Empress Butterfly 🦋 [UNDER MAJOR EDITING]

Chapter 33: Illusion

Chapter 33: Illusion

Rain's Point of View

Tapos na ang semester break. Ibig sabihin, balik school na naman. It's not a problem for me if I'm attending the class but for my comrades? Yes. Especially Emperor.

At ito ako ngayon, 7 in the morning nandito sa kanila. Pinapasabay siya sa akin ni Ate Narrisa sa hindi ko malamang dahilan.

Agad naman akong pinapasok ng mga maid matapos nila akong makita. They knew me already because I can't count how many times I visited this house. Or how many times I slept here.

"Where's Emp, Hunter?" I asked when I saw him in the living room. Sitting on the couch with his twin.

"In his room Kuya Rain." I nodded and thank him.

Kahit na kambal sina Hunter at Hayes ay magkaiba pa rin ang mga ugali nila.

Hunter is kinda bit serious like Emp. He is also cold and he is good at martial arts and in using the arnis as his weapon. While his twin sister, Hayes is a happy go lucky lady. She is good at using katana as her weapon. They are intelligent, a good planner, clever, game master and most of all wise. In short pinagsamang ugali nina Ate Narrisa and Emp.

Kumatok ako sa room ni Emp but after some seconds, no one answered me. He is still sleeping? I tried to open his room but before I can even open it someone call me. I look around and it's Gabrielle.

"Rain, what are you doing here?" I pointed Emperor's room then he already got what I wanted to say.

I open it totally when no one answered my knock for the second time. Pagkatapak na pagkatapak ko sa loob ng room ni Emp ay narinig ko siya. Sumisigaw. Kaya agad kaming tumakbo ni Gabrielle papasok ng room niya.

We tried to wake him up but he didn't wake up. Tinawag na ni Gabrielle ang family doctor nila. Kahit na sanay na kami sa situation na ito ay hindi ko pa rin maiwasang hindi maawa kay Emp kapag nakikita ko siya na ganito ang nangyayari sa kanya.

"Night!" He shouted. Then her name. Summer Night. Sa sobrang pangungulila ni Emp kay Wynd ay binabangungot na siya sa sobrang pag-aalala dito. Kung nasaan na ba ito.

Noong na-in love si Emperor kay Summer ay pinagtatawanan ko pa siya loob-loob ko. Hindi ko pinapakita kay Emp dahil baka kung ano pang mangyari sa akin. But then I didn't notice that I already love someone. I didn't notice that I fall in love.

Kaya noong may lumapit sa kanya ay hindi ko naiwasang mainis at magalit. Naiinis ako dahil may kausap siyang iba. But then, nagagalit ako sa sarili ko kasi hindi ko man lang maamin sa kanya. Sheepish Rain! Coward!

Wala rin naman akong karapatang magselos. Kasi hindi ko naman siya nililigawan or hindi rin naman kami. Pero kapag may lumalapit sa kanya ay gusto kong sumigaw ng 'Don't talk to her, she's mine!'

Possessive, aren't I?

Pinipigilan ko sa pagwawala si Emp. I know he is acting okay. But he is hurt. Sino ba namang hindi masasaktan kung aalis nalang ng walang paalam ang taong mahal mo? Lahat naman tayo. But then, Emp didn't gave up. He still tried to find her. And I know hindi siya titigil hanggang hindi niya nakikita si Summer.

Dumako ang tingin ko sa white polo ko. Lukot-lukot na dahil sa pagpipigil ko sa pagwawala ni Emp. Hanggang sa unti-unti siyang tumigil. Hindi ko siya binibitawan dahil baka maihagis niya ako kahit na natutulog siya.

"Summer, where are you?" Then he started crying. Napatigil ako. Oo nakita ko ng umiiyak si Emperor dati. Hindi siya iyakin, dahil unang beses niya palang umiyak noong umalis si Summer. Oo tama, unang beses ko siyang nakitang umiyak noon. Pero hindi ko siya nakitang umiyak simula bata kami.