Kes

121 11 1
                                    

Ik word wakker door mijn manager die een tijdschrift bovenop mijn hoofd gooit. Ik kreun en open mijn ogen. Het eerste wat ik zie is mijn eigen hoofd, op de voorkant van één of ander te zoetsappig meidenblad. Ik til het blad van mijn hoofd af en zie dat Martin in de hoek van de kamer staat, met zijn armen over elkaar. Vrolijk is hij niet bepaald.

'Wat moet ik hiermee?' vraag ik, als ik wat rechterop ben gaan zitten. Hij komt op me aflopen en wijst met zijn vinger op de voorkant. Wij staan op de voorkant. Er staat een tekstballonnetje bij: Schokkend interview met 24 hours! Meer weten, kijk op bladzijde 33. Martin grist het tijdschrift uit mijn handen en bladert er doorheen. Hij stopt bij bladzijde 33. Weer staat er een foto van ons in, alleen nu alle vier apart. Het zijn vier pagina's, allemaal over ons. Ik blader door naar de vierde, waar ik sta, want dat is waarschijnlijk wat Martin bedoeld. En inderdaad, mijn antwoord staat er duidelijk in. Precies zoals ik het zei.

'Dit gaat je je kop kosten, Kes.'

'Die houd ik liever.' Martin zucht.

'Niet zo nuchter! Dit is een serieuze zaak! Het is altijd gedonder met jou. Waarom kan je je niet gewoon zo gedragen als het hoort?' Ik sla de dekens van mij af en trek een T-shirt aan.

'Wat wil je dan van me? Dat ik meedoe aan een datingprogramma of zo?! Zo ben ik niet, vergeet het maar.'

'Ik wil dat jij een vriendin krijgt, en dat kan je nu niet meer stoppen. Jíj hebt nu even niets te willen, Kes.' Hij slaat de bladzijde om en wijst stevig naar de titel. Bovenaan de pagina staat in koeienletters ''Altijd al gedroomd van een relatie met een celeb? Dit is je kans!'' Ik kijk op.

'No way, echt niet hoor Martin.'

'Daar is het nu te laat voor. We hebben al duizenden inschrijvingen gekregen, allemaal op jou gericht.' Ik zucht en haal een hand door mijn haar. Hij is helemaal gek geworden.

'Aanstaande maandag brengen we een winnaar uit, waar veel pers bij is. Ik zou je maar eens beginnen te gedragen als een gentleman.' Hij draait zich om en loopt mijn kamer uit. Ik wil achter hem aanlopen en hem eens ontiegelijk hard op zijn bek slaan, maar in plaats daarvan smijt ik het tijdschrift van mijn bed af tegen de muur aan en geef ik het nog een trap na. Ik bijt hard mijn kaken op elkaar om mijn tranen in bedwang te houden. Nooit gedacht dat het leven in een band soms zo verschrikkelijk zou kunnen zijn. Eén moment raast de gedachte om ermee te stoppen door mijn hoofd heen. Ik wuif het weg, we zijn nu zo ver dat we niet meer terug kunnen. Ik draai me om en leun met mijn handen op de grote stoel midden in de kamer. Mijn gedachten liggen compleet stil. Ik kijk op als de deur voorzichtig open gaat. Luc komt de kamer binnen lopen en sluit de deur zacht achter zich dicht. Ik sla mijn ogen weer neer. Hij gaat voor de stoel staan waar ik op leun.

'Ik dacht ik kom maar even kijken.' Er valt een stilte. Hij ademt diep in en begint dan te praten.

'Ik zag Martin de gang uit komen, hij leek niet bepaald in een goede bui te zijn. En daarna hoorde ik gerommel tegen de muur aan, dus ik dacht ik kom even kijken hoe het gaat.' Ik kijk hem aan. Hij bedoelt het goed, maar ik heb er geen zin in.

'Is er wat voorgevallen tussen jou en Martin?' Ik weet niet hoe hij het voor elkaar krijgt, maar hij laat me praten terwijl ik niet eens wíl praten.

'Martin wil me aan de vrouw hebben.' Luc's ogen worden groot.

'Ja, zo keek ik ook ja.' Ik loop naar de hoek van de kamer en raap het tijdschrift op. Ik gooi het naar hem. Ik ga onderuitgezakt in de stoel zitten en Luc tegenover mij.

'Het begint al op de voorkant.' Hij stopt met bladeren en kijkt naar de voorkant van het tijdschrift.

' ''Schokkend interview''. Wauw, overdrijven is ook een vak, zeg.' Ik zucht. Hij bladert vanzelf al naar de juiste bladzijde en kijkt aandachtig naar onze pagina's.

'Het staat gewoon precies geciteerd zoals je het gezegd hebt, en dan nog een toevoeging dat nergens op slaat...'

'En als je nu omslaat,' Luc slaat om.

'begint het hele drama pas.' Hij kijkt me aan, alleen al als hij de titel heeft gelezen.

'Je gaat nu toch niet menen dat- '

'O, jawel.' Hij schudt zijn hoofd.

'Dit kan hij niet maken! Jij moet met één of andere willekeurige chick uit weet ik veel waar, die het waarschijnlijk alleen maar voor het geld doet, een relatie hebben? Ik zou helemaal flippen.' Ik haal een hand door mijn haar.

'Kes.' Ik kijk hem aan.

'Je gaat toch zeker niet meedoen met dit achterlijke gedoe?'

'Ik zal wel moeten, Luc. Het is óf dit, óf uit de band stappen.' Hij schudt zijn hoofd.

'Ik weet het.' zeg ik.

ZILVERWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu