Hold on (Villarama Cousins Series #1)

Kabanata 48

Kabanata 48

Revelation

Unti unting nanghina ang mga tuhod ko sa nakita ko.

Si Trina. Halos sobrang lapit na sa mukha ni Zion na para bang hahalikan niya na ito pero hindi lang natuloy dahil dumating ako. Si Zion naman hindi man lang itinulak si Trina para lumayo sa kanya. Like, what the f right?

"Kendall wait, it's not how it seems. Let me explain" aniya at umamba nang tatayo pero pinigilan siya ni Trina. Wow ah.

"Fuck you both" iyon lang ang lumabas sa bibig ko at dali dali na akong naglakad ng mabilis papuntang elevator. I didn't even realise that my tears started to roll down as I entered the elevator.

Magsasara na sana ang pintuan ng elevator ngunit may humarang na kamay dito kaya tuluyan nang nakapasok si Zion.

Hindi ako tumingin sa kanya at nanatiling nakahalukipkip sa gilid pero nakikita ko sa peripheral vision ko na nakatingin siya sa akin.

Awkward silence covered the elevator and no one of us dared to speak. Bakit niya pa ako hinabol dito kung hindi din naman niya ako kakausapin? Parang tanga lang. Hinabol lang pala niya ako para titigan.

Tumunog na ang elevator sa first floor at dali dali na akong naglakad palabas doon.

"Kendall, please" aniya at hinatak ang braso ko. Ngayon mo lang naisipang magsalita?

"I've seen enough. Sapat na iyon. Don't waste your time explaining because I'm not wasting my time listening to you and I can't stand hearing your stupid lies baby" sabi ko at pinalis ang kamay niyang nakahawak sa akin. Bitch please.

"Kendall naman! Ako naman ngayon ang pakinggan mo! Hindi naman pwedeng puro na lang ikaw kasi Ken, nasasaktan din ako. Please don't be selfish. Hear my side please" I can see pain and tiredness in his eyes. Bakit? Pagod na ba siya? Eh kung pagod na pala siya edi magpahinga na lang kami!

"Ang sabi ko ayoko nang pakinggan ang kahit anong sabihin mo! Hindi mo ba maintindihan yun? Bakit ba ang kulit mo! Paulit ulit ka na lang!" Iritado ko ding balik sa kanya.

Napansin kong namula ang mukha niya at yumuko siya. Bigla naman akong naguilty sa sinabi ko. Fuck! Fuck this stupid shit! I'm so tired!

"Let's just stop this. Please din Zion. Nasasaktan din ako" nabasag ang boses ko.

Hindi siya kumibo sa kinatatayuan niya. Nanginginig lang ang balikat niya na ikinabasag ng puso ko. He's crying. Ayokong nakikitang umiiyak siya. At ang mas masakit, ako pa ang dahilan.

"Z-Zion" I tried to hold his face ngunit pinalis niya ang kamay ko at hinarap niya ako. Tama nga ako, umiiyak siya. Umiiyak siya nang dahil sa kagaguhan ko.

"You're r-right Ken. I think we should s-stop. We're just hurting each other. Masasaktan lang tayo pareho kapag pinagpatuloy pa natin ito" Nabasag din ang boses niya. Ako naman ang napaiyak sa sinabi niya. I thought he'll never give me up. Akala ko hindi niya makakayang sabihin iyon. Tinetesting ko lang naman kasi kung susuko nga siya eh, tinotoo naman.

"Zion..." napahagulhol na ako.

"Ayaw mo namang makinig sa akin eh. There's no use" then he started to walk away.

Hala! Anong gagawin ko? Is this really the end of us? Siyempre hindi ako makakapayag dun! But, what will I do to make him stay?

Hinabol ko siya at niyakap siya sa likod. My tears are running like hell.

"Zion I'm sorry. Hindi ko sinasadya. Nadala lang talaga ako sa nakita ko. I can't bare seeing you with someone else. Especially Trina. She means so much to you and I'm jealous about it" I managed not to stutter. But deep inside me, I feel like I've said the words that I'm trying to keep forever.

Kumalas ako sa yakap ko sa kanya at tinakpan ko ang mukha ko sa kahihiyan. Bakit ko sinabi yun? My God.

"Kendall" anito at tinanggal niya ang kamay ko na nakatakip sa mukha ko.

"I'm sorry Zion. I-I can't let you go because I love you" At last! I've said another word that I have been longing to say! I never had a gut before but now, it looks like it's the only thing to say to make him stay.

Niyakap niya ako na mas lalong ikinaiyak ko. It makes me cry more when I'm being comforted.

"Zion, please please. I don't want you to go. I don't want you to leave me. I want you to stay with me. I know I'm being selfish again but that's how I want to play it baby. I've already risked it all. I don't want to waste what I've sacrificed for y-you" my voice really shaked as I said those words. It really came from my deeped rooted heart. I never expect a conversation with him to be like this.

"Shh baby. Hindi ko rin kaya. God knows how much I love you. Stop crying. Hindi ako mawawala" Oh God! I swear. Hinding hindi na ulit ako magpapasaway sa kanya!

Kumalas kami sa yakap namin at bigla na lang niya akong hinalikan.

I swear. Simula ngayon, I will be good na. No more bad habits. Magpapaka-anghel na po ako. Kunin na sana ako ni Lord. Joke! Wag naman sana, marami pa akong pangarap sa buhay.

Yung feeling na sobrang sarap na ng halikan namin tapos biglang may eepal?

"Fuck" at halos sabunutan ko yung buhok ko dahil sa lintek na tawag na yun. Nakakaputa lang!

"Sagutin mo na" aniya gamit ang mga mapupungay niyang mata. I want to kiss him some more! Nakakainis na tawag kasi eh! Whoever called should go to hell!

Number lang ang tumawag kaya di ako sure kung sino iyon.

"Hello?" I said as I answered the call.

"Ken. I already planned your wedding. Magpapakasal ka na" its my freaking mom. And she's controlling me again. I can't help but let out a sigh. Here we go again.

"What the fuck are you talking about mom?" hininaan ko ang boses ko at lumayo kay Zion. Ayokong marinig niya ang paguusapan namin.

"Anong kasal? Anong planado na? Ito nanaman ba mom? I'm tired of this freaking fixed marriage already" I think I'm gonna burst out. Now na.

"Relax honey. This is not a forced marriage. Siyempre kanino ka pa magpapakasal? Of course sa nakabuntis sayo. Hindi ko hahayaang hindi kayo magpakasal. Hindi ko hahayaang mamuhay ang apo ko ng walang ama!" I felt calmed but irritated at the same time kasi alam kong kahit gusto niya kaming magpakasal ni Zion, alam kong hindi pa rin niya ito matanggap. Napilitan lang siya because of our baby. But I won't let that happen. Alam kong a part of mom is starting to like him because of his wealth. At sino ba naman ang tatanggi sa kasing gwapo niya? Bulag na lang siguro ang hindi.

"Sige na mom. Bye" nawalan na lang ako ng ganang makipagusap sa kanya. Maybe some other time. Saka ko na to proproblemahin.

"What did your mom said? Is there a problem?" ani Zion pagkalapit ko ulit sa kanya.

Napailing ako ng wala sa sarili. I think this is the right time to say it to him.

"Z-Zion.." relax Kendall. You can say it. Maganda ka.

Napataas ang gwapo niyang kilay.

"I-I'm pregnant" I said that made him froze because of my revelation.