να παιξεις και'συ μαζί μας!”είπε ή μικρή χαρούμενα.. “ΜΑΜΑΑΑ;”ψιθυρησε  ή Βάγια ενω απομακρυνωμασταν απο κοντά της για να παίξουμε..Επειτα απο λιγο παρατήρησα οτι βγήκε και ο Γιώργος στον κήπο και φαίνεται οτι μιλάγανε λίγο έντονα με την Βάγια..!  “Έλλη,θα φυγεις;”με ρώτησε ή μικρή ενω πλεον ειχαμε καθήσει στην κούνια.“ναι,αλλά θα ξανά έρθω..Δεν θα φύγω για παντα..!”της ειπα και χαμογελασα.“ναι αλλά θα φύγεις,δεν θέλω να φύγεις..!”είπε και με πήρε αγκαλιά με τα μικρά χεράκια της ενω αρχησε να κλαίει..Αυτο θα είναι πολύ δύσκολο...

Καλημέρα πατάτες, τι κανετε; Να με χαιρεστε βρε,δωράκι απο μένα για εσάς..Μπορεί να μην απαντήσω σε όλα τα σχόλια σας γιατί θα διαβάζω..Οπως ξέρετε αύριο εξετάσεις.. :( Οποτε αυτό μπορεί να είναι το τελευταίο κεφάλαιο που ανεβαζω..! Καλη επιτυχία σε όλες σας γλυκακια!

Χριστινα