~Το άλλο μου μισό~

Κεφαλαιο 11

Ανοιγω τα ματια μου και βλεπω γυρω μου. Τα παντα ηταν ασπρα. Αμεσως στο μυαλο μου ηρθε ο Αρης.

Ρ-"Μελινακι μου, πως νοιωθεις;"
Μ-"ο Αρης;" ηταν το μονο που με ενοιαζε εκεινη την στιγμη.
Ρ-" τα ιδια ειναι κοριτσι μου"
Ηθελα να παω διπλα του. Εκανα να σηκωθω αλλα η Ροζι με σταματησε.
Ρ-" Μελινα ο γιατρος ειπε να μεινεις στο κρεβατι να ξεκουραστεις"
Μ-" θελω να παω διπλα του."
Ρ-" καλα, θα δω τι μπορω να κανω"

Ετσι η Ροζαλια κανονισε και με πηγαν στο διπλανο κρεβατι.

Καθε μερα ημουν εκει. Δεν εφυγα ποτε απο διπλα του. Συνεχεια του ελεγα τα ιδια πραγματα ποσο τον αγαπω και πως δεν μπορω χωρις εκεινον.

Περασε ενας ολοκληρος μηνας. Ο Αρης ακομα να ξυπνησει. Ολοι ειχαν χασει τις ελπιδες τους ακομα και οι γιατροι αλλα εγω ποτε δεν επαψα να πιστευω σε αυτον. Το ξερα πως ο Αρης ειναι πολυ δυνατος και θα τα καταφερει. Δεν εφυγα στιγμη απο το πλάι του. Εν το μεταξυ ολο αυτο το καιρο ειχα συνεχεια ζαλαδες και εμετους. Υπεθεσα πως θα ειναι απο την κουρασει και το οτι δεν τρωω καλα.

Χ-" Μελινα πηγαινε ξεκουρασου"
Μ-" οχι Χρηστο. Δεν θελω να φυγω, μπορει να ξυπνησει."
Χ-" Μελινα καταλαβε το...... Ο Αρης δεν θα ξαναξυπνησει. Δεν το βλεπεις; Οσο με ποναει το οτι δεν θα ξαναεχω τον φιλο μου τοσο με ποναει που βλεπω και εσενα ετσι...."
Μ-" Χρηστο.... ΣΤΑΜΑΤΑ.... Ο Αρης θα ξυπνησει το ξερω...." δεν προλαβα να τελειωσω με διεκοψε ο Χρηστος"
Χ-" ΜΕΛΙΝΑ.... Αιμμοραγεις....." ειπε και αμεσως τα παντα σκωτινιασαν.

Οταν ξυπνησα ειδα διπλα μου την Ροζαλια.

Μ-"Ροζαλια;" ειπα τοσο σιγα.. Δεν μπορουσα να μιλησω.
Ρ-" αγαπη μου..." ηρθε και με αγκαλιασε
Μ-"νε.. Νερο" μου εδωσε νερο και πηγε να φωναξει τον γιατρο. Με εξαιτασε και οταν μπηκε και η Ροζαλια μεσα αρχισε να μιλαει.

Γ-" ξερετε κ. Παπαϊωαννου... Εχω δυσαρεστα νεα.."
Ρ-"τι εγινε γιατρε; τι εχει;"
Γ-" η δεσποινης τιποτα δεν εχει αλλα..... Το μωρο που ειχε το εχασε.."
Τι ειπε μολις; Το μωρο; ποιο μωρο;
Μ-" ποι....ποιο μωρο γιατρε;"
Γ-" μαλλον δεν το ξερατε, εισασταν 1ος μηνων εγκυος"
Μ-" Τι;;;" αρχισα να κλαιω, εκλαιγα εκλαιγα συνεχεια χωρις σταματημο. Ειχα την Ροζαλια διπλα μου να μου συμπαραστεκεται αλλα τι να το κανω... Ειχα μωρακι στην κοιλια μου. Ειχα το μωρο του ανθρωπου που αγαπαω και ποιο πολυ και απο την ζωη μου.

