Ailesinin ölmesiyle büyük bir krallığın yükü omuzlarına kalan bir kız... Tek yapmak istediği kız kardeşini ve krallığını korumaktı. Sonra bir kadın olarak ülkeyi yönetmenin çok zor olduğunu fark etti. Evlilik tekliflerinden de sıkılmıştı. Ta ki herk...
Yumruklarını sıktı sinirle. Sonu belli olmayan şeylerden nefret ederdi hep. Hayatı boyunca bir şeylerin garanti olmasını severdi. Kontrol edemediği şeyler ona göre zordu. Ne zaman dönecek kadar güçlü olacağını bilmiyordu. Dönene kadar Ayana'nın başka bir adamı sevmeyeceğini de bilmiyordu. Lanet olsun o adam boş durmazdı. Aral ona duvarın yıkıldığını bile söylememişti. Çünkü Ayana'nın gözünde başarısız bir adam olmak istemiyordu. Bu düşünce beyninin karıncalanmasına neden oldu. Çok büyük bir hata yapmıştı Ayana'nın gitmesine izin vermekle. Ve geri dönemeyecek kadar gururluydu.
Kapı çalınıp kurul başkanı içeri girdiğinde yine moralini bozacak bir haber alacağını düşünmeden edemedi. "Ne oldu?" diye sordu.
"Efendim yemek yemediniz."
Yemek yiyecek hali var gibi mi görünüyordu? Ayana'yı kendi elleriyle belirsizliğe göndermişti. "Yemeyeceğim." dedi sıkıntılı bir sesle.
Orta yaşlı adam anlayışla ona bakıyordu. Normalde odadan ayrılması gerekiyordu, biliyordu ama krallarının bu kadar üzüntülü olması içine sinmiyordu.
"Efendim bir süre sonra her şey düzelecektir. Sizin ülkeye dönmeniz bizim için büyük bir umut oldu. Kraliçe buradayken gelen yardımlar da halkın kraliçeyi benimsemesini sağladı. Sizin iyi bir yönetici olduğunuzu hepimiz biliyoruz. Ülkede yakın zamanda her şey yoluna girecek ve eminim ki kraliçe ile yan yana uzun zamanlarınız olacak."
Pencereye döndü yeniden. O günler öyle uzak geliyordu ki ona. Şu an söylenen hiçbir şey teselli etmiyordu. İstiyordu ki gözünü kapatsın tüm kötü zamanlar geçsin ve en güzel zamanda gözlerini açsın. Ne yazık ki böyle bir şey mümkün değildi. "Yine de yemeyeceğim." dedi.
Kurul başkanı "Bir şey isterseniz beni çağırın efendim." diyerek odadan ayrıldı.
Sıkıntılı bir şekilde elini saçlarının arasından geçirdi. Biraz dinlense iyi olacaktı. Ofladı. Ayana olmadan uyuması da zordu. Onun kokusunda, narinliğinde onu sakinleştiren bir şey vardı. Bir nevi ilaçtı Ayana onun için. O olmadan uyumayı öğrenmek kalmıştı şimdi ondan geriye.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bütün gece odada dolanıp durmuştu. Sabah olduğunda daha fazla dayanamayarak taht odasına ilerledi. "Artam'ı çağırın." diye emir vermek oldu ilk işi. Ondan başka kimseye güvenemeyeceğini anlamıştı artık.
Artam bir süre sonra odaya geldiğinde Ayana'nın bakışlarından bir şeylerin yolunda olmadığını anlıyordu. "Kraliçem." diyerek selam verdi.
"Duvar yıkıldı mı?" diye sordu.
Ne diyeceğini bilemedi bir süre. Bu konu yüzünden Aral'ı azarlamıştı. Konuştuklarında bu sorunu halledeceğini de söylemişti. Kraliçe gelene sorun hallolmuştu. Fakat yine de onu korumak için bir şey söylemeyecekti.
