Why so mysterious?Tamara's POV
Nagising ako sa aninag ng araw, pag mulat ko ang sakit parin ng mga mata ko. Sympre, kaka iyak ko kagabi. Should i give up? Or fight? Pero alam niyo ba kung ano ang sagot ko? Lalaban parin ako, lalaban at lalaban ako. Alam kong hindi naman ako sundalo para ipag laban ang kuni sino man, pero ganon ang nagagawa ng pagmamahal according to Mommy.
Well, Tuesday ata ngayon. Kahapon kasi Monday, sympre! Haha. Pero masakit parin, masakit yung puso ko ay yung mata ko. Grabe pala talaga ang nagagawa ng love, nakakasakit talaga.
Kinusot kusot ko muna ang mata ko kahit napaka sakit talaga, maga parin kasi e. Bumangon na ako sa kama ko, kahit hinihila parin ako nito.
6:20 AM na! Oh oh, i really need to get ready!
Naligo agad ako, siguro 10 minutes lang ako naligo. Then, sa pag bihis naman 5 minutes lang rin. Ayokong ma late no!
Naka, dress lang ulit ako. Favorite ko e, tapos sandals. Bumaba na ako pag katapos kong titigan yung sarili ko sa salamin, na concious kasi ako sa mga sinabi mi Terrence kagabi.
Pag baba ko, nakita ko lang don si Lola. Si Mommy? Sympre natutulog parin yon, busy lagi yon. Kaya nagulat ako ng natulungan niya ako sa problem ko kagabi, binati ko si Lola bago ako umupo sa lamesa. Joke, syempre sa upuan! Haha.
"Good morning Lola! Kailangan ko ng bilisan e. Baka ma late po ako." Aniya ko kay Lola, tumango naman si Lola at mabilisang nilapag ang breakfast ko sa lamesa.
After 15 minutes nakatapos na ako sa pag kain, tumayo na ako at nag paalam kay lola. Tumango lang ulit siya at ngumiti.
Nag paalam narin ako sa kaniya para makaalis na ako sa bahay at makapasok na, handa na ba akong mag pakita kay Terrence ngayon? Parang hindi ko pa kaya, baka maiyak na naman ako. Oh, paano kung nakita kong mag kasama si Terrence at yung sinsabi niyang mahal niya? Ugh! I can't...
Dumiretso na ako sa labas at sumakay na ako sa sasakyan namin, nag maneho na agad yung driver namin.
Hindi pa aabot ng 10 minutes, nakarating agad kami sa Xavier. Actually malapit lang talaga 'to sa subdivition namin.
Nag paalam narin ako kay kuya at nag paalam narin siya sa akin, lumabas na ako sa sasakyan namin at tumakbo papasok sa gate ng Xavier, pero hindi pa ako nakaka pasok sa loob ng xavier may nakabangga sa akin na motor. Ducati, wow! Kaya napa upo ako, grabe! Ang lakas ng impact kaya ang sakit ng pwet ko!
Lalaki yung may ari at may gamit non, bumaba siya sa motor niya at tinaggal ang kaniyang helmet saka ako itinayo ako. Putek! Ang pogi niya swear! Macho! Studyante pero hindi siya taga rito sa Xavier, maputi mahaba ang buhok at nakataas ang mga ito. May hikaw siya sa right side! Tapos tapos..
Pero masakit parin!
"S-sorry nasaktan ba kita? Kailangan mo bang pumunta sa clinic o ospital? Sasamahan na kita." Aniya sa akin nung estranghero, putek! Ang pogi! Pero mukhang hindi siya taga Xavier, iba uniform niya e.
"Hindi ba obvious? Ang sakit sakit nga ng pwet ko e! Saka wag na! Kaya ko na 'to. Saka hindi ka naman taga dito sa Xavier ah? Ugh! I need to go! Bye!" Aniya ko don sa estrangherong pogi! At tumayo na ako. Makakapasok na bali ako sa loob ng Xavier pero nagulat ako ng nag salita siya.
At alam niya ang pangalan ko!
"Haha! Sorry talaga Tamara. Babawi nalang ako sa 'yo." Aniya, at sinuot ulit ang helmet niya at pinaandar agad ang kaniyang motor na Ducati.
BINABASA MO ANG
The Girl He Never Noticed [AWESOMELY COMPLETED]
General FictionAlam mo na namang masasaktan ka sa huli ay sumugal ka parin. Alam mo ng niloloko kana nag bubulagbulagan ka parin. Alam mo ng mali ginagawa mo paring tama. Talagang masarap kapag bawal. Pero paano kapag nasaktan kana? Susugal ka parin ba? Masaya par...