Hold on (Villarama Cousins Series #1)

Kabanata 49

Kabanata 49

Wedding

"Y-you're what?" gulat niyang sinabi. He looks mad. And I'm scared he don't want me pregnant.

"I said I'm p-pregnant" sabi ko at pumikit ako. Kinakabahan ako sa magiging reaksyon niya.

Natahimik siya kaya dumilat ako. Nagulat na lang ako kasi bigla niya akong kinarga at inikot ikot pa ako. Sobrang higpit ng yakap niya na feeling ko nasusuffocate na ako.

"Ako ba ang ama?" pangisi niyang sinabi at binaba niya ako. Aba, ano bang akala niya sa akin? Marami pa ding mga boys hanggang ngayon? Sa lagay na 'to mukha pa ba akong maghahanap ng iba? Loyal na po ako for your info.

"Malamang! Ano ba akala mo sakin? Baliw ka ba!" sabi ko at hinampas ko siya ng malakas sa braso. Kabwiset 'to.

"Naninigurado lang naman" aniya at ngumisi ulit at tska ako hinila papunta sa parking lot at nagpatianod na lang ako sa kanya hanggang sa nakapasok kami sa kotse niya.

He pushed me softly and my back met the car door hardly. Ang sakit ha.

He quickly closed the door when he hopped in. He kissed me softly on the lips that I immediately responded.

His soft kisses went down to my neck, my collarbones, my breasts, then on my tummy.

"Hi baby! This is daddy! Can you hear me?" bulong niya sa tiyan ko. Ang cute niya!

"Tanga! Anong baby? Fetus pa lang siya!" sabi ko at binatukan ko siya. Nakakainis kasi yung kacute-tan niya.

"Eh ang pangit naman pakinggan kung tawagin natin siyang fetus diba?" may point din naman siya.

"I can't believe it" bigla niyang sinabi habang hinihimas ang tiyan ko. Medyo nakikiliti nga ako sa ginagawa niya eh.

"Huh?" pagtataka ko. Anong di kapanipaniwala?

"Hindi ako makapaniwala na tayo na talaga" anong pinagsasabi nito?

"Eh tayo naman na talaga ah?" ano ba kasi ang pinagsasabi niya?

"No, I mean, wala nang makakapaghiwalay sa atin. Because of our baby... And because of that, we're gonna be a family already. Daddy na ako" aniya na medyo natawa pa yata sa tanong ko.

Hindi na lang ako sumagot dahil nagiinit na ang mukha ko. Oo na. Kinikilig na ako. Eh kasi naman eh!

Napangisi na lang ako kasi I kennat na talaga! Tama na daddy Zion please?

"Bakit ngayon mo lang pala sinabi?" he said then he leaned closer to my face. Hindi tuloy ako makahinga ng maayos. Nakoconscious ako eh.

"A-ah.. eh kasi..." bakit nga ba nag pabebe pa ako at ayaw ko pang sabihin sa kanya?

"Nah, don't worry about it anymore baby. At least ngayon, alam ko na" then an evil grin plastered on his face then he left me on my seat breathless.

"Where are we going?" tanong ko nang pinaandar niya na ang kotse niya.

"Magcecelebrate siyempre. Ang saya ko ngayon! Grabe! Sa sobrang saya ko baka maging kambal pa ang anak natin!" aniya at ngumisi nang nakakaloko.

"Baliw ka na!" sabi ko at pinaghahampas ko ang braso niya. Nakakainis 'to!

"Mababangga tayo nito eh! Tama na, masakit!" pero tumatawa siya habang sinasabi niya iyon. Baliw talaga. Baliw na cute at drop dead gorgeous.

"Ay wait!" bigla kong naalala iyong surprise ko sa kanya sa condo! 12 na kaya ng madaling araw kaya mukhang alam ko na kung saan kami pupunta pero sa condo na lang para less budget. Pero okay lang din naman kung sa hotel pero... Wait. Anong pinagsasabi ko? My God.