Zian's POV
"Beh!Nasaan ka na???Monthsary natin ngayon diba? limot mo na ba?!!!" ang naiirita niyang sigaw sa akin sa phone ko.
"I'm so sorry beh! di ko naman talaga nakalimutan e...andito lang ako sa ospital kina Xyrex at Alex..." sabi ko
"Marami namang nagbabantay sa kanila ah! kailangan ka talaga dyan????!!!" -Bianca
"May pasok ngayon yung apat!!!(Troy,Frances,Gianne,Spade)..."
"Di mo naman kailangang bantayan sila 24 hours e! di pa naman sila mamamatay!!!" -Bianca
"Pwede ba Bianca! Ayoko ng away ngayon...it's our monthsary...kaya please lang..." sabi ko.
"Kung mag-aaway man tayo ngayong monthsary natin...ikaw ang dahilan nun.!!!" sigaw then Hang up.
Arrrggghhhh!!!!
Bakit ba ang kitid ng utak niya???!!!
Katunayan nga...dapat siya ang nagbabantay dito e! Pinsan niya ang nasa ospital!!!
pero pinilit ko na lang na pakalmahin ang sarili ko at nagbabakasakaling bumalik na sa dating sigla si Alex.
Kagabi namin sila nakita kasama ang mga pulis.
Tumawag na talaga kami ng pulis dahil inabot kami ng madaling araw sa paghahanap.
Natagpuan namin si Alex na nakagapos at iyak ng iyak.
at si Xyrex na nakabitin na naliligo na sa sariling dugo at walang malay.
Wala namang masamang nangyari kay Alex pero ang masama sa kanya ay natrauma siya.
Hanggang ngayon di parin namin siya makausap habang iyak ng iyak.
Si Xyrex naman ...di pa nagigising hanggang ngayon ...
May sugat siya sa ulo ,maraming pasa sa katawan...at nafracture yung buto niya sa paa kaya baka magsaklay muna siya habang hindi pa nagaling.
At hindi namin alam kung ano na ang nagyari kina Herrera pagkatapos arestuhin ng mga pulis.
Awang-awa ako sa dalawa...
Alam kong mas masakit ang mga natamo ni Xyrex pero mas nag-aalala ako kay Alex.
Ako lang ngayon ang nagbabantay sa kanya at mga magulang naman ni Xyrex ang nagbabantay sa kanya.
Nakatitig lang ako kay Alex habang nakatitig lang din sa kawalan...
"Alex???Andito na si Kuya...kausapin mo naman ako o..." sabi ko habang hinahagod ang buhok niya.
pero wala paring nangyari...
"Alex...Please...ano ang masamang ginawa sayo ng mga hayop na yun?...sabihin mo naman kay kuya o!" sabi ko.
At doon ko nakita yung nagsisimula na namang pagtulo ng mga luha niya.
May naalala ako bigla...
Kaya bigla ko siyang niyakap...
"Hindi ko na hahayaang matulad ka sa kanya...Kapag nangyari ulit yun...wala na talaga akong kwentang kuya..." sabi ko sa kanya habang niyayakap niya.
"K----kuya..." sabi niya habang naiyak.
"Yes???Can you narrate to me everything?" tanong ko.
BINABASA MO ANG
Favorite Song:Part 1[KathNiel]
Teen FictionMasarap makinig ng musika,lalo na kung malungkot ka...Minsan nga napapaluha ka na lang bigla...Pero ano ba ang nagpapaiyak sayo? Yung kantang naririnig mo? O Yung taong naaalala mo sa bawat kantang pinapakinggan mo? Kathryn Bernardo as Alexandra Al...