Kahvaltımı yaparken hiçbir şey düşünmemeye özen gösteriyordum. Zihnimi boş tutacak ve kendimi yormayacaktım.
Maça dingin bir şekilde çıkacak ve her şeyimi ortaya koyarak savaşacaktım.
Evet, planım tam olarak buydu.
İçimdeki kararlılığın verdiği güçle çatalımı sertçe tabaktaki zeytinlerden birine sapladım.
Annem beni izliyor olacak ki neşeyle kıkırdadı.
"Sakin ol tatlım. Fazla hırs kafanı karman çorman eder ve hiçbir şey yapamazsın."
Gülümseyerek cevap verdim.
"Hayır anne. Hırs yapmıyorum. Sadece gücümü odaklamaya çalışıyorum."
"Peki öyleyse."
diye karşılık verdi.
"Ben oğluma güveniyorum."
Aldığım ruhsal güç daha da artmıştı. Tabağımdaki son kırıntılarıda temizleyip masadan kalktım.
Önce lavaboya gidip dişlerimi fırçaladım. Ardından banyoya girip kısa bir duş aldım.
Odama geçtiğimde formam tertemiz ve ütülü bir şekilde beni bekliyordu.
Giyinip saçlarımı da şekillendirdikten sonra aynaya baktım.
Gördüğüm duruş ve ifade hoşuma gitmişti.
"Böyle devam et Jeon. Herkes sana güveniyor. Endişelenecek bir şey yok. Sorun yok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sorun değil ; jjk
Romancesorun değil cho-hee. hislerimi her zaman içimde yaşatmak zorunda olmak, benim için sorun değil. 080718 jeongguk içinde #1