Πριγκίπισσα της φαντασίωσης.

Δύο χρόνια αργότερα.

"Δεν σκοπεύω να το ανεχτώ αυτό!"
"Μου φωνάζεις λες και εγώ έκανα κάτι"
"Έκανες, φλέρταρες μαζί του!"
"Κανείς δεν φλέρταρε, απλώς ήταν φιλικός απέναντί μου. Σταμάτα να είσαι τόσο κτητικός, με έκανες ρεζίλι!", του φώναξα πίσω εξαγριωμένη.
"Έτσι και δεν με σταματούσες θα του είχα ξεριζώσει το κεφάλι, του φλώρου με το φανταχτερό κουστούμι".
"Ακούς εκεί: "Hai un corpo così bello e sexy
Il tuo corpo è così bello e sexy!", ο Ιβάν μονολογούσε με τέλεια προφορά τα κοπλιμέντα του χορευτή tango αφού τον είχα συνοδεύσει για έναν χορό στο εστιατόριο που πήγαμε σήμερα.
Εδώ και τρεις μήνες βρισκόμαστε στην Βενετία της Ιταλίας.
Ύστερα από τον χαμό του πολέμου έμεινα για έναν τραυματικό μήνα στο Μεξικό έτσι ώστε να διευθύνω τα πλήθη τα οποία κρέμονταν από τις δικές μου αποφάσεις. Όταν όλα είχαν έρθει σε μια ήπια κατάσταση μπορούσα επιτέλους να ψάξω την ψυχική γαλήνη ταξιδεύοντας τον κόσμο με τον Ιβάν.
Κάθε έξι μήνες αλλάζουμε προορισμό. Περίπου δύο χρόνια πέρασαν:από την Αγγλία, στην Σκοτία και έπειτα στο Παρίσι της Γαλλίας. Παρά όλες τις σκηνές ζηλοτυπίας του δαίμονα μου,είχα καταφέρει κάπως να επουλώσω τις πληγές της περιπέτειας. Δεν ήταν εύκολο, επί έναν χρόνο ξυπνούσα πλημμυρισμένη στον ιδρώτα εξαιτίας των μετατραυματικών ονείρων και μέχρι να τα ξαναβρώ με τον Έλιοτ δεν ήμουν ικανή να ησυχάσω.
"Πάντα υπεραντιδράς γαμώτο"
"Σου την έπεσε ωμά, μπροστά μου! Σου απαγορεύω να ξαναπατήσεις εκεί πέρα. Μάλιστα, αύριο φεύγουμε", τα μάτια του έγιναν μαύρα από οργή. Σαν βρικόλακας δεν είχε αλλάξει σε όλους τους τομείς. "Ήταν πολύ γοητευτικός και ευγενικός, αντιθέτως με εσένα", έριξα επίτηδες λάδι στην φωτιά.
Σιγά μην με κάνει ό,τι θέλει.
"Τι?", είπε κοφτά και πλησίασε με υπερφυσική ταχύτητα κολλώντας με στον τοίχο.
"Στο κάτω κάτω και εσένα σου τρίβονται κάθε τόσο τσουλίτσες του παρελθόντος σου".
Επανέφερα στην μνήμη μου την διαμονή μας στο Παρίσι όπου μια χαριτωμένη ξεναγός και παμπάλαια πρώην του του χάιδευε τα χέρια απροκάλυπτα. Μόνο που δεν της τα έκοψα.
Η ζήλεια ήρθε να χτυπήσει εμένα. Τον έσπρωξα μακριά.
Αυτός πως χαλβαδιάζει?
"Μην με αγγίζεις έτσι που να σε πάρει ο διάολος!", χτύπησε το χέρι του στο ξύλινο τραπέζι κοντά του.
"Μην μου φωνάζεις έτσι μην σε στείλω εγώ η ίδια στον διάολο", ανταπέδωσα.