Οταν περασε η ωρα, ημουν παλι στο πλευρο του Αρη. Ας ελεγαν οι αλλοι οτι δεν θα ξυπνησει εγω εκει, διπλα του συνεχεια.
Μ-" Μωρο μου.... Αγαπη μου.... Ζωη μου... Ξυπνησε επιτελους... Δεν μπορω να σε βλεπω ετσι.. Σημερα μου ειπε ο γιατρος οτι ημουν 1 μηνων εγκυος... Το εχασα αγαπη μου.. Ειχα το μωρακι μας μεσα μου και το εχασα... Ξυπνα αγαπη μου, δν μπορω να το περασω αυτο μονη μου, σε θελω διπλα μου... Σε παρακαλω....

Ετσι περασε και αλλη μια εβδομαδα. Η Μελινα να ειναι μερα νυχτα στο πλευρο του αγαπημενου της και να του μιλαει συνεχεια. Ηξερε πως την ακουγε και ας ειχε τα ματια του κλειστα.

Οπως καθε μερα η Μελινα διπλα στον Αρη να του μιλαει.

Μ-" αγαπη μου ανοιξε τα ομορφα ματακια σου. Εχασα το παιδακι μας μωρο μου, πρεπει να ξυπνησεις για να κανουμε κι αλλο.. Να σε φωναζει μπαμπα, οταν εχεις νευρα ή εισαι στενοχωριμενος να ερχεται να σου δινει ενα φιλι και να σου περνανε ολα. Ελα αγαπη μου...."

Εκεινη την ωρα οπως κραταγε η Μελινα το χερι του Αρη ενοιωσε να κουναει τα δαχτυλα

Μ-" μωρο μου;"
Α-"μελινα;;" δν αντεξε, ηταν τοσο χαρουμενη που αρχισε να κλαιει
Μ-" μωρο μου ξυπνησες... Παω να φωναξω ενα γιατρο"
Ηρθε ο γιατρος, τον εξαιτασε και τους ειπε πως ολα ηταν μια χαρα.
Μ-" Αγαπη μου.. Συγγνωμη. Συγγνωνη που δεν σε ακουγα.. Αν σε ακουγα δεν θα βρισκοσουν εδω." ειπε και τις ετρεξε ενα δακρυ. Της το σκουπισε ο Αρης μς τον αντιχειρα του.
Α-" δεν θελω να ζητας συγγνωμη πριγκιπισσα μου. Εγω συγγνωμη."
Μ-" καθε μερα ημουν εδω και σου μιλαγα. Το ξερα οτι καποια στιγμη θα ξυπνουσες. Ολοι οι αλλο δεν το πιστευαν αλλα εγω το ηξερα, εισαι δυνατος και δεν θα με αφηνες εμενα ποτε μονη"
Α-" σε ακουγα, δν μπορω να το εξηγησω. Ηταν σαν να ημουν σε ονειρο και να ακουγα εσενα. Το ακουσα ολα πριγκιπισσα μου. Και για το παιδακι μας. Μην στενωχοριεσαι ματια μου, θα κανουμε οσα παιδακια θελεις"
Μ-"Αρηη...." ειπε και επεσε στην αγκαλιά του.

Την επομενη μερα ο Αρης επεστρεψε σπιτι του. Η Μελινα θα ηταν μαζι του μεχρι να γινοταν τελειως καλα. Ειχε περασει και εκει που ηθελε. Οικονομικα αλλα δεν εβρισκε πουθενα δουλεια.

Καθοταν στον καναπε και εψαχνε σε μια εφημεριδα για δουλεια.

Α-" μωρο μου;"
Μ-"μμμ..;"
Α-" εχω μια ιδεα"
Μ-" για ν ακουσω"
Α-" δεν εχεις βρει δουλεια, σωστα;"
Μ-" δυστυχως"
Α-" τι θα ελεγες αν ερχοσουν να δουλεψουμε μαζι; να γινεις η γραμματεας μου;"
Μ-" τι λες αγαπη μου; σοβαρολογεις;"
Α-" ειμαι πολυ σοβαρος, θελεις;"
Μ-" εννοειται μωρο μου"
Ημουν πολη ευτυχισμενη, ειχα τον αντρα που αγαπω, μια δουλεια οπου συμπεριλαμβανει και αυτον... Τι αλλο ηθελα..

Ολη την ημερα αναπληρωσαμε τον χαμενο χρονο που χασαμε, οταν ηταν στο νοσοκομειο, πανω στο κρεβατι.