The PROMISE Book2(MarcosBro.FF)

TP.62

Andrea POV.

Sun rays woke me up.. i slowly opened my eyes.. tamad na tamad ako bumangon these past few days grabe aside from im mending and hindi ko pa din tanggap ang mga nangyayare ay tamad na tamad ako bumangon sa umaga and ang bilis ko mapagod. I decided to resign na din sa ospital isang linggo after ng pangyayari sa condo ni Simon walang araw na hindi niya ako ginulo.. and im afraid na pumunta na naman siya ngayon. I admit nasasaktan ako everytime i see him na nasasaktan dahil alam ko sa sarili ko na mahal na mahal ko pa din siya. Pero nandito and hindi pa din maalis sa isip ko yung eksena na naabutan ko sa condo and with that hindi ko maalis ang matakot. Maybe it will take a little more time for me to forgive. I decided to stand up magtotoothbrush sana ako when suddenly i feel so dizzy.. mabuti na lang nakaupo ako kaagad sa kama. Pumikit ako.. and pinagpawisan ako bigla ng malamig.. i dont know why.. maya maya ay pumasok ang mama sa kwarto.

"Anak okay ka lang ba?" She said and tumabi sa akin sa kama. I tried to shake my head to answer pero nahihilo talaga ako..maya maya ay feeling ko may kung ano sa sikmura ko.. im about to throw up..! @--@ and i found myself throwing up on the sink.. i keep on throwing up kahit wala naman ako nilalabas kundi laway lang. I feel so tensed..i feel like my knees turns into jelly..when im about to go back on the bed with mom escorting me hindi ko na kinaya. And everything went black...

Nagising na lang ako na puti ang buong paligid ko, i know nasa ospital ako based on the swero i saw on my wrist. Agad lumapit si mama and Akela sa akin.

"hey kumusta na pakiramdam mo?" Akela asked me. I tried to smile.

"Bakit ako nandito? Hindi niyo na sana ako dinala dito." I said.

"Anak nawalan ka nalang ng malay kanina syempre natakot ako buti na lang at dumalaw si Akela sa bahay kaya nadala ka namin dito mga PSG niya ang bumuhat sayo.." mom told me. I look to Akie and said thank you. She just smiled.
Maya maya ay dumating ang doctor.

"Goodmorning Miss MarcosAraneta.." bati ng doctor kay akela.
"Goodmorning maam.." bati din nito sa amin while smiling.

"Ahmm doc ano pong findings sa kaibigan ko? May dapat po ba kame ipag alala or anything?" Tanong ni Akie. Ako naman ay walang ganang magtanong.

"Oo nga po doc, bigla na lang po kase siyang nawalan ng malay kanina eh" mom added. The doctor smiled and tap my hands.

"Mam you dont have to worry about Andrea, natural lang po sa pagbubuntis ang mga sintomas na pinapakita niya.." doctor said.
And what??!!! Ako??!!! Buntis??!!!! 😲😲
Malamang! Sinuko mo ang bataan sakanya nung bakasyon di ba?! My mind mocked me. I took a deep sigh. Parang hindi pa nagsink in sa utak ko ang lahat when Akie and Mom exclaimed.

"A-ano doc?? B-buntis??" Sabay pa nilang tanong. The doctor just nodded and smiled.

"Opo maam, wala kayong dapat ipag alala..its just normal mawawala din yan after the first trimester and congratulations Andrea you are 3weeks and 5days pregnant to be exact.." the doctor said. Nanlaki ang mga mata ko...hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko😊😇😭 that emojis best to describe what i feel. Sooner or later lalaki ba ang anak ko na walang ama? Bakit naman kung kelan hindi okay ang lahat saka ako binigyan ni Lord ng blessing?😭 i feel my tummy. Baby wag ka magagalit kay mommy kung hindi mo makikilala ang daddy mo.. i said.