Η Νταντά Της Κόρης Του ( Υπό Διόρθωση )

"Σε έχω ανάγκη..."

- All relationships go through hell , real relationships get through it.

/ Unknown

Όλη την ημέρα την είχα αγκαλιά δεν έφυγα καθόλου από κοντά της αλλά θα έπρεπε να πάω στο σπίτι να δω την μικρή και τώρα ήταν η ευκαιρία που η Έλλη κοιμόταν.

Σηκώθηκα σιγά-σιγά από το κρεβάτι και την φίλησα στο μέτωπο.

«Σε λίγη ώρα θα επιστρέψω μωρό μου.»είπα και βγήκα από το δωμάτιο.

Η Βάγια σηκώθηκε από την καρέκλα και με πήρε αγκαλιά.

«Πονάει Βάγια,πονάει..» ψιθύρισα και την αγκάλιασα πίσω.

«Το ξέρω Γιώργο αλλά μαζί θα τα περάσετε όλα.Πρέπει να μείνεις δίπλα της.Σε χρειάζεται.»είπε ενώ πλέον με κοιτούσε στα μάτια.

«Το ξέρω..»είπα και απομακρύνθηκα από κοντά της.

Κάθισα σε μια άβολη καρέκλα και η Βάγια κάθισε δίπλα μου .

«Η μαμά θα έρθει σε λίγο με την μικρή. Πήγαινε να ξεκουραστείς.» είπε ενώ με κοίταξε συμπονετικά.

«Δεν μπορώ να την αφήσω μόνη της.Και τι εννοείς; Θα φέρει την μικρή εδώ;» ρώτησα και κούνησε το κεφάλι της καταφατικά.

«Και η Έλλη;Ξέρει η μάνα ότι απέβαλε η Έλλη;»ρώτησα και κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.

«Μπαμπά..»άκουσα και γύρισα το κεφάλι μου και είδα την Αγάπη να τρέχει προς το μέρος μου ενώ από πίσω της ήταν η μάνα μου.

 
«Αγόρι μου καλά είσαι;Η Έλλη;»ρώτησε και αναστέναξα.

«Η Έλλη κοιμάται..»είπα και κάθισε δίπλα μου.

Σήκωσα την μικρή και την πήρα αγκαλιά.

«Πάμε να δούμε την μαμά;»ρώτησε η μικρή και χαμογέλασα.

«Πάμε μικρή .»είπα και σηκώθηκα από την καρέκλα με την Αγάπη στην αγκαλιά μου.

Μπήκα στο δωμάτιο και η Έλλη γύρισε και με κοίταξε.Μόλις έπεσε το βλέμμα της στην μικρή χαμογέλασε.

Άφησα κάτω την μικρή και εκείνη πήγε κοντά στην Έλλη.Κάτι της ψιθύρισε στο αυτί και η Έλλη φάνηκε σαν να δάκρυσε και την πήρε αγκαλιά.

Μα καλά τι μπορεί να της είπε;

Είχε περάσει σχεδόν μια ώρα και η Έλλη μιλούσε με την Αγάπη και γελάγανε. Τελικά έκανε καλά η μάνα μου και έφερε την μικρή.

Έπειτα από λίγο μπήκε στο δωμάτιο ένας γιατρός.

«Γεια σας. Συγγνώμη εάν ενοχλώ αλλά πρέπει να βγείτε από το δωμάτιο για να ξεκουραστεί η Έλλη.» είπε ο γιατρός και σηκώθηκα αφού η μικρή χαιρέτησε την Έλλη και της υποσχέθηκε ότι θα έρθει να την δει σε λίγο βγήκαμε από το δωμάτιο...

Η Αγάπη κάθισε δίπλα στην μάνα μου και μιλούσαν και εγώ πλησίασα την Βάγια..

«Είναι καλύτερα;»ρώτησε και χαμογέλασα.

«Είναι κάπως καλύτερα...Μόλις είδε την μικρή χαμογέλασε και μετά άρχισαν να μιλάνε αλλά δεν ξέρω αν..»είπα αλλά σταμάτησα.

Τι να της έλεγα τώρα; Μπορεί να έχω και άδικο...

«Αν τι;»ρώτησε και με κοίταξε κάπως περίεργα...

«Αν θα φύγει τώρα..Η Έλλη φαίνεται πολύ στενοχωρημένη και δεν ξέρω αν θελήσει να φύγει από εδώ..Από την Κρήτη,από εμένα...»είπα και γέλασε.

«Μην ακούω μαλακίες τώρα.Η Έλλη ποτέ δεν θα στο έκανε αυτό.Εσύ πρέπει να είσαι κοντά της τώρα.Και μπορεί να είσαι αδερφός μου αλλά αν την πληγώσεις δεν ξέρω και εγώ πως θα αντιδράσω.»είπε και γέλασα.

«Δεν πρόκειται να συμβεί αυτό.Σου το εγγυώμαι.»είπα και η Βάγια χαμογέλασε...

Χευ πατάτες , καλό μήνα..!    

Το ξέρω οτι έχω να ανεβάσω πολύ καιρό κεφάλαιο αλλά μας πρόλαβε ο σεισμός...         

So , ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο...Το επόμενο ελπίζω σε μια με δυο μέρες...

Χριστίνα