Emir ile biraz daha sohbet ettikten sonra saatin baya ilerlediğini fark ettim. Evime gitmek için ayaklandığımda beni bırakmak istedi. Kabul ettim.
Arabayla evimin önüne kadar getirdi beni.
"Teşekkür ederim Emir.Görüşürüz."
Yüzü aniden soldu.Sanki benden bir şeyler bekliyor gibiydi.Ah! Yaptığım hatanın farkına varınca kızardım.
"Ama önce bende kahve içmeye ne dersin ? "
Yüzündeki o tatlı gülümseme geri geldi.Normalde tek başıma asla bir erkeği evime almazdım ama Emiri kendime yakın görüyordum.Yani yakın arkadaş gibi.Bir şey demesine fırsat vermeden ;
"Ben eve geçiyorum sen park edene kadar."
diyerek arabadan indim ve anahtarı çantamdan çıkardım.Kapıyı açıp içeri girer girmez Ceren'e mesaj attım.
* Hemen bana geliyorsun seni biriyle tanıştırmak istiyorum.*
* Ah küçük hanım sonunda mesajlarımıza cevap verdi.Deliye döndük sana ulaşamıyoruz diye.Neyin peşindesin sen?*
* Atar yapma kızım bana.Gel hemen buraya.*
*Gıcık.Geliyorum*
Emir eve girdi. Elimle koltuğu işaret ettim,oturdu.Aklımda süper bir plan vardı.Artık bizim süslünün birisiyle beraber olması gerekiyordu.
Boş boş birbirimize baktığımızı fark edince hemen konu bulmaya çalıştım.
"Emir şimdi senin bir sevgilin yok öyle değil mi ? "
"Evet öyle."
"Peki olmasını ister misin yeniden ? Yoksa hala aklın o şıllıkta mı? Yani kusura bakma ama bunu hak ediyor. "
" Bence de hak ediyor.Ama bunu düşünmemiştim.Yani neden olmasın sevebileceğim biri çıkarsa tabi olur."
Bu cevaptan hoşlanmıştım.Çünkü Ceren'le Emir beraber olabilirlerdi.Çok yakışacaklarına eminim.Emir gayet hoş görünümlü biriydi.Yolda gören çoğu kızın bakabileceği bir yakışıklılığı vardı.Ceren zaten kendine çok bakan ve erkeklerin reddedemeyeceği bir alımlılığı olan bir kızdı.
Zilin çalmasıyla aklımdaki tüm düşünceler dağıldı ve kapıya baktım.
" Aa hoş geldin Cerencim"
Sanki hiç haberim yokmuş gibi şaşırmış numarası yapmıştım. Bende az değilim he.
" Hiç hoş bulmadım Ada.Dökül bakalım neler oluyor? "
diyerek içeri daldı ve karşısında Emir'i görünce duraksadı.
" Tanıştırayım Emir-Ceren.Ceren-Emir"
Verecekleri tepkiyi izlemeye başladım.ikisi de boş boş bakıyolardı.Emir selam verdi ve Ceren de karşılık verdi.
Hiç beklemiyordum.Neyse bugün olmadı yarın olur.Öyle değil mi?
"Mutfağa gelir misin Adacım "
Yalandan gülerek mutfağa doğru geçtik.
"Şimdi en baştan içerdeki çocuğa kadar her şeyi anlatıyorsun yoksa ben kafayı yiyeceğim. "
Her şeyi anlattım.Atlamadan.Emir'e kadar.Çağlar'a biraz sövdükten ve bana teselli konuşması yaptıktan sonra sonra Konu Emir'e geldi.
" Yani içerdeki çocukla aynı sınıftasın öyle mi? "
" Evet "
dedim gözlerimi devirerek.
" İçeri girsek artık çok bekletmedik mi ? "
Tamam diyerek kahveyi aldı ve içeri ilerledi.Emir'e doğru yaklaşırken korkuyordum.Bu kız kaç kez birine kahve taşıdı ki.Kahveyi uzatırken tam da tahmin ettiğim gibi yarısını yere yarısını Emir'in üzerine döktü."
" Ah yaktın ya! Önüne baksana ne kadar sakarsın! "
" Çok özür dilerim ben bilerek yapmadım yanlışlıkla oldu. "
" Yok bir de bilerek yapsaydın. "
" Ne uzatıyorsun özür diledim ya"
Hıh ilk kavgalarını ettiler bile.Sende ne kadar sakarsın Ceren o kahve çok sıcaktı.Bu Emir'in yüzünden de belli oluyordu.
" Benimle gel sana kıyafet verip banyonun yerini göstereyim"
dedim ve üst kata çıktık o banyoya geçerken bende annemlerin odasından babamın kıyafetlerinden alıp Emir'e verdim.
Aşağı kata inerken Max odamdan fırladı.
" Hey aşkım gel buraya.Ne işin var senin benim odamda.Özlettin kendini"
Köpeğime sarılıp öpüyordum.O sırada banyodan ;
" Ne oluyor orada Ada"
diyen Emir'in sesini duyunca gülmeye başladım.
" Sessiz olur musun şurada sevgilimle aşk yaşıyorum"
Emir bir anda banyonun kapısını açtı.Bir Max'e bir bana baktı.Bende onu babamın kahverengi kareli kıyafetleriyle görünce kahkaha attım.Ceren de yanımıza geldi.
Emiri görünce kahkaha patlattı.
"Senin gülmeye hiç hakkın yok.Bunların hepsi senin yüzünden başıma geldi zaten. "
" Allah Allah.İster gülerim ister kahkaha atarım sana mı sormam gerekiyordu ? "
Eğer bir şeyler söylemezsem bunlar kavga etmeye devam edecek.
"Hey bu benim köpeğim Max.Emir abinle tanış Max "
Dedim ve Max havaya zıplayıp havladı.Bu ortamın gerginliğini biraz olsun azaltmıştı.Hep beraber aşağı kata indik ve koltukta oturduk.Ceren ile Emir yan yana oturdular bende karşılarına oturdum.Üç kişilik ve tekli koltuk var.Ailenin tek çocuğu olduğum için öyle geniş koltuk takımlarından almadık.Ben tekli koltuğa oturunca onlar da yan yana oturmak zorunda kaldılar.O sırada fark ettim de Ceren yarım göbeği açıkta kalan dar bir bluz giymişti.Çok açık giyinmişti ama bu onu daha da güzel gösteriyordu.
"Ben artık gitsem iyi olacak da nasıl "
diyen Emir'e baktım.Bu bende gülme hissi uyandırdı.
"Ada! Gülme ya "
"Elimde değil gerçekten.Kusura bakma.Zaten araban dışarıda hızlıca bin seni kimse görmez. "
"Peki o zaman yarın görüşürüz. "
Diyerek ayağa kalktı ve Ceren'e baktı."
"Evine gideceksen bırakabilirim. "
Ya ne kadar iyi biri.Bu hale gelmesine sebep olmasına rağmen onu düşünmüştü.
" Im iyi olur. "
Gözleri parlıyordu Ceren'in.Canım arkadaşım ya.Artık mutlu olması gerekiyordu ve Emir kesinlikle doğru kişiydi.İkisi beraber gittiler ve ben yine yalnız kaldım.Yine.
