Ailesinin ölmesiyle büyük bir krallığın yükü omuzlarına kalan bir kız... Tek yapmak istediği kız kardeşini ve krallığını korumaktı. Sonra bir kadın olarak ülkeyi yönetmenin çok zor olduğunu fark etti. Evlilik tekliflerinden de sıkılmıştı. Ta ki herk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanan gözlerle karşısındaki kadına bakıyordu şimdi. Demek o mesajı tüm dünyaya yaymıştı. Bundan utanmadığı yetmiyormuş gibi bir de eğlenerek söylemişti. Bunu herkes bilirken neden onunla evlensindi ki? Herkesin arkasından gülmesine izin vermiş olacaktı. Hep onuru için yaşamış bir adama bu fazla gelirdi.
Pars yavaş adımlarla Ayana'nın yanına ilerledi. Her bir adımda kendine kibirle bakan kadına daha da yaklaşıyordu. Aralarındaki mesafe artık yok denilecek kadar azdı. Başını hafifçe eğip "Bana emir verebileceğini mi sanıyorsun?" dedi tehlikeli bir ses tonuyla.
Ayana meydan okuyan bakışlarla ona baktı. Bir süre ikisi de yanan bakışlarla birbirlerini inceledi. Bu süre uzayınca Ayana sonunda dayanamayarak kahkaha attı. Omuz silkerek "Sizi seçtiğim için gurur duyacağınıza beni korkutmaya mı çalışıyorsunuz?" dedi eğlenerek. Sırtını dönüp pencereye doğru ilerlediğinde Pars odanın ortasında kalmıştı. Kadın ise onu umursamadan dışarıyı seyrediyordu.
İkisi de birkaç dakika boyunca hiçbir şey söylemedi. Pars yaşadığı aşağılanmadan sonra sinirle yumruklarını sıkıyordu. Odadan çıkıp gitmesi gerekirdi ama bir şey onu orada öylece tutuyordu. Eğer giderse halkını kurtarma şansı belki de hiç olmayacaktı.
Ayana düşüncelere dalmış bir şekilde bir süre dışarıyı izledi. Sadece kardeşinin korumak ve hep onun yanında olmak istiyordu. Bu yüzden evli gibi görüneceği birine ihtiyacı vardı. Yoksa bir adama ihtiyacı falan yoktu. Hele ki aşık olmadığı bir adama. Düşüncelerinden sıyrılıp arkasına döndüğünde adamın odanın ortasında dikildiğini fark etti. Uzun zamandır burada öylece bekliyor muydu? Gözlerini kısıp bir süre onu izledi. Uzun boyu, güneşte yanarak daha da esmerleşmiş teni ve siyaha dönük bakışlarıyla gerçekten korkutucu görünüyordu. Peki neden bu adamı seçebileceğini düşünmüştü ki? Halkına olan bağlılığını ölçmek için bu teklifi yapmıştı. Eğer evlenirse aynı bağlılığı kendi halkına da gösterebileceğini düşünüyordu belki de. Bir de askeri zekaları vardı tabi ki. Her ne kadar barış yanlısı da olsa gerektiğinde çok iyi savaşabilecek askerleri olmalıydı.
Yavaş adımlarla adama ilerleyip sıktığı yumruklarına ellerini götürdü. Adam bir an boş bulunup ona baktığında göz göze geldiler. "Kendinizi bu kadar sıkmanıza gerek yok." diye fısıldadı Ayana. Zor durumda olan birinden faydalanmak istediği için kendinden utanıyordu şimdi.
Adam ellerini serbest bıraktığında Ayana farkında olmadan gülümsedi. Bunu anladığında hemen toparlandı. Ciddi bir ses tonuyla devam etti. "Size yardım göndereceğim. Buraya kadar gelmeniz bile halkınıza ne kadar değer verdiğinizi gösteriyor."
Adam gözlerini ayırmadan onu izlerken Ayana gözlerini kaçırma gereği duydu birden. Adamın sessizliği onu rahatsız etmişti. "İzninizle." diyerek odadan çıkacakken güçlü bir elin kolunu kavramasıyla yerinde kalakaldı.
"Daha sonra ödeyeceğim." dedi keskin bir sesle.
Ayana kolunu adamın elinden kurtarıp selam vermekle yetindi. Odadan çıktığında kolunda adamın tuttuğu yerin yandığını hissetti. Sanki ateşin içine girmiş gibi. Kalbi de nedensiz bir şekilde hızlanmıştı.
