The Girl He Never Noticed [AWESOMELY COMPLETED]

Kabanata 1

Transferee

Tamara's POV.

Tiniklop ko ng maayos ang mga love letters na natatanggap ko noong elementary ako.

Tumayo ako sa kama ko at napag isipang bumaba muna para mag almusal. Dahil nakaramdam na ako ng gutom.

Napahawak ako sa aking tiyan. "gutom na nga ako."

Pag bababa ko, bumungad agad sakin si bones. Siberian husky siya, mukhang wolf kungbaga. Napaka laki na niya ngayon, kumpara dati. Bigla nalang siya tumakbo palayo sakin. Hmmm, Bakit kaya?

Hahabulin ko na sana siya, ng tawagin ako ni mommy. Mukha siyang seryoso, bakit kaya? Kinakabahan tulo'y ako.

"Tamara? May sasabihin lang sana ako sa'yo, tungkol ito sa bago mong papasukang eskwelahan." Aniya.

What!? Tama ba rinig ko!? Bagong school!? Is she serious!? Ang tanga ko naman, kung gusto kong malaman. Edi tanungin ko nalang si Mommy ay ang boba! Hahaha.

"What!? Hindi naman totoo yon diba?" Sabi ko.

Medyo napasigaw ako, kasi nakakagulat kaya!

"Don't use that tone with me! Ganto kasi yon Tammy, mas maganda sa papasukan mo. Promise! May taste kaya ako, not like you." Aniya.

Aba! Aba! Haha. Pero I don't care kung mas maganda don. Ayokong mag tranfer! No way high way!

"Okay okay! Nagulat lang kasi ako Mommy. Ayokong lumipat! Maiiwan ko si samaya! No way! High way! Ayoko lumipat! Ayoko! Please?" Sabi ko. With pag mamakaawa effect.

Kaya ayokong lumipat kasi, maiiwan ko best friend ko. At yun si samaya. Since birth mag kadikit na kami, haha! Joke! Nursery pa lang mag bestfriend na kami! Not totally mag kadikit. Ano kami, naka glue? Haha. Pero, ayoko talagang lumipat. Inaaliw ko lang ang sarili ko. T_T

"Edi sabihin mo sa kaniyang sumama sa'yo! Kapag wala silang pera, then I'll pay. Okay na? Ano? Satisfied? Ano lilipat kana? I mean kayong dalwa?" Aniya.

Napangiti ako, oo mahirap lang si samaya. Tinutulungan lang namin siya ni Mommy makapasok sa aalisan naming school. Papayag na ako kay Mommy.

"Okay! Yun naman pala e. Akala ko, ako lang mag isang aalis. Kailan ba kami lilipat? And what's school nga pala? Saka bakit nga pala kami lilipat? Aber!" Sabi ko.

Kinakabahan ako sa isasagot ni Mommy sakin.

"Bukas na, sa Xavier university. Ano? Pangalan palang maganda na! Ang dahilan kasi ay..." Aniya.

Ano bayan pabitin pa e! Kinakabahan tuloy ako.

"Anong dahilan? Pabitin pa kasi e!" Sabi ko.

Kinakabahan na kasi talaga ako. T_T

"Ay, para mag ka boyfriend ka naman. Kahit ISA lang! Nag dadalwang isip nga ako kung babae kaba talaga, o iba ka e. kung ganon, sino mag mamana ng business natin kung hindi ka pure na babae?" Aniya.

Dahil sa sinabi ni mommy, napatawa ako. Ganon ba? Ang babaw naman ng dahilan! Haha!

"Ang babaw mo mommy! Hindi ba obvious na babaeng babae ako? Yung kwarto ko, all pink. Yung tiles lang sa banyo yung kulay white sa room ko e!" Sagot ko sa kanya.

Napangiti naman si mommy sa sinabi ko, napahawak naman ako sa noo ko. Ano bayan! Nakaka stress!

"Pasensya na anak! Nag dadalawang isip lang naman ako e!" Aniya.