U.B.E.

Chapter 13~Si Siopao at Penpen

Dedicated ang chapter na 'tokay liwanagjanelle dahil kahit cellphone lang ang gamit niya, nag-comment pa din siya at nag-fan pa. :DD Salamat! Sana abangan mo pa ang next chapters! :3

______________________________________________________________

Tammy's POV

Lumipas na ang isang buwan.

          So far, so good. Pero di pa rin maalis yung Lana na yun sa isipan ko. All the time, gusto ko maghiganti sa kanya para kay Ate Cassie. Pero ngayon, hindi lang para sa kanya kung sakaling maghiganti ako. Para kay Stephen.

Oo, para sa kanya. At kanina pa ako nagbe-brainstorm kung paano maghiganti. Ang pangit naman kung papatayin ko agad ang babaeng yun, walang thrill. >:))

Hindi rin naman ako mamamatay-tao. Ang gusto ko.. Yung parang unti-unti siyang mamamatay. Pero hindi siya madededs. Mararamdaman niya ang sakit ng matagal na panahon.

Edi parang namatay na din siya. >:))

BWAHAHAHAHAHA.

Sabihin niyo nang eksaherada at OA ako, pero sorry. Sadyang mainit at kumukulo ang dugo ko dun sa babaeng yun. Pero, paano ko naman kaya gagawin yun?

LIGHTBULB!

Alam ko na!

"Ms. Tammy? Ehem, hello? Ms. Tammy? Are you still listening?"

          Uh-oh. Kanina pa ata dada ng dada si Ma'am tungkol sa lesson. Hindi pala ako nakikinig. But who cares, carebears? Nakaisip ako ng isang unkabogable plan. Hindi lang para maghiganti, kundi para din sa ikabubuti ni Stephen.

"Ah, yes Ma'am."

"If you really are, then can you please stand up and explain what I was explaining awhile ago?".

Tiningnan ko ang mga nakasulat sa board.

Nagadvanced-reading kaya ako. Alam ko 'to!

Tumayo ako at inexplain lahat ng mga napag-aralan ko sa lesson namin. Nakasagot naman ako ng maayos. Oh, ano ka ngayon, Ma'am? XD

"Excellent! But, Ms. Tammy, you are quite ahead. I was only talking about the introduction on that chapter. Well, anyways. I'm glad that even if you are not listening, you know very well about the lesson."

Pahiya konti. Hihihi. 

Pinaupo na ako ni Ma'am. At habang nagte-take down ako ng notes sa notebook ko, hindi ko mapigilang hindi isipin yung naisip kong plano.

Finally, matuturuan ko na din ng leksyon yung babaeng yun. >))))

Stephen's POV

"Stephen, sige na, pleeeeaaase."

"Ano ba gagawin natin dun?"

"Hmmm. Basta, I assure you. Hindi ka magsisisi. You'll even thank me."

Ang kulit talaga neto. Nacu-curious tuloy ako lalo.

"Hindi ako sasama hangga't di mo sa akin sinasabi kung bakit mo ako kailangan dalhin sa mall. Ang dami dami mo namang kaibigan, ah?"

Ngumiti si Tammy. Gulong-gulo na talaga ako.

"Eh kasi, ganito yun..."

(bulungan mode.)

"Yoko nga! Bakit naman?" =____=

"Eh kasi ganito yun.."

(bulungan mode ulit.)

"Alam mo, siopao, nakapagmove-on na ako, okay? Kapag ginawa ko yan, as if naman gusto ko pa siyang bumalik." Hindi talaga papatalo 'tong siopao na 'to.