Seni Aradım -Tamamlandı-

8.Anlaşma

Foto:Pars ve Ayana

Belen canı sıkılmış bir şekilde koridorlarda gezerken Aral'ı görünce gülümsedi. "Aral." diye seslenince adam ona döndü. Belen koşarak yanına gittiğinde nefes nefese kalmıştı.

"Nasılsın?" diye sordu gülümseyerek.

Aral karşısındaki kızın neşesine gülümsedi. "İyiyim prenses, siz nasılsınız?"

Belen resmi konuşmayı duyunca yüzünü buruşturarak Aral'ın koluna girdi. "Kimse yokken bana prenses denilmesinden nefret ediyorum sanırım. " derken saçlarını geriye savurdu. "İşin yok değil mi?"

Aral "Aslında..." diyecek oldu ama Belen "Benden önemli bir işin olduğunu kabul etmiyorum Aral." dedi en tatlı gülümsemesiyle.

Aral başını salladı. "Sizden önemli ne işim olabilir ki?"

Belen alınmış bir ifadeyle Aral'a baktı. "Resmiyet yok Aral, bugün tüm gün benimsin." dedi neşeyle.

Aral başını salladı. Kendi derdi varken birilerini eğlendirmek zorunda olmaktan nefret ediyordu. Emir kulu olmak bunu gerektiriyordu. Derdinden ölse de gülümsemek zorunda kalıyordu insan.

***

İzgi askerlerin çalışması bitince aşağı indi yavaş adımlarla. Bir hafta olmasına rağmen askerler güle oynaya çalışmaya geliyordu. Bunda Pars'ın onlarla iyi anlaşmasının da etkisi vardı. Pars askerlerle şakalaşarak yanına geldiğinde İzgi Pars'ın omzuna şakadan yumruk attı.

"Bakıyorum çok eğleniyorsun." dedi gülerek.

Pars terini çıkardığı kıyafetine silerken kahkaha attı. Birlikte saraya doğru ilerlerken "Böyle olacağını tahmin etmiyordum." dedi Pars.

"Nasıl?" diye sordu İzgi merakla.

Pars omuz silkti. "Uzun zaman sonra aç olmayan, keyfi yerinde ve savaştan yıpranmamış askerlerle bir arada olmak bana iyi geldi."

"Kendi ordunun çökme nedeni sen değildin Pars. Abinin hırsıydı."

Pars düşünceli bir şekilde başını salladı. "Burada neredeyse mutlu olduğumu düşüneceğim."

İzgi arkadaşının omzuna kolunu koydu. "Huzurlu ve güvendesin de o yüzden."

"Halkımın da aynı durumda olmasını istiyorum."

İzgi iç geçirdi. "Halkın artık açlık çekmiyor. Abinin sana karşı doldurmaları da sen artık ülkede olmadığına göre sona ermiştir. Sanırım onlar da huzurlu artık."

Pars istemese de başını salladı. Onun burada olmasının halkına huzur vermesi bir yandan da canını sıkıyordu. Madem onun burada olması tüm sorunları çözüyordu, o da burada kalırdı.

"Yine de aklım..."

"Ayda mı?" diye sordu İzgi.

Pars başını salladı. "O oradayken ben burada rahat uyuyamıyorum." diye mırıldandı.

İzgi elini saçlarının arasından geçirdi. "İstersen Ayana'dan rica edebilirim."

Pars başını iki yana salladı. "O kibirli kadından bir şey istemeyi düşünmüyorum. " diye homurdandı.

İzgi muzip bir şekilde "Evlenme teklifini reddettiğin için mi?" diye sordu.

Pars alev saçan gözlerini arkadaşına çevirdi. Bunu ikisinden başka biri bilmediğine göre o söylemiş olmalıydı. Bir şey söylememe kararı alarak sustuğunda İzgi iç geçirdi. "Senin için bunun ne kadar iyi olabileceğini biliyorsun."