~Το άλλο μου μισό~

Κεφαλαιο 19

Η επομενη μερα βρηκε για αλλη μια φορα τον Αρη με την Μελινα αγκαλια.
Η Μελινα με το που ξυπνησε αρχισε να πειραζει τον Αρη για να ξυπνησει για να την ξεναγησει εκει που ειχε υποσχεθει. Τον γαργαλαγε, τον τσιμπαγε, τον δαγκωνε αλλα ο Αρης τιποτα. Η Μελινα το ηξερε πως ο Αρης δεν κοιμαται και πως το κανει επιτηδες ετσι ειπε να τον πειραξει.

Μ-" καλα αφου δεν ξυπναει για να με παει εκει που ειπε, παω να βρω και γω ενα γαλλο να το κανει." ειπε και πηγε να σηκωθει απο το κρεβατι και ξαφνικα ο Αρης την αρπαζει και την βαζει απο κατω του.
Α-" τι θα κανει ο Γαλλος μωρο μου;" την ρωτησε με ανασηκωμενο φρυδι
Μ-" θα με ξεναγησει στο παρισι αφου δεν το κανεις εσυ" του ειπε παιχνιδιαρικα
Α-" εισαι σιγουρη πριγκιπισσα; γιατι εμενα η ξεναγηση μου περιεχει και αλλα πραγματα που δεν μπορει να στα δωσει ο Γαλλος."
Μ-" εισαι σιγουρος για αυτο;" τι ηθελα και το ειπε αυτο. Τουρμπο τον εκανα
Α-" Μελινα μου μην τολμησεις να αγκιξεις κανενα ουτε να σε αγκιξουν γιατι θα γινει ο τριτος παγκοσμιος. Καταλαβες μωρο μου;"
Μ-" μαλιστα πολεμιστη μου" ειπε και του εδωσε ενα πεταχτο φιλι.
Α-" με κοροιδευεις Μελινακι;"
Μ-" εγω; ποτε"
Α-" και ειρωνιες τωρα; δεν θα γλιτωσεις απο τα χερια μου" ειπε και αρχισε να την γαργαλαει. Η Μελινα του φωναζε να σταματησει αλλα εκεινος δεν ακουγε λεξη. Σταματησε μετα απο ωρα οταν χτυπησε η πορτα για να παρουν το πρωινο.

Α-" εμεις οι δυο δεν τελειωσαμε."
Μ-" μαλιστα κυριε Φωτιαδη"

Εφαγαν πρωινο, ετοιμαστηκαν και ξεκινησαν την ξεναγηση τους. Την πηγε στο μουσειο του Λουβρου, στην Μονμαρτη, την πηγε  παντου αλλα οχι στον πυργο του Αιφελ. Ηθελα να την παει την τελευταια μερα για ενα ρομαντικο δειπνο.

Α-" μωρο μου, τελος για σημερα. Σε πηγα παντου, ξεθεωθηκα."
Μ-" ελα ρε Αρηηη"
Α-"πριγκιπισσα ειμαι κουρασμενος"
Μ-" πολυ καλα αφου εισαι κουρασμενος στο δωματιο δεν θα κανουνε τιποτα αλλο περα απο το να κοιμηθουμε."
Α-" αα.. Οχι αγαπη μου. Εμενα τετοια δεν θα μου κανεις" ειπε και την κολλησε στον τοιχο.
Μ-" κι ομως μωρο μου" ειπε του εδωσε ενα πεταχτο φιλι και εφυγε απο κοντα του.

Στο δωματιο οντως η Μελινα δεν πτωιθηκε στο καλεσμα του Αρη. Και ετσι κοιμηθικε. Ο Αρης παλι ηταν στο μπαλκονι και σκεφτοταν. Σκεφτοταν πως η ζωη του ειναι πολυ ωραια και φοβαται μηπως γινει τιποτα. Εχει ενα κακο προαισθημα.

Οταν ξαπλωσε πηρε στην αγκαλια του την Μελινα και ας εκανε την θυμωμενη.

Η Μελινα οση ωρα ο Αρης ηταν στο μπαλκονι και μετα που την πηρε αγκαλια δεν κοιμοταν. Στην διαρκεια τη νυχτας τον ακουγε που αναστεναζε αλλα δεν μιλησε. Αν ηταν θα της ελεγε αυτος. Και ετσι για αλλη μια φορα την πηρε ο υπνος στην αγκαλια του αγαπημενου της.