MY HUSBAND'S MISTRESS

MY HUSBANDS MISTRESS-CHAPTER 35

Jhane's POV

            It was a long tiring day for me. Ang laki ng output namin sa pabrika, hindi namin na reach ang target output kaya't nagagalit sa akin ang head manager. Hindi ko naman pwedeng pilitin ang mga empleyado na bilisan ang galaw dahil bukod sa outdated na ang mga equipment at napakabagal, palagi pang sira ang mga makina, suki na nga ng line namin ang mga engineers e. palagi na lang kasi silang natatawag sa linya naming para kumpunihin ang mga sira.

Idagdag pa ang stress ko sa tuwing lalabas ako ng pabrika. Heto nanaman kasi si Jarred at nakaabang saakin.hindi naman siya nanggugulo o lumalapit saakin, kaya lang ang nagiging dating kasi sa akin ay pinaasa ko siya sa isang bagay na malabong mangyari.

Bibigyan daw niya ako ng space para mapagisipan ko kung babalik pa ako sa kanya. Ang kaso nga ay wala na talaga akong plano. Buo na ang desisyon ko at wala na akong plano na umatras pa sa annulment na nasimulan ng ihain ng aking abogado sa husgado.

Para saakin ay wala na talagang natitirang pag asa para sa pagbabalikan namin ni Jarred, si Lawrence na kasi talaga ang nakikita kong makakasama ko sa habang buhay. Siya yung lalaki na hindi ko maiimagine na wala sa pagtanda ko. I want to spend the rest of my life with him. Yun nga lang hindi maintindihan ni Jarred kahit na anong paliwanag pa ang gawin ko. He's still the same Jarred that I know, walang ibang pinakikinggan kundi sarili lamang niya.

Hindi ko na nga mabilang kung ilang beses ko na siyang itinaboy, pero nandiyan pa din siya, talagang hindi siya sumusuko kahit pa alam ko na ramdam niyang wala na talaga akong kaamor-amor sa kanya.

Hindi ako gumaganti, sadyang wala na lang talagang natitirang spesyal na damdamin ang puso ko para sa kanya. Napatawad ko na siya sa parteng nambabae siya at pinili niya kaming iwan. Wala ng sakit kumbaga, though he will always own a room in my heart and mind 'cause he plays a big role in my life, he was once my top priority, he was once my everything and most especially he is once my husband, and the father of my children.

Hindi na masakit yung kaalaman na wala na kami, ang masakit ay yung paulit-ulit niyang pag iyak at pagluhod sa harapan ko. Masakit kasi alam ko sa sarili kong wala na kong maibibigay, masakit kasi naiintindihan ko yung nararamdaman niya at higit na masakit kasi alam kong kahit anong salita, iyak, hagulhol o pagwawala pa ang gawin niya, talagang wala na akong kayang ibigay at kahit gaano pang katindi na pagmamahal ang ibigay niya saakin ay wala na akong maisusukli.

Akala ng iba masaya ako dahil kinakarma ang dati kong asawa. Akala nila napakasarap sa pakramdam na hinahabol-habol ka ng taong dati halos halikan mo sa paa, wag ka lang iwan.

Akala lang nila 'yon, dahil sa totoo lang, masakit. Masakit sa parte ko na wala akong magagawa para mapagaan ang kalooban niya. Masakit yung pakiramdam na ikaw naman ang mang iiwan, masakit sa damdamin yung Masaya ka sa piling ng iba habang siya ay ikinamamatay ang sakit ng PAGTALIKOD mo.

Pero wala na kong magagawa, buo ang desisyon ko at walang mababago doon.

Dumiretso na ako ng uwi sa bahay at hindi ko na lang pinansin si Jarred, ayoko ng makipag eye to eye sa kanya kasi baka umasa lang siya.

Sinalubong ako nila Lawrence sa pinto. Masayang Masaya si Lawrence habang nakangiti siya saakin. Ano naman kaya ang nakain nito at masayang Masaya. "I have a good news for you." Ayan nga at inanunsyo na na merong magandang balita. "Really? Ano 'yon?" Kinuha ko na si Sam mula sa kanya at pumasok na kami sa loob ng bahay.

"Later nalang Mommy, baka marinig ng mga bata" kinabahan ako sa sinabi niya. Seryoso siguro kaya ayaw niyang ipadinig sa mga bata. Pero Masaya siya, hay nako ang hirap ispelengin ng gwapo na 'to.

Nagluto na ako ng hapunan at pinakain na ang mga bata. Pagkatapos ko silang pakainin ay nilinisan ko na sila at pinatulog. Medyo natagalan ako kay Samantha dahil hinaharot pa ni Lawrence kaya hindi makatulog. Ganun talaga si Sam e, paghindi niya nakakausap ang papa niya sa gabi ayaw niyang matulog. Gabi-gabi kasi nagkekwentuhan sila ni Papa kahit hindi naman maintindihan ang pinagkekwentuhan nila.

We headed our way to our bedroom. Nang nakaupo na kami sa kama ay may iniabot siya sa aking mga papeles. Dumoble ang kaba ko, parang nahihinuha ko na kung anong ibig niyang sabihin.

*ANNULMENT PAPERS" "Napadalhan na si Jarred ng kopya niyan. Mommy tuloy na ang hearing tungkol sa petisyon mo." Somehow I am happy. Kasi hindi ko na kailangang makunsensya pero a part of me ay naawa kay Jarred.

"Aren't you happy?" May pagdududa sa tono niya pero binalewala ko na lang yun. "Of course I am happy!" pilit kong pinasigla ang boses ko para hindi na kami mag away pa.

"So, let's celebrate?"

"Ngayon? Gabi na."

"Kaya nga." Inumpisahan na niyang kalasin ang lingerei na suot ko. Ito pala ang celebration na sinasabi niya. Wala akong suot na bra kaya ng magtagumpay siyang kalasin ang damit ko at nahantad na agad ang mga dibdib ko sa kanyang harapan. Marahan niya akong ihiniga sa kama at sinugod ang aking bundok. Ito ang hobby niya e tuwing gagawin namin ito. Hindi naman kami madalas mag sex, isa o dalawang beses sa isang buwan. Ganun kadalang. Hindi naman ako nagrereklamo dahil syempre, pareho kaming pagod sa trabaho.

Nakikiliti ako sa bawat pagsipsip niya kaya napapaliyad ako, hindi ko magalaw ang mga kamay ko dahil mahigpit ang hawak niya sa mga ito sa uluhan ko. Tanging halinghing ko lang ang maririnig na ingay sa katahimikan ng kwarto naming. Ng mag sawa siya sinunod naman niyang tanggalin ang panty ko. Nang dumampi ang kamay niya sa pinaka sensitibong bahagi ng katawan ko ay naglawa agad ito. Napasigaw ako sa nakaliliyong pakiramdam, paulit ulit niyang ginawa yun hanggang sa magsawa siya. Hinubad na din niya ang lahat ng kasuotan niya at ibinaligtad ako padapa. Mula sa likuran ay pinasok niya ako kaya't hindi kami magkandaugaga sa pag ungol sa pangalan ng isa't isa. Ahh, this is heaven.

I love this man who is owning me tonight.

-------------------

Sorry, wala kasi akong data kaya di ako naka update kahapon.

peace!

@��)