Μέσα στα νεύρα μού ξέφυγε λιγοστή μαγική δύναμη- αρκετή για να τον εκτοξεύσει με γδουπό στο τραπέζι.
Έσπασε στην μέση κρύβοντας τον ανάμεσα.
Έτρεξα ανήσυχη. Δεν είχα μάθει να ελέγχω τόσο καλά τις ενισχυμένες δυνάμεις μου.
Ο Ιβάν βογκούσε πονεμένα.
Έσκυψα να τον βοηθήσω και τότε με άρπαξε από τους ώμους.
Κοπανιόμουν εγκλωβισμένη υπό το λυγερό του σώμα.
"Δεν με ενδιαφέρει αν κατέχεις απεριόριστες υπερδυνάμεις- ο άντρας εδώ είμαι εγώ", ψιθύρισε στο αυτί μου. Αν η σεξουαλική ένταση δεν φούντωνε θα τον είχα κλωτσήσει στα αχαμνά.
"Και δεν απολαμβάνω καθόλου να βλέπω το κορίτσι μου να χορεύει αισθησιακά με κάποιον άλλον. Με πλήγωσε". Τα μάτια του επέστρεψαν στο βαθυπράσινο χρωμα τους.
Σε ένα βλεφάρισμα είχε κιόλας εξαφανισθεί. Αυτομάτως ένιωσα τύψεις. Άφησα μερικά λεπτά να περάσουν πριν φορέσω την μεταξωτή, μπορντό νυχτικιά και την ασορτί ρόμπα μου.
Κατευθύνθηκα εκεί που ήξερα ότι θα βρισκόταν. Στο στούντιο που είχε νοικιάσει κάτω από το διαμέρισμά μας.
Τα έργα του-τοποθετημένα ανά χρονολογία σε κάθε γωνιά του μαύρου δωματίου.
"Ιβάν", μίλησα σιγανά.
Καθόταν σε σκαμπό όσο ένας άδειος καμβάς του έκρυβε το πρόσωπο.
"Τί θέλεις?"
"Να με συγχωρέσεις"
"Θα πρέπει να προσπαθήσεις πολύ".
Γνώριζε πόσο τον αγαπούσα όμως ο εγωισμός του ήταν τόσο μεγάλος και με βασάνιζε.
Έριξα μια ματιά στον καναπέ πίσω μου.
Η σκηνή φάνηκε γνωστή.
"Κοίταξέ με", είπα απαλά.
Έβγαλε το κεφάλι του από την άκρη του πίνακα. Τα μάτια γούρλωσαν και το σαγόνι του κρέμασε λες και με έβλεπε πρώτη φορά γυμνή.
"Τι επιδιώκεις?"
"Θέλω να με ζωγραφίσεις σαν μια από τις τσούλες του παρελθόντος σου", έδειξα τα έργα του.
Δεν συγκράτησε το γέλιο του. Οι κυνόδοντές του είχαν ήδη διαμορφωθεί.

Ιβάν.
Αυτοσυγκράτηση Ιβάν αγόρι μου, ενθάρρυνα τον εαυτό μου.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που την έβλεπα γυμνή..ωω με τίποτα όχι.
Μα εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα την γυναικεία ωριμότητα που εξέπεμπε. Άλλος ένας λόγος που θα παρέμενα για πάντα ερωτευμένος με την Αντελίν. Μεγάλωσε αν και δεν φαινόταν να είχε περάσει μέρα από πάνω της.
"Κάθισε", κόμπιασα.
Τοποθέτησε το καμπυλωτό της σώμα στον κόκκινο, βελούδινο καναπέ. Μου χάρισε μια από τις σατανικές της ματιές.
Ξεκίνησα το σχέδιο με σταθερό χέρι ωστόσο όση περισσότερη ώρα την χάζευα τόσο περισσότερο σκληρός γινόμουν μες στο παντελόνι μου.
Έσφιξα το κάρβουνο στην χούφτα, θρυμματίστηκε. Αιφνίδια βρέθηκα να την καβαλάω.
