Uyandığımda başım çatlayacak gibiydi.Saat kaçta uyumuştum acaba.En son hatırladığım kadarıyla film izleyip bir şeyler yemiştik.Sonra Çağlar ve Kaan kızları evine bırakmaya gitmişti.
Of okula geç kalıcam böyle tavana bakmaya devam edersem.Kahvaltı yapmadan formamı giyip evden çıktım.Saçlarımı açık bıraktım.Kulaklığımı ve gözlüğümü de aldım.Okul'a geldiğimde tüm gözler benim üzerimdeydi.Sanki herkes benim hakkımda konuşuyordu bu okulda. Bir insana sürekli bakılmaz ki.Cool olmaya çalışarak sınıfıma ilerledim.Ders kimya.Ne kimya mı ? Ama ben kimyayı sevmiyorum ki.Sınıfa geçtim.İki sıra boştu biri en ön diğeri ise en arka.Asla ön sıraya oturamam yoksa nasıl uyurum derste.En arkadaki sıraya gittim.
" Yanın boş mu ? "
"Oradan bakınca dolu mu görünüyor ? "
Kibir abidesi çocuk bana göz ucundan bakarak cevap vermişti. Hiç düşünmeden yapıştırdım bende cevabımı.
"Çok meraklıydım yanına oturmaya."
Sinirle arkamı dönerken kolumdan tuttu.
"Öyle demek istemedim.Boş oturabilirsin."
Küçük bir çocuk gibi suratıma masumca bakıyordu. Daha fazla uzatmak istemedim yoksa ders boyu hoca gözlerimin içine baka baka anlatacaktı dersi. Peki diyerek oturdum
"Ben Emir."
"ben de Ada."
Biz tanışırken kimya hocası geldi.
Çağlar hala gelmemişti.Zaten her derse geç geliyor alıştım ama gerçekten merak ediyordum.
Aradan yirmi dakika geçmişti kafamı bir sağa bir sola yatırarak bekliyordum. Gerçekten gelmeyecek olsa haber ederdi daha fazla dayanamayacaktım.Hocanın yanına giderek lavaboya gidebilir miyim dedim kısık bir sesle.Gözlüklerini burnunun biraz daha altına itti ve bana gözlüklerinin üstünden baktı.
Bir süre bu şekilde baktıktan sonra çıkabilirsin diyerek net bir şekilde cevap verdi. Hızla arkamı dönerek kapıyı açtım ve sınıftan uzaklaştım.
Çağlar'ı aradım ama meşguldu.Nedense içim sıkılıyordu. Normalde bu kadar merak etmezdim. Klasik Soysal derdim ama kalbim bana onu bulmam gerektiğini söylüyordu.Koridorları dolaşmaya başladım.Hiçbir yerde yoktu.Çağlar'ın beni ilk götürdüğü spor odasının önünden geçerken duraksadım.Sesler geliyordu.Yavaşça kapıya doğru ilerledim.Koridor o kadar sessizdi ki sadece ayakkabımın çıkardığı sesi duyuyordum.Evet tam olarak sesler o odadan geliyordu.Açıp açmamak arasında kararsız kaldım.Elimi kapının kulpuna götürdüm.Yavaş bir şekilde açtım.İçeriye göz gezdirdim ve hayır hayır yanlış görüyordum.Bu halisinasyon gibi bir şey olmalı ya da kabus.Gözlerime inanamıyorum Elim ayağım titremeye başladı.Ayaklarımın bedenimi daha fazla taşıyamayacağı anlayınca kendimi serbest bıraktım.Gözlerim kararmaya başladıktan hemen sonra bilincimi de kaybettim.
