" Ya önemsiz aslında.Egemen'i öldürdüm."
" Ne "
" evet.O bunu fazlasıyla haketti."
"Sen ne diyosun Çağlar."
"Yaptıklarını ne çabuk unuttun."
Çağlar nasıl olur da birini öldürebilirdi aklım almıyordu. Algılayamıyordum.
" Ama polisler senin peşine düşecek.Ya tutuklanırsan ? "
Bu söylediğim Çağlar'ı gülümsetti.
" Hadi ama komik bir şey söylemedim."
" Polis bilmeyecek Ada.Merak etme."
"Emin misin ? "
"Güven bana."
Gözlerimin dolmasını engelleyemedim.Küçük bir çocukmuşumcasına elleriyle saçımı okşadı ve güldü.
" Hadi bir şeyler yiyelim."
" Ben hazırlarım."
" Tabi sen hazırlayacaksın kim hazırlayacak ? "
Dalga geçercesine söyledi bunları.Elimi belime koydum bir ayağımı öne attım ve karşısında diklenerek cevap verdim.
" Yok ya.Emrin olur paşam."
" Ya şimdi sen beceremezsin."
" Allah Allah.Bak gör bakalım becerebilir muyum beceremiyor muyum ."
Mutfağa hızlıca gittim.Ekmek sepetine ekmekleri güzelce kestim yani biraz yamuk oldu ama ekmek sonuçta Cetvelle kesecek halim yoktu düzgünce dizdim.Kahvaltılıkları masaya dizdim.Çayı ocağa koydum.Yumurtayı neyli sever diye sormak için içeri geçtim.
" Yumurtayı nasıl seversin ? "
" Daha yumurta sevmediğimi bile bilmiyorsun Ada."
"Ya nerden biliyim ? Hazır masa hadi yiyelim."
" Bu mu yani.Dolaptaki kahvaltılıkları çıkarmışsın.Bir de çay.Süpersin."
" Ya hayatımda kahvaltı mı hazırladım ."
" Tamam yiyelim de bir an önce yola çıkalım.Seni havuza atmak için can atıyorum."
"Sakın aklından bile geçirme Çağlar."
Beraber oturduk ve kahvaltımızı yaptık.Masayı toplarken kapı çaldı.
"Ben bakarım."
Kapıyı açtığımda mini şort beyaz tişort şapka ve koca gözlüğüyle Ceren boynuma atladı.
"Hadi gidelim.Gece yolculuğu dediniz ama ne kadar erken o kadar iyi dedik geldik "
" İyi dediniz "
Arkadan Emir de geldi.
Çağlarla selamlaştıktan sonra bana sarıldı.Çağlar ölümcül bir şekilde bana bakıyordu.Bunu Ceren de fark etmis olacak ki kahkaha atarak konuşmaya başladı.
" Kıskanma Çağlar çünkü o benim."
Söylediğiyle gözlerim ve ağzım aynı anda açıldı.
" Ne ! Ciddi misin ? "
Emir başını öne eğerek güldü.Gülüşü güzeldi.Ayrıca çokta yakışıklıydı.Ceren de oldukça bakımlı ve güzel.Birbirlerine yakışmışlardı.Emir soruma cevap veren kişi oldu.
" Ah Ada ,Ceren ilanı aşk edince bende kıramadım."
İstemsizce güldüm.
" Allah Allah durduk yere beni dudağımdan öpen.."
" Hey hey tamam bebeğim özele girmeyelim."
Emir'in bu tepkisi ,Ceren'i öpmesi ve çıkmaları hepsi beni şaşırtıyordu.Emir kolunu Ceren'in omzuna attı.Birbirlerine aşkla bakıyorlardı.Istediğim olmuştu.Amacıma ulaşmak bana gurur verirken Çağlar'a döndüm ve gülümsedim.Beni kolumdan tutarak kendine çekti ve alnımdan öptü.O sırada Kaan ve Ezgi geldiler.
"Hey burda ne oluyor. Oha Ceren ? "
Ezgi'nin bu tepkisine gülmeden edemedim.Ama en az onun kadar bende şaşırmıştım.
