SAHRA!

29.bölüm

SAHRA! 29.BÖLÜM

İri yarı, güvenlik görevlisinden çok badigarta benzeyen danışmadaki adam “lütfen biraz sakin olun bayan. Şuan bağlantıya geçmek için uğraşıyor arkadaşlarımız.” Dedi. Öyle bir tavrı vardı ki dövecekmiş gibi konuşuyordu Sahra’yla. Zaten eli ayağına dolanmış olan Sahra, adamın kendini bilmez üslubu yüzünden sesini daha da yükseltip “daha ayrıntılı bir açıklama istiyorum. Neden bağlantı kurulamıyor ve neden bir saattir kimse bizlere bir şey söylemiyor da ben kendim öğreniyorum bu durumu?” dedi. İkilinin sesleri yükseldikçe insanlar durup onları izliyorlardı. Görevli adam güvenliği çağırmak için kolları sıvamışken bir el dokundu Sahra’nın omzuna. Hızla arkasını dönen genç kız gördüğü kişi karşısında ne diyeceğini bilemedi…

……….

Omzuna dokunan kişi Ali’den başkası değildi. Tıpkı Sahra gibi Ali’de bir haftadır yaşadığı duygu karmaşasını çözmek için gelmişti havaalanına ama Sahra’nın biriyle tartıştığını görünce yanına gelme isteği duymuştu. “Ali! Sen?” diyip ne diyeceğini bilemeyen Sahra’ya “ne oluyor burada? Bir sorun mu var?” dedi Ali ters ters görevlinin gözlerinin içine bakıp. Sahra da aynı şekilde adama bakıp “İmran’ın uçağından bir saattir haber alınamıyor ve ben bunu yeni öğreniyorum. Sebebini sordum ama açıklama yerine seslerini yükseltip kovar gibi karşılık veriyorlar.” Dedi Ali’ye. Uçağın iniş yapmadığını o an öğrenen Ali’nin tepkisi Sahra’dan daha ileriydi. Direkt adamın yakasına yapışmayı düşünen Ali kontrolü elden bırakmamaya çalışıp birkaç adım üzerine yürümekle yetinip “bayan haklı! Bu konuda yolcu yakınlarına neden bilgilendirme yapılmadı? Yaptığınız sorumsuzluğun yasal bir suç olduğunu biliyor musunuz?” dedi. Yasal suç lafını duyunca sanki az önceki adam gitmiş yerine melek gelmiş gibiydi. Emirlerine amade davranması bir yana sordukları her şeye cevap vermeye dünden razı görünüyordu adam. İkiliyle birlikte başkaları da gelmişti soru sormak için.

Bekleme bölümüne geçip sabırla beklemeye başlayan Sahra öte taraftan etrafında dönen konuşmaları dinliyordu. Kesin kaza yapmışlardır diye düşünenler, belki başka yere iniş yapmıştır diyenler… İyi kötü bir sürü yorum yapılıyordu ve her cümlede genç kızın içindeki korku artıyordu. Hemen karşısında oturan Ali’nin en az Sahra kadar telaşlı olduğu net bir şekilde belli oluyordu keza Sahra da bunu fark etmişti. Dikkatle Ali’nin yüzüne bakıp “sen ne için buradasın?” dedi Sahra. “ben… Şey Anessa’yla konuşmam gerekiyordu o yüzden geldim.” Dedi genç adam. “bu kadar acele olan şey ne ki? Kalkıp havaalanına gelmişsin? Hem siz Anessa’yla arkadaş mıydınız?” diyen Sahra tipik bir kadın şüphesiyle yaklaştı Ali’ye ve birkaç soru daha sordu. Aldığı kaçamak cevapların ardından birden bire “sen? Yoksa Anessa’yla aranızda bir şeyler mi var?” dedi Sahra. Önündeki kahvesiyle uğraşan Ali kızın söyledikleriyle aniden başını kaldırıp “yok öyle bir şey! Kim söyledi bunu?” diyerek üste çıkmaya çalışır gibi davrandı ama kaçırdığı bakışları onu ele veriyordu. Zaten İmran’ın şokunu yaşayan Sahra, üstüne birde Anessa-Ali vakasını duyunca öylece kala kaldı. Ali yine savunma niteliğinde bir şeyler söylemeye kalkışacaktı ki Sahra izin vermeyip “sakın saklamaya çalışma hal ve hareketlerin seni ele veriyor! Sen nasıl onunla… Aklım almıyor! Sen evlisin Ali! Buraya gelince unuttun mu bunu? Eğer unuttuysan hatırlaman için alyansına bakman yeter…li” derken Ali’nin parmağındaki boşluğu gördü. Yüzük yoktu yerinde. Konuşması uzayacaktı ama gördüğü manzara yüzünden yarıda bıraktı.

Sahra soru sormadı bir süre işin aslı Ali’de bir açıklama bekliyordu ama herhangi bir cevap gelmedi genç adamdan. Konuşmak için yeltense de tekrardan vazgeçiyordu bu fikirden. Sahra’nın kararsız halini gören Ali “eşimden ayrıldım.” Dedi. Görünüşe göre bugün Sahra için olaylı haberler alma günüydü. “ne! Hatice ve sen ayrıldınız mı? Şaka yapıyorsun değil mi? O seni deli gibi seviyordu mümkün değil bu.” Diyen Sahra kendisini onaylayacak bir cevap bekliyordu Ali’den ama “bazen mümkün olmadığını düşündüğümüz olayların aslında hiçte öyle değildir. Boşanmamız gerekiyordu ve boşandık!” dedi genç adam. Yüz ifadesine bakılırsa bu konuda konuşmak istemiyordu, Sahra üstelemedi daha fazla ama merakı geçmiş değildi. Onların konuşmaları sırasında yaklaşık bir saat geçmişti. Hoparlörlerden yankılanan anons sesiyle yerinden hızla kalkan Ali korku dolu gözlerle Sahra’ya baktı.