Chapter 24
[Aya’s POV]
Tama nga ang hinala ko na papunta si Harry sa bahay nina Nathan kasi pagdating namin ay nakita namin si Harry na nakasandal sa kotse niya sa labas.
Nakita ko ang paglingon niya sa kotse’ng sinasakyan namin. Lumabas naman kaagad si Nathan at agad nilapitan si Harry. “Ako na ang magbubukas ng gate, Ian.” Sabi ko.
“Geh.”
Lumabas na ako ng kotse at lumapit sa gate saka binuksan ito. “Gago ka talaga! Sana sinama mo dito. Hahaha!” Napatingin ako sa gawi nina Nathan at Harry. Ang lakas kasi ng tawa ni Nathan.
Bigla naman akong kinabahan nang mapatingin ako sa mukha ni Harry. Sinenyasan niya akong lumapit sa kanya pero hindi ako sumunod. Ano ako? Aso na sunod ng sunod sa kanya?
Pero... kahit gano’n ay malaki naman ang utang na loob ko sa kanya kaya lumapit nalang ako. “Ako na ang bahala sa pinamili natin, Aya. Mag-usap muna kayo ni Harry.”
“Okay, Nate. Thanks.”
“No problem.”
Nang umalis na si Nathan ay binalingan ko na ng tingin si Harry. “Anong kailangan mo?” Hindi siya nagsalita at nakatitig lang sa’kin. Kumunot ang noo ko. Nababaliw na ba ang lalaking ‘to? “Hoy!” Mukha naman siyang natauhan.
“Leaving you with two other mans makes me feel uncomfortable.”
-____-
“Wag mong sabihin na nakakaramdam ka ng selos dahil lang sa may kasama akong ibang lalaki?” Nakangiwi akong nagtanong, nagulat naman ako nang tumango siya. “Tsk! Tsk! Magpa-check up ka na, hindi na ‘yan normal, Harry.”
“Tss! Yeah right, I’m being abnormal when I am with you.”
“Abnormal ka naman talaga.” Magsasalita na sana siya pero inunahan ko na. “Teka, may tanong ako. Hindi ka ba marunong magsalita ng Filipino?”
“Marunong It is just, I used to speak English.” May kinuha siyang paper bag sa loob ng kotse niya at inilahad sa’kin. “It’s for you.”
“Ano ‘yan?”.
“Uniform.”
“Hindi ko kailangan ‘yan.”
“You need it.”
“No, I don’t.”
