sorun değil ; jjk

thirty five

"Jungkook-ah!"

Arkamı döndüğümde muntazam perimle karşılaşmıştım. Kovboy kostümü denemelerdekine hiç benzemiyordu. Daha parlak, daha yeni ve daha dekolteliydi.

Ayaklarındaki kahverengi botlardan püsküller sarkıyordu. Kalın ipi beline dolamış, ana kısmını da cep çantasına koymuştu.

Saçları örgü şeklinde iki tarafa atılmıştı. Gülümseyen yüzündeki kısılan gözleri fazlasıyla güzeldi.

Bir süre nutkum tutulmuşça onu izledim. Sanırım bunu fark etti. Yüksek ihtimalle bu ortamı değiştirmek için söze başladığında kendime gelip bakışlarımı kaçırdım. Çok utanmıştım.

Hayatında ilk kez mi bir amigo kız görüyorsun Jeon? Aptal olma!

Ama o çok güzel..

"Kostümüm nasıl? Koç maç için denemelerdekinden farklı bir şey giyeceğimizi önceden söylememişti. Hepimiz çok şaşırdık ama hoşumuza da gitmedi diyemem."

"Güzel olmuş. Öncekinden çok daha gösterişli."

Onaylayan bir şekilde gülümsedikten sonra sordu.

"Maç hakkında nasıl hissediyorsun?"

Heyecanlıydı. Hem de fazlasıyla. Titreyen elleri ve normalden daha yüksek çıkan ses tonu onu ele vermişti.

Bu anormal bir şey değildi. Odanın içinden erkeklerin bağırışları duyulabiliyordu. Kızlarınkinde de durum farklı değildi. Herkes heyecanlıydı. Herkes gerilmişti.

Benim yapmam gerekense olabildiğince bu duruma karşı soğukkanlılığımı korumak ve bunu çevreye göstermekti.

"Elimden gelenin en iyisini yaparak oynayacağım."

dedim kendinden emin bir sesle.

Gözbebekleri parlamıştı. Duruşu dikleşti. Elleri iki yanda sabit şekilde durdu. Artık titremiyorlardı.

Bana doğru ilerledi. Aramızda sadece bir adım kalmıştı.

Beklemediğim bir hızla ellerimi ellerinin arasına aldı. Doksan derecelik açıyla eğilirken elleri havaya kaldırdı.

"Teşekkür ederim Jungkook-ah."

Ardından başını kaldırıp ellerimizi indirmişti. Minnettar bir ifadeyle yüzüme baktı.

"Teşekkür ederim."

Cümlesi bittikten sonra yumuşak ve narin parmakları benimkilerden ayrıldı.

Tüm hızını bacaklarına verip kızların odasına doğru gözden kayboldu.