Kes

74 9 0
                                    


Ik ben een paar uur verwijderd van het concert.

Een paar uur verwijderd van de pers, heel veel pers.

Normaal zou ik daarvan balen en ze negeren, maar nu... Nu is het een ander verhaal.

Ik grijns.

Och, wat hoop ik dat ze veel foto's nemen en artikelen vol zetten. Twee, drie, vier, misschien wel vijf pagina's vol! Ik hoop dat mensen filmpjes maken en ze op YouTube plaatsen. Dat de filmpjes veel bekeken worden. Mensen delen eindeloos foto's op Facebook en Instagram, twitteren erop los.

'Sinds wanneer ben jij zo vrolijk als je een concert hebt?' Luc komt onze kamer binnenlopen. Meg en Rachel zijn terug naar hun appartement, Luc bracht ze weg. Ik haal mijn schouders op, mijn hand leunt op mijn gitaar.

'Gewoon. Mijn gedachten gingen uit naar vanavond.' Ik kan een grote glimlach niet onderdrukken.

'Je hebt erover nagedacht, toch? En dan bedoel ik góed erover nagedacht, niet op de Kes-manier. Dit kan twee kanten opgaan, dat weet je, hopelijk?' Ik knik en tokkel een beetje op mijn gitaar.

'Ik heb al heel wat scenario's afgespeeld in mijn hoofd. Eén: Martin komt het podium op stieren en rukt ons uit elkaar, legt het hele nummer stil -maar dat heeft zo ook weer z'n voordelen omdat hij zichzelf voor gek zet. Twee: Alles loopt gesmeerd en precies zoals ik me het voorstel. Jack verlost, wij verlost. Klaar.' Luc grinnikt om mijn luchtigheid.

'En?' Ik stop met spelen. Ik kijk hem aan.

'En?'

'Ja, er zijn nog meer dingen hoor. Jij kan Martin voor z'n bek slaan, of hij slaat jou -kan natuurlijk ook nog. Of Rachel is zo verrast dat ze flauwvalt, enzovoort, enzovoort.'

'Tja, als ik daar allemaal rekening mee moet houden ben ik volgende week nóg niet klaar.' Ik lach om mijn eigen grap.

'We zien het wel.' voeg ik eraan toe. Luc knikt instemmend. Hij laat zich vallen op zijn bed en slaakt tevreden een diepe zucht. Hij grinnikt en zucht nogmaals.

'Wil ik het weten?' Hij schudt lachend zijn hoofd.

'Blijkbaar ben je vooruit geschoten, de ontkenningsfase uit.' zeg ik met een knipoog.

'Daar gaat het helemaal niet over.'

'Je glimlach verraadt alles.' zeg ik luchtig. Dan kan hij niet anders dan zijn tanden bloot lachen.

ZILVERWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu