MY HUSBAND'S MISTRESS

MY HUSBANDS MISTRESS-CHAPTER 31

            Kasalukuyang nagkakagulo sa loob ng conference room. Hindi magkamayaw ang board sa pakikipagtalastasan kung paano nga ba lulutasin ang krisis sa mga restaurant na bumaba sa 10% ang kinikita ng halos lahat ng branches ng restaurant. Maling-mali ang ginawa kong pagpapalit ng ilang brand ng ingredients. Si Dad na lang ang umasikaso ng opening ng bagong branch ng restaurant sa ibang bansa, Canada to be specific. Nakakastress! Hindi lang naman kasi isa ang hinahandle kong restaurant.

Sana uwian na. nakakabwisit pakinggan ang pagngawngaw ng board. Lalo akong nabibwisit kasi sa tuwing haharap ako sa board ipinamumukha nila saakin na isa akong malaking failure. Ayoko ng pakiramdam na ganon, ayokong ma disappoint si Dad at mom sakin. Hindi naman ako matutulungan ng mga ate ko dahil kapwa sila walang hilig sa business.

Gusto ko ng maguwian para matanggal na ang pagkastress ko pag uwi ko sa bahay. Nagresign na si Jhane sa kanyang trabaho at ngayon nga ay housewife siya. Masarap sa pakiramdam na inaasikaso niya kami ng mga bata mula pagkagising hanggang sa pagtulog. Kahit walang legal na katibayan masasabi kong tunay kaming mag asawa, asawa KO siya.

Nang matapos na ang meeting ay nagmamadali na akong makauwi. Sa tuwing sasapit ang alas singko ay hindi na mapakali ang puwet ko at gusto ko na lang makauwi agad-agad. Galit na galit nga ako sa tuwing sapilitan akong napapaovertime dahil sa tambak na trabaho at problema. Pero pag uwi ko naman lahat ng pagod ko nagtatago sa kung saan at hindi ko mahagilap.

Lalo na kapag napapagisa kami ng girlfriend ko. Inaaraw-araw ko na nga e, kakagigil kasi!

"I'm home!" Hindi talaga pumapalya si Andrei sa pag salubong sakin, araw-araw na lang sa tuwing uuwi ako galing sa restaurant dinadamba na ako kaagad. That's why I love going home early. Kapag ginagabi kasi ako ay tulog na ang mga bata "'san si Mommy baby?"

"I'm here." Nasa kwarto pala at pinapasuso ang aming baby girl. "Hi baby!" nilaro-laro ko ang daliri ni Baby Sam. I kissed her fingers and she touch my nose. She's always like that, everytime na wala siyang mapaglaruan ay ilong ko ang napapagdiskitahan niya. "How's work?" I looked at Jhane as she run her fingers through my hair. "Ganun pa din. Napagdesisyunan na lang na taasan ang price ng mga pagkaing nasa menu. Nabalitaan kasi naming na nagtaas din ang ibang restaurant ng presyo kaya hindi masyadong magtataka ang mga customers kung sakali mangmagkakaroon ng price hike."

"So, ibabalik na yung dating brand ng mga ingredients?"

"Yes, pero hindi nangangahulugan na babalik sa dating kita ang restaurant.karamihan kasi sa mga suki sa restaurant ay napirata na ng karibal naming restaurant. Hindi magiging madali na kunin muli ang tiwala nila. That's the problem now." Hindi pa din kasi alam hanggang ngayon kung ano nga bang gagawin naming sa pagkawala ng mga loyal naming customer.

"Bakit hindi nyo sila iadvice na ibinalik na sa dati ang mga ingredients nyo? Diba napansin naman nila ang pagbabago sa lasa ng mga pagkain?" She suggests. "How?" hindi ko maisip kung anong pinupunto niya. "Through commercial or flyers. Ikaw mismo magbigay sa mga loyal customers na sinasabi mo. I assume kilala ka nila kaya buo ang tiwala nila sayo and then, viola! Babalik na din sa dati ang lahat" She's a gift sent from heaven. Bakit nga ba naman hindi. Pwede naman naming gawin yun. "You know what? 'Di ka lang maganda, matalino ka pa" that's true, ako nga hindi ko naisip yun e. "Bakit hindi ka magaral? I'll shoulder your tuition fee." Pwede naman e. tutulungan ko siyang makatapos.