"Άργησες", χαμογέλασε περιπαικτικά. Έκανα ένα μειδίαμα αυταρέσκειας.
Έφερα τα χείλη μου πάνω στο καυτό της δέρμα. Πέρασαν από κάθε σπιθαμή του στήθους της, τα δόντια μου δάγκωσαν την ρώγα της. Αναστέναξε.
Γλίστρησα χαμηλότερα και της άνοιξα τα πόδια. Με κάθε κίνηση της γλώσσας μου σφιγγόταν από ηδονή. Βόγγηξε μερικές φορές. Προτού η ανάσα της επιταχύνει, αφαίρεσα τα ρούχα μου. Όσο τα σαρκώδη χείλια της ευχαριστούσαν τα δικά μου έπιασε με το χέρι της τον ανδρισμό μου-τον έτριψε προκαλώντας με να μουγκρίσω, κάνοντας με να ποθώ αχαλίνωτα να μπω ορμητικά μέσα της. Έτσι κι έκανα. Ελευθέρωσε μια κραυγή όσο εμβάθυνα. Τα μάγουλά της φλέγονταν σε ροδαλή απόχρωση.
Της μάλασσα το στήθος με δύναμη, ξεσπούσα στο κορμί της. Δεν σκόπευα να την συγχωρέσω τόσο γρήγορα αλλά της επέτρεψα να με καβαλήσει. Σηκωνόταν και καθόταν αργά-αργά απολαμβάνοντας το. Οι οφθαλμοί της γύρισαν ως ένδειξη ευχαρίστησης. Κάποια στιγμή τα λευκά γιγαντιαία φτερά της άνοιξαν διάπλατα δίχως συγκατάθεση.
Ακόμη δεν τα είχε συνηθίσει.
Οι ξέφρενες φωνές της κάλυψαν κάθε τετραγωνικό του χώρου ως το σημείο που τα πόδια της έτρεμαν λόγω οργασμού. Πήρε μια βαθιά ανάσα ενώ εγώ τελείωνα.
Καταλήξαμε αγκαλιασμένοι να αγναντεύουμε το ταβάνι.
"Δεν με έχεις βαρεθεί?", ρώτησα δειλά.
"Όχι, με την καμία. Εσύ?"
"Όχι, με τρελαίνεις κάθε φορά, μου δίνεις διαφορετικούς λόγους να θυμώνω οπότε δεν μπορώ να πω πως πλήττω"
"Όπως πάντα", στριφογύρισε τα μάτια της. Σε αυτά έβλεπα την αιωνιότητα μου.
Δεν θα το δήλωνα ποτέ δυνατά. Ήξερα ότι είχε αυτή την συνείδηση.
"Ιβάν, θέλω να σπουδάσω. Θέλω να τελειώσω το σχολείο".
Σιωπή.
"Το σέβομαι, να έρθω και γω μαζί?", της έκλεισα το μάτι.
Σεξ επάνω στην έδρα.
Από όταν έμαθε για την απόφαση της Ριάνας να συνεχίσει το σχολείο το αναφέρει συχνά.
"Αν θέλεις πάμε πάλι στην Αγγλία, να συνεχίσεις εκεί εφόσον σε μάγεψε τόσο το μέρος".
Χαμογέλασε πλατιά και έσκασε ένα φιλί στο μάγουλό μου.
Στριμώχτηκε στα δεσμά μου και σιγά σιγά αποκοιμήθηκε.
Τελικά είναι γραπτό οι δαίμονες να βρίσκουν τον άγγελό τους.

Σας είχα πει για ένα τέτοιο κεφάλαιο και ορίστε.
Μου έχουν λείψει πολύ οι χαρακτήρες εδώ😭. Ελπίζω να σας ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και να σας άρεσε.
Μην ξεχάσετε να τσεκάρετε την καινούρια μου ιστορία την οποία θα βρείτε στο προφίλ μου.
Λέγεται: Τα Μυστικά Των Στοιχειών.