GÖNLÜMÜN SULTANI

19.bölüm

-HANDE-

Cem gittikten sonra odama kapanıp düşünmeye başladım. Duyduklarımı yeniden anlamaya, sindirmeye çalışıyordum.

Nasıl da ağır gelmişti? Nasıl numara yapmıştım Selin amacına ulaşamasın diye...

Kendimi kandırılmış hissediyordum. Ne aptalmışım...

Ben de o gün, Cem gerçekten benim için geldi sanmıştım. O yüzden onunla sözlenmeye bu kadar çabuk razı olmuştum.
O yüzden ona karşı mesafemi korusamda sıcak kanlı olmuştum.

Ne yapsam kendime gelemiyordum... Ağlamaktan duygusuzlaşınca, bir müslümana uygun düşmeyen durumda olduğumu düşünüp toparlandım.

Banyoya gidip abdestimi aldım ve Kuranımı açtım. Okudukça rahatladım. Okudukça kendimi buldum...

Bir saat kadar sonra, az da olsa kendime gelebilmiştim, aşağı inip mutfağa geçtim ve akşam yemeği hazırlığına başladım.

Yemeği pişirdikten sonra babamın sevdiği tatlıdan yapmaya karar verdim. O sırada kapı çaldı.

Gidip açtığımda annem elleri alışveriş poşeti dolu ve nefes nefeseydi. Hemen ellerinden poşetleri kapıp annemin içeri geçmesini sağladım.

"Ne yaptın anne, bütün çarşıyı alsaydın bari." diye dalga geçtim.

Annem girişteki koltuğa oturup soluklanırken,

"Ne yapayım kızım? Bir tanecik evladım var. Herşey dört dörtlük olmalı" dedi.

O sırada istemeden gözlerim dolmuştu.

"Kızım hayırdır, senin yüzünde yorgun bir ifade var. İyi misin?" diye sordu annem yüzüme dikkatle bakarken. Tabi annemden kaçmaz.

"İyiyim annecim, gelin olacağım için herhalde, arada duygusallığım tutuyor." dedim.

Annem gülümseyip içeri geçti. Normal şartlarda olsa annemden birşey saklamazdım ama, düğün arefesi ona neden üzüldüğümü söyleyemezdim.

Zaten evden gideceğim için üzgündü. Birde bu konuyu kafasına takmamalıydı...

*

Bu akşma kına gecemdi. Buruk bir gülümsemeyle anneme baktım. Evimiz akrabalarımızla dolup taşmıştı.

Ve annem ordan oraya koşturuyordu. Beni görünce telaşla yanıma geldi.

"Kızım birazdan Cem'ler gelecek dini nikahınız kıyılacak, ona göre hazır ol, tamam mı?" dediğinde başımı sallayıp yukarı çıktım, abdestimi alıp, üzerime uygun birşeyler giyip beklemeye başladım.

Bugün Allah katında Cem'in karısı olacaktım. Biraz heyecan vardı ama, hâlâ Selin'den duyduklarımı hazmedebