sorun değil ; jjk

five

Gözlerimin üzerinde olmadığı ilk teneffüstü. Bir sonraki dersin yapmayı unuttuğum ödevini deftere geçiriyordum. Tam yazılanlara odaklanmış hızlı olmaya çalışırken yanıma geldin.

"Jeon.. Jungkook?"

Emin olmaya çalışan, şapşal bakışlarınla öyle güzeldin ki cevap verirken kekeledim. Bir kavanoza saklanıp evren son bulana kadar hiç kimseye gösterilmemesi gereken o muhteşem gülümsemen yüzüne yayıldı. O an kalbimin eridiğini hissettim.

Sonhwa hyungun yanına gittiğini ve sınıfa döndüğünde elindeki belgeleri bana vermeni istediğini söyledin. Basketbol seçmeleriydi.

Geçmişime dair sorduğun soruya duraksayarakta olsa ortaokulda oynardım cevabını vermeyi başarmıştım. Cümlem bittikten sonra sınıf kapısının arkasından ismin duyuldu. Arkadaşın yanına gelmeni istiyordu.

Hızlıca toparlanıp "Umarım seçmelere katılır ve kazanırsın. Okul takımında sınıfımdan birini görmek beni gururlandırır. Fighting!!" dedin ve gözlerimi beyazlara bürüyen gülümsemenle kapıya doğru ilerledin.

Bunların gerçek olduğuna inanmak çok zor Cho-Hee. Sen bugün beni fark ettin. İsmimi söyledin. Bana gülümsedin. Seçmelere katılmamı söyledin. Ve eğer kazanırsam bunun seni gururlandıracağını. Bana şans diledin Cho-Hee.

Hayatımın en tarifsiz hissettiğim gününü yaşadım bugün. Bugün zaferi yaşadım. İsteğim gerçek olmuştu. Artık varlığımdan haberdardın. Hatta ismimi bile biliyordun.

Belki birkaç saate unutursun ama sorun değil. Artık kendimi her tanıttığımda o anı hatırlayacağım. Şaşkın bakışlarınla yüzüme bakıp, ismimi söylediğin o eşsiz anı.