Nerd With Benefits

Seventeen

Nasa studio na kami ngayon ni Carter at nag simula amana agad ako sa trabaho, ako nag piprint nung mga kinuhanan namin sa shoot kahapon habang siya ang sumasagot ng calls para sa mga clients.

Masaya ako at hindi niya ko ginugulo habang nasa office, marunong naman pala siyang maging professional kahit minsan.

Busy ang kalahating araw hanggang sa dumating ang lunch break.

"Elli, may alam akong kainan ng masarap na burger gusto mo bang sumama sakin?" Carter asked, excitedly.

"Hindi na, baka malayo."

"No, malapit lang. Fifteen minutes away lang dito."

"Hindi na, ikaw nalang. Mamaya pa ko kakain."

My cellphone suddenly ring, interrupting my conversation with Carter. I answered it without looking at the screen.

"Hello?"

"Hi Ellison, si Vince to. Kumain ka na?" Napatingin ako kay Carter ng malaman ko kung sino yung tumatawag. Nakatitig lang din siya sakin at mukhang gustong malaman kung sino yung kausap ko.

Pero syempre wala akong planong ipalam na si Vince tong kausap ko. Baka kasi atakihin na naman siya ng.. ano nga ba? Pagiging possessive niya? Tama yun ang mas best na sabihin kesa sa selos.

I stand. "Uh.. no, not yet." I said walking straight to comfort room. Para di marinig ni Carter paguusapan namin.

"Since hindi ka pwede ng lunch, baka pwede ka ng dinner?" He asked. I roll my eyes, si Carter ang nag sabing hindi ako pwede kaya siguro babawi nalang ako sa dinner.

"Sige, sure pwede ako mamaya."

I sense his smile. "Okay, susunduin nalang kita?"

"Uh.. maybe itext mo nalang kung saan. Nakakahiya naman kasi kung magpapasundo pa ko."

"Mas gusto ko nga yun eh, it means more time to be with you." Hindi siya nag mimintis sa pag bibigay ng compliment ah. Infairness to him.

"Oh! Uh.. s'sige."

"Okay, see yah later."

"Yah, see yah!" I ended the call. Then lumabas na ko ng comfort room, since tapos naman na yung conversation ko kay Vince.

Naglakad na ko pabalik kung nasaan si Carter pero wala na yung presensya niya. Saan na kaya nag punta yun? Baka ayaw na kong piliting kumain ng Burger kaya iniwan nalang ako.

Pero dahil nagugutom na ko, naisipan ko nalang lumabas sandali at bumili ng pwedeng kainin sa malapit lang naman. Pagkalabas ko ng studio i saw Carter sa tabi nung kotse niya. Nakatalikod siya kaya di pa niya ko napapansin, siguro din kasi dahil may kausap siya sa cellphone.

So, hindi pa pala siya nakakaalis.

Naglakad ako papalapit sakanya pero napanhinto din ako agad sa narinig kong sinabi niya dun sa kausap niya sa cellphone.

"I miss you too babe, i know, i know.. im really sorry for not calling you back. I'm just really busy at work, babawi ako." Naglakad nalang ako palayo papunta sa kung saan ako bibile ng kakainin ko.

Nakakaramdam ako ng inis sa sarili ko at para akong sinampal ng katotothanang, may girlfriend pala si Carter. Nakakainis dahil nawala sa isip ko yun, dahil pumapayag pa kong halikan niya at mag talik kami. Nakakainis dahil alam ko sa sarili ko na nagugustuhan ko na si Carter pero may girlfriend naman siya. Nakakainis dahil naramdaman ko to sa may girlfriend!

Dumiretso na ko sa cafe kung saan ako bibile ng makakain and since ayaw ko pang makita si Carter mag iistay nalang muna ko dito habang tinatapos ang lunch break.