"Ayoko! I'm too old for that."

"Madami namang kagaya mo e, may mas matatanda pa nga sayo e. just try."

"Hindi na. nakakasurvive naman ako kahit hindi mataas ang pinag aralan ko." An idea pop on my mind.

"Pwede namang actual ang pagaaral na gagawin mo e. sasabihin ko sa kakilala ko na may ari ng pabrikang papasukan mo na itrain ka bilang manager. I'm sure you'll be a great help to His company. What do you think?" Itinaas baba ko pa ang mga kilay ko. Isn't it brilliant? "Papayag naman ba ang kaibigan mo na sa high school graduate niya ipapamanage ang pabrika niya? I doubt that."

"Ako bahala sayo. Just trust me."

Tony's Pov

"Akala mo natakasan mo na kami ng anak mo?" iniuwi ko si Jullie ditto sa bahay na tinutuluyan namin ng anak kong si Felicity. Ang tagal na mula ng huli kaming magkita ng babae na 'to na payapang natutulog sa magarbong kama ng aking silid.

Pinilit ko siyang ginising sa pamamagitan ng pag hila ko sa kanyang buhok, I'll make her life a living hell for leaving my daughter behind. Ang babaeng ito ay walang kunsensya kaya itinapon ko na sa bintana ang lahat ng pagmamahal na natitira para sa kanya. Nagawa niyang iwan ang sarili niyang anak para lamang kumabit sa lalaking may asawa at anak? How pathetic.

Unti-unti siyang nagmulat ng mata at agad na nanglaki ang kanyang mga mata. Para bang bumalik siya sa kanyang katinuan ng Makita niya ako. Agad nanginig ang kanyang katawan ng marahil ay makilala niya kung sino nga ba ang umistorbo sa mahimbing niyang pagkakatulog. It's been years but she's still the most beautiful, sexy and desirable woman I have ever seen. Tuluyan ng namatay ang aking damdamin para sa kanya ngunit hindi ang pagnanasa at paghahangad na angkinin siya.

"So long honey! So long!"

I tore her clothes, all of her clothes until she was completely naked. I took out the handcuff inside my drawer and lock her hand on the headrest of my king sized bed. Nagpupumiglas ang kanyang mga paa at naghihisterya siya sa pagsigaw ngunit tulad noon ay wala naman siyang laban sa akin. Ibinuka ko ang kanyang mga binti at itinali ang magkabila niyang paa sa kama. How I love to see her like this. Hindi ko kailan man ginawa ang bagay na ito sa kanya noon sapagkat mahal ko siya at ayokong tuluyan siyang babuyin katulad na lamang ng ginagawa ko sa kaniya ngayon.

Her loud screams filled 'our room'. Screams of pain, wala na akong pakialam kung lalo siyang matrauma sa ginagawa at gagawin ko pa sa kanya. I swear that she will never ever escape me. Kahit baliw siya ay mas gugustuhin kong naririto siya sa tabi ng aking anak. Kahit hindi na siya magpakananay, basta lamang ba naririto siya at nakikita siya ng anak ko. Hindi ko rin naman susukuan ang pagpapagaling sa kanya. Maybe 1 month is enough for her to recover. Mas masisiyahan ako kung nasa tama siyang pagiisip para maitatak ko sa utak niya kung kaninong kama siya nararapat. At kung sinong lalaki ang tunay na nagmamay-ari sa kanya.

-------------------------------------------------------------------------------

Yan na ang karma nila. Sabi sa inyo totorturin natin sila e.

Enjoy reading babies!

@samsungchinina143