The PROMISE Book2(MarcosBro.FF)

TP.49

Alena Vergara POV.

"Anak bakit ginabi ka yata ng uwi? Si simon? Hindi ka ba hinatid?" Bungad ko ng mapagbuksan ko ng pinto ang anak ko..

"Hindi po ma, busy po siya sa ibang bagay.." sagot ng anak ko and dumiretso na sa kwarto niya. Nakakapagtaka naman na hindi inihatid ni Simon ang anak ko? Knowing na gabi na.. sinundan ko si Andrea sa kwarto and inabutan ko siyang nakaupo sa kama niya and nakayuko. Dahan dahan akong lumapit..

"Andrea anak?" Tanong ko ng makalapit ako. Nagulat pa siya and agad na pinahid ang luha niya.

"Ma? Bakit hindi man lang kayo kumatok..?" She asked me. Tumabi ako sakanya.

"Im sorry anak naiwan mo kase nakabukas yung pinto kaya pumasok na ako.." i said.
Nakatahimik lang siya and nakatingin sa kawalan.

"Ma what if malaman mo na pinaglilihiman ka ni Papa anong mararamdaman mo?" My daughter asked me. I lool into her.

"Anak may problema ba?sabihin mo kay Mama makikinig ako.." i said and rub her back. Tahimik lang na tumutulo ang luha niya. And with that feels like someones smashing my heart.

"Si Simon po kase, nitong mga nakakaraang araw napapansin ko na parang nagiiba siya. Para lagi siyang wala sa sarili niya and kanina sabi niya magkikita sila ng daddy niya."

"Ohh magkikita naman pala sila ng daddy niya eeh so anong problema dun anak?" I asked her again.
She shook her head and wipe off her tears.

"Yun na nga ma eh,sinabi niya magkikita sila ng daddy niya pero nalaman ko kay Sandro na nasa Japan sina tito and Tita to attend ASEAN SUMMIT. " my daughter answered. My eyes grew in shocked.

"Hindi man lang ba tumawag si Simon sayo para magpaliwanag? Or sinubukan mo ba siyang tawagan anak?" Tanong ko pa.
Umiling siya.

"Cannot be reach po ang Phone niya ma.." my daughter said. I took a deep sigh. Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko. Imposible kayang niloloko ni Simon ang anak ko? Diyos ko wag naman sana at ayoko mawala ang respeto ko sa lalaking yun.my daughter hug me and cried silently.

"Ma what if nagsasawa na si Simon saken?"

"Shhhh anak wag kang magsalita ng ganyan.." i said and rub her back.

"Ma papano kung magising na lang ako isang araw na may babae na naman pala siya? Ma imposible na ba talaga na magkatuluyan ang Prinsipe at ang servant?" She added. I took a deep sigh. Minsan ang anak ko isip disney princess pa din ee.. well lahat naman yata ng babae maging ako hindi nawawala sa akin ang ganun isipan.

"Anak wag kang magsalita ng ganyan dahil para sa amin ng papa mo ikaw ang prinsesa kayo ni Charlie ang kayamanan namen ng papa mo anak and alam ko na kung nabubuhay lang ang papa mo malulungkot siya kung makikita ka niya malungkot and nasasaktan anak." I said and hug her also. She keeps on crying.

"Bakit kase kailangan na Magmahal pako ng mas mataas sa akin.. minsan ang hirap hirap nila abutin" she said in between sob.

"Shhh tama na anak, tama na ang pag iyak..bigyan mo ang sarili mo ng time magisip okay? Matulog ka na bukas paggising mo wala na ang sakit.." i said and kiss her forehead. And bago ko siya iwan sa kwaryo niya ay siniguro ko muna na nakatulog na siya. Even if she is already 24 i make sure na sa kanilang dalawa lang ni Charlie umiikot ang mundo ko and sinisiguro ko palagi na pinapadama ko sakanila ang pagiging mabuting ina ko in times of needs. Lovelife man nila yan or personal matters.