The PROMISE Book2(MarcosBro.FF)

TP 2.

Sandro POV.

As the party host call my name to deliver my speech and birthday wish to Mama Meldy, my baby boy cried when i gave him to his mom. Of course hindi ko naman pwedeng hayaan na lang umiyak ng umiyak ang anak ko. Kapag kase karga ko siya ayaw niya sumama sa mommy niya at kahit sino,of course! Daddy's little prince ee. Sinenyasan ko ang isa sa mga bodyguards ko na lumapit sa akin.

"Tell the host na mamaya na lang ako magspeech" i told my bodyguard. Tumango naman siya.

"Yes Gov. Sige po." He said and pumunta na sa likod ng stage.

"Awww baby please dont cry,daddy is here. I wont leave.. i wont leave.." i tell my 2year old son and pinadede siya kinuha ko sa mommy niya ang feeding bottle and i seated him on my lap. My baby boy look at me in teary eyed and started to bottle feed. my heart softenes everytime he is looking at me feels like im so strong that my child is always leaning on me. Nasanay siya kase na kapag umaalis ako kung hindi lang naman crowded ang pupuntahan ko na event ay sinasama ko silang magina with his yaya Beth.

"I didnt know Baby Sander is daddys boy manang mana talaga sayo Iho" my president daddy told me while chuckling.

"Yes dad, minsan nga iniisip ko na mas mahal ni Sander ang daddy niya kesa sakin ee" my wife joke around us. We laughed.

"Of course not iha,mas magaling lang sigurong maglambing ang asawa mo kay baby Sander kaya mas malapit ang bata sa daddy niya" Mom said.

"I guess so Mommy,besides siya naman kase ang gumigising and nagpapalit ng diapers ni Sander when im asleep or tinatamad ako bumangon nahihirapan din po kase ako sa paglilihi ko ngayon" my wife said.

And yeah minsan ako na ang nagpapalit ng diapers ng anak namen lalo na when Sander cried at the middle of the night. And hindi naman ako nahihiya na malaman ng iba yun, i should be proud. Proud daddy yata ako. Hahaha. And minsan talaga ayaw na bumangon ng asawa ko kase kaya pala tamad na tamad siya and been craving for sweets and sour food and fruits is magkakababy na naman pala ulit kame. Days past so fast. Parang kelan lang nung nagaaway pa kame dahil hindi ko siya maalala ngayon masaya na kame sa pamilyang binubuo namen. Well i can tell being a full time father for my child and a full time father of my province ilocos norte is hard. But i guess everything that comes in dedication lightens everything and yan ang namana ko sa aking ama. My President Dad honorable Ferdinand BongBong Marcos Araneta.😉

May 30 minutes ko din siguro bago napakalma at napatulog ang anak ko. Kinuha na siya sa akin ng asawa ko and ako naman umakyat na sa stage to deliver my speech and birthday wish for my ever loving Mama Meldy. And the night and Party goes well.