"Vay vay brom hayırlı olsun."
"Eyvallah kardeşim ."
Hepimiz gülerken gitme vaktimiz de gelmişti.
"Ben valizleri arabaya yerleştireyim.Siz de arabalarınıza geçin."
Üç araba gidiyorduk.Ben ve Çağlar , Kaan ve Ezgi , Ceren ve Emir. Valizleri arabaya yerleştirdikten sonra yola çıktık.Hızla gidiyorduk.Aklıma Babam geldi.Onu en son hastahanede bırakmıştım.Ve bir kadınla.Kadın ölebilirdi.Babam iyiydi ama o kadınla ne işi vardı ki ? Belki de iş içindir.Peki o zaman nasıl kaza yaptı.Başka bir arabayla çarpışmamıştı.Araba kendi kendine kaza yapmıştı.Bana ilginç geliyordu.Daha ilginci ise onunla hiç konuşmamam.Diğer bir ilginç olan kendi evimde kalmamam.Neden evim durmuşken Çağlarda kalıyordum anlamıyorum.Annem ben hasta olduğumda gece gündüz uyuyamaz "anne sadece başım ağrıyor "desem de başımda beklerdi.Ama şu an o kadar olayı ben yaşamamışım gibi davranıyor herkes.Çağlar da çok değişti.Yanlış bir kelime kullandığımda dahi bana bağıran kızan gülümsemesini kolay kolay göstermeyen kızları gecelik gören şu an hiçbir kızla konuşmuyor ve bana çok iyi davranıyor.Bu olanlar kafamı daha da kurcalarken Çağlar'ın sesiyle kendime geldim.
" Ha ne oldu geldik mi ? "
" Ne gelmesi güzelim daha çok yolumuz var.Nerelere daldın bakalım ? "
" Eski hayatıma.Yani İstanbul'a gelmediğimiz zamanlara."
" Özledin mi? "
Burukça bana baktı.Bu bakışı kalbime çok dokunmuştu.Sanki ondan bu şehirden sıkılmışım düşüncesi belirdi onda.
" Hayır özlemedim.Hayatımın aşkını bulmuşken neden özliyim ki ? "
" Peki neden düşünüyorsun geçmişi ? "
" Çok farklı bir kız.Babasının prensesi annesinin göz bebeği.Arkadaşları sayamayacağı kadar var ama tek takıldığı arkadaşı köpeği Max olan bir kız vardı bir zamanlar.Okulda birinci.Derslerinin hepsi yüksek.Voleybol takım kaptanı.Popüler ama bir o kadar da sıradan biri.Başına gelen en büyük felaketin merdivenden düşmüş olması.Bu kız şu an okulda kızların ezik olarak gördüğü notları düşük sınıfı zorla geçen ailesi tarafından önemsenmeyen babasının başına gelenlerden habersiz olup silahla vurulması tanımadığı bir adam tarafından kaçırılması işkence görmesi sonra sevgilisi tarafından bu adamın öldürülmesi yani ne bileyim daha saymadığım tüm bunlar garip geliyor anlıyor musun ? "
" Hayat böyle Ada.Ne olacağı belli olmuyor ."
"Haklısın aslında."
"Demek voleybol takım kaptanıydın."
"Bu kadar anlattığımdan bunu mu anladın Çağlar ? "
" Ilgimi çekti.Bizim okulun voleybol takım kaptanı kim biliyor musun ? "
" Bilmiyorum.Kim ? "
" Alev."
"Ciddi misin. O kızın tek bildiği şey erkeklere sulanmak ."
"Ayrıca takım kaptanı.Seneye sen olursun ha ne dersin ? "
" Uğraşamam boşver.Yani isterdim ama madem Alev bırak o devam etsin."
" Ben beden hocasıyla konuşurum."
"Istemiyorum diyorum Çağlar."
" Niye kendine güvenmiyor musun ? "
" Emin ol okulu şampiyon bile yaparım ama o salaklara değmez."
"Görürüz bakalım bir plaj voleybolu oynarız ha ."
" Olur."
