. Uzun bir yolculuk olacaktı. İlk yarım saatte Kıvanç uyuyakaldı. Yağmur dayanamayıp battaniyeyi üstüne örttü.
“Yağmur havanın ne kadar sıcak olduğunun farkında mısın kızım?”
“Olsun anne. Uyuyanın üstüne kar yağarmış. Kar battaniyeye yağsın.” Dedi Yağmur bilmişçe.
“İyi o zaman.”
“Anne bende uyuyacağım. Seslenirseniz duymam kulaklığımı taktım.”
“Tamam kızım.” Ve Yağmur da uyuyakaldı. Zaten dün gece Yağmur uyku tutmadığı için sabahın beşine kadar ayaktaydı. Kendisiyle beraber Kıvanç’ı da sürüklemişti. O uyuyamayınca Kıvanç onu öyle bırakmak istememişti. Zaten saat yedi de Mehmet Bey tarafından kaldırılmışlardı.
İlk Kıvanç kalktı. Uyuyan Yağmur’u görünce istemsizce gülümsedi. Bu nasıl bir masumluktu? Gülümseyerek kızın yüzüne baktı. 21 yaşındaki bir kız için fazla sevimliydi. Tam ona bakarken Yağmur kıpırdandı.
“Daha gelmedik mi?”
“Hayır.”
“Daha gelmedik mi?”
“Hayır.”
“Daha gelmedik mi?”
“Hayır.”
“Daha gelmedik mi?”
“Hayır Yağmur! Daha bir saatlik yolumuz var!” küçük çocuklar gibi art arda sıralamıştı sorularını.
“Of iyi ama ben sıkıldım.”
“Hadi oyun oynayalım.” Dedi Kıvanç. Yağmur’un gözlerinin içi parladı,
“Ne oyunu?”
“İsim oyunu. Ben bir isim söyleyeceğim ve sonundaki harfle başlayan başka bir isim söyleyeceksin sen bana. Biliyorsundur zaten.”
“Evet biliyorum. Hadi başla!” diye bağırdı Yağmur. Gülümsüyordu.
“Yağmur.”
“Başlasana.”
“Başladım işte.”
“Ne?”
“İlk ismim;Yağmur.”
“Tamam! Iııı- Remzi.” Güldü Kıvanç.
“İrem.”
“Mehmet.”
“Tarık.”
“Kıvanç!” bu defa gülen taraf Yağmur’du.
“Çetin.”
“Nalan!” Mehmet Bey ve Nalan Hanım da güldüler.
“Nesrin.”
“Nusret.”
“Teoman.”
“Ay! Kurtulamadık n’lerden!”
“Vaktin doluyor Yağmur!”
“Ah şey ııııı Neriman!”
“Beni benim silahımla vuruyorsun demek. N ha? Imm Neşe!”
“Off! Emin!”
“Yine n geldi ağabey! N’ler götürsün seni. Necdet!” kıkırdadı Yağmur.
“Yok gelmiyor aklıma. Şey yaa off! Buldum! Turan!”
“Gene n! Nesrin!”
“O söylendi. Ben söyledim.”
“Nazlı o zaman!” yine güldüler. Yağmur Kıvanç’la eğlendiğini hissetti. Son bir saati bu oyunu oynayarak geçirdiler. Yağmur tam üç kez yenildi. Bunun üstüne de dudak büktü. Çok geçmeden gelmişlerdi işte. Nalan Hanım kalktı,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Baş Belası*
RomanceAşk bu kadar saf olabilir miydi gerçekten? Peki ya yolları kesişen iki genç bu dünyaya karşı el ele mücadele edebilir miydi? Yağmur ruhu çocuk kalmış, 21 yaşındaki sakar bir şirineydi sadece... Kıvanç ise ukalalığının altına sevecenlik gizlenmiş 24...
