BOOK TWO [SDTCP] Infinite Love

chapter 26

This chapter again again again again hahaha joke... 

This chapter is dedicate to @aaallliiieeen .. Grabe hindi ko kinaya ang name mo hahaha .. Haba pala .. Nahirapan ako hanapin hihi .. Peace ..?  Pero thank you dahil nagpatuloy kayo nagccomment at vote haha .. Grabe lapit na pasukan T^T..
Pero lapit na ang special day ko hihi ..

At masama mang sabihin pero tatlong beses ako maguupdate sa isang linggo kapag nagsimula na ang pasukan okey lang ba?

Oppss .. Ang daldal ko na .. Thank you guys enjoy ..

Mikaela pov.

Huminga ako ng malalim  bago ako magbitaw  ng sasabihin ko. Kailangan ko ba pagisipan ito pero. Hayy..

"Fine payag ako  pero huwag ka umasa na tama ka talaga dahil ikaw din ang masasaktan sa huli."

Sumilay ang mga ngiti sakanyang labi at laking gulat ko ng yakapan niya ako ng mahigpit.

"Thank you Chelsea. Salamat talaga. " masayang sambit niya sa'kin.

Napabuntong-hininga nalang ako bago ako kumalas sa pagkakayakap sakanya. "Isang favor lang okay ? Mikaela ang pangalan ko at hindi Chelsea."

"Wala ako pakialam sa totoo mong pangalan pero para sa'kin ikaw parin si Chelsea." Napailing nalang ako sa sinabi niya at nagsimula na kami maglakad .

"Ate bakit ang wierd ni Kuya Novem ngayon?" napasulyap ako kay Zhel na  sobrang nagtataka sa mga nangyayari.

"Kahit sabihin ko sa'yo , hindi mo rin maiintindihan. " sambit ko. "Pero ate big boy na kaya ako !!"sabi niya habang tinataas niya ang braso niya.

Hindi ko maiwasan mapatawa dahil sa ginagawa niya.

"Ang sarap niyo naman tignan kung siguro kung ikaw talaga si Chelsea  magiging mabuti kang ina sakanya."

Nawala ang mga ngiti sa labi ko at napasulyap kay Novem na tahimik na nakatingin sa amin. Napairap nalang ako at niyaya si zhel na umuwi nalang.

"Chelsea gusto mo hatid ko na kayo?" Aniya niya. Hindi ko nalang pinansin ang mga sinabi niya at nagpatuloy nalang maglakad. Nang makita na  agad ako ng jeep ay agad ko ito pinara.

Hindi ko maiwasan maalala ng nagdate kami na akala ko hindi kami matutuloy dahil nasiraan kami.

"Ate bakit ka nakangiti ?" rinig kong tanong ni Zhel.

" Oo nga bakit ka nakangiti siguro  iniisip mo ako ?"

Napalaki ang mata ko ng marinig ko ang boses niya at sumulyap ako sa gawi ni Zhel at laking gulat ko ng makita ko siya.

" Novem ano ginagawa mo dito " tanong ko sakanya.

"Eto nakaupo gaya mo. " sarkastiko niyang sabi. Napairap nalang ako

" Oo alam ko hindi ako tanga ang ibig ko sabihin bakit sumunod ka sa amin?"

"Ayaw mo kasi na ihatid ko kayo. Hindi kasi ako kontento hanggang hindi kayo nakakauwi ng ligtas." Nakangiti niyang sabi sabay gulo ng buhok ni Zhel .

Hindi ko maiwasan mapangiti ng palihim. Ngayon lang kasi ako nakita na Novem na nagalala na walang halong biro hindi katulad dati na lahat ng sasabihin niya ay puro kalukuhan lang pero  tignan mo ngayon.

Ibang-iba na siya.

Nang makarating na kami sa lugar namin agad kami bumaba.

"Paano ka uuwi niyan?"sambit ko sakanya. Ngumiti siya sa'kin at bigla nalang may tinawagan sa cellphone niya.

Kumunot ang noo ko ng tumawa siya at bahagya tumungin sa'kin. Nakaramdam ako ng kakaibang kaba dahil sa mga tingin niya iyon.