ZILVER

Kes

 'Wat is dít...?' Ik kijk met grote ogen naar het twee pagina's grote artikel.

'Lees het.' zegt Luc kortaf. Hij was mijn kamer binnengestormd met een of ander blad in zijn handen. Hij had het naar mij toegegooid en de juiste bladzijde aangewezen.

'Ik zou dit niet pikken als ik jou was.' Ik schud mijn hoofd en bekijk het artikel. Op de linkerbladzijde staat een foto van Rach en mij, waarbij ze viel tijdens het skaten. Daaronder staat nog een foto waarbij ze op het board staat en mij zoent. Op de rechterbladzijde staat een foto waar ze met, waarschijnlijk die Jack, op een bruggetje staat en hij haar zoent. Naast de foto's staat een stuk geschreven met als kop 24 hours met iemand anders? Vol afkeer, nu al, begin ik met het lezen van het artikel.

Gisteren is Kes Adams van 24 hours gespot met het meisje van de samenwerking. Zij deed hieraan mee onder de naam Zilver. Zoals op de foto's te zien is, hadden deze twee het erg gezellig. De samenwerking werd blijkbaar in meerdere opzichten bekeken, en dat voor Kes, die nooit iets van meiden af wilde weten!

Ik word er misselijk van, maar ik moet het uitlezen. Ik ga over naar de andere bladzijde.

Maar, bereid je voor, want Rachel is ook gezien met een jongen in haar thuisstad! Daar stond zij met hem te genieten van het o zo prachtige Londen, waarbij het uitzicht voor Kes wordt verpest door een innige zoen met deze jongeman. Rachel, met wie had je nu een relatie?

Ik heb zin om het blad ritueel te verbranden. Onderaan de pagina staat een afsluiting van het stukje.

Wie o wie wordt de gelukkige? Is het Kes, onze meisjesafstoter van 24 hours, of wordt het de onbekende jongen uit haar thuishaven? Stem op onze poll op de website wie het volgens jou moet worden! We hopen snel met meer nieuws over dit liefdesschandaal te komen.

'Serieus? Een poll?' Ik kijk op. Luc lijkt hard op zijn tong te bijten.

'Een liefdesschandaal? Wat denken ze wel niet!' vervolg ik.

'Hoe kónden jullie zo stom zijn? Leuk idee hoor, samen skaten in Amsterdam, maar dit is andere koek Kes!' Ik schud mijn hoofd. Er kan maar één iemand zijn die dít heeft geflikt.

'Dit is niet mijn schuld, en ook niet de hare.'

'Maakt het uit wiens schuld het is?! Jullie. Hebben. Een. Vet. Probleem!' Ik sta op en loop naar de deur.

'Wat ga je doen?' Ik kijk hem aan over mijn schouder.

'Wat denk je dat ik ga doen? Ik ga Martin is even héél goed duidelijk maken wie hier de baas is.' Ik loop met stevige passen de kamer uit.

'Kes, wacht nou even. Kes!' roept hij me nog na, maar ik wacht niet. Ik ben furieus, ik ga hem heel goed duidelijk maken hoe het zit. Ik kom Paul tegen, die me raar aankijkt, maar ik loop langs hem heen en stap de lift in naar de begane grond. Ik loop achter de grote trap langs en loop zonder te kloppen zijn kantoor in. Hij zit achter het grote eikenhouten bureau en kijkt op als ik binnenkom stormen. Ik gooi het blad naar hem.

'En wat moet dit voorstellen?' roep ik naar hem. Hij kijkt me raar aan en bladert rustig door het blad, maar o, wat weet hij dondersgoed waar ik het over heb.

'Nou, gezellig artikel, vind je niet?' zegt hij uiteindelijk. Ik loop op hem af en leun op zijn bureau.

'Wát denk jij wel niet?' sis ik.

'Dat ik al die tijd gelijk had.' Hij gaat staan en strijkt zijn jasje recht.

'En daarom moest je ons in de shit brengen?' Hij lacht emotieloos.

'Bedank je vriendinnetje maar. Of is het al uit?' Ik volg elke beweging van hem. Elke stap, elke blik, elke spier, elke knippering van zijn ogen.

'Wat heb je gedaan?' roep ik naar hem. Hij haalt zijn schouders op.

'Ik heb haar een kleine keuze voorgelegd. Ze kon kiezen voor doorgaan en dat iedereen wat leuke foto's te zien zou krijgen. Maar ze kon ook stoppen, en dan zouden we doen alsof er niets gebeurd is. Want had ze nu écht succes verwacht?'

'We? Er bestaat geen ''we''.' Hij slikt en gaat verder met zijn verhaal.

'En tja, ze was toen zo eigenwijs om geen antwoord te geven. Heel slim.' zegt hij sarcastisch. Ik loop naar hem toe.

'Je laat haar met rust, begrepen? Je zorgt dat alle bladen uit de winkels worden gehaald en die fucking poll van de site wordt gehaald.' zeg ik kalm. Het klinkt kalm, maar ik ben razend.

'Nou zeg, je hebt dat artikel wel heel goed bekeken. Origineel zo'n poll, niet waar?'

'Donder op met je poll. Je zorgt er maar voor, het kan me niet schelen hoe. Je doet het.' Hij lacht.

'Waar denk je dat je mee bezig bent? Je manager duidelijk maken hoe het zit? Nou, succes ermee. Niemand luistert naar je, Kes, helemaal niemand. Iedereen ziet je als een kleine nietsnut, die alleen wat leuk liedjes zingt. Vergeet het. Zíj heeft ervoor gekozen dus moet zij ook de gevolgen ervan aanvaarden. En dat jij daar toevallig ook het dupe van bent, is niet mijn schuld.' Ik bijt op de binnenkant van mijn lip. Zo hard dat ik bloed proef.

'Je kan en mag me alles flikken, Martin.' zeg ik kalm, maar als ik verderga verhef ik mijn stem.

'Alles. Je kan me uit de band zetten, me compleet voor gek verklaren, me alles afnemen wat ik in bezit heb, maar je laat Rachel met rust. Je blijft vanaf nu verder uit haar leven, je bemoeit je niet meer met haar zaken. Je blijft bij haar uit de buurt, en ver ook.'

'Waarom zou ik?'

'Je hebt mijn leven genoeg verziekt. Ik wil niet dat bij haar hetzelfde gebeurt.'

'Ach, wat lief. Blijkbaar is er sprake van ware liefde.' Och, wat krijg ik toch zin om hem hard op zijn bek te slaan.

'Daar kan jij niet over spreken.' zeg ik, waarna ik de kamer uitloop. Ik hoef me niet om te draaien en zijn gezicht te zien om te weten dat ik een gevoelige snaar heb geraakt, maar op dit moment verdient hij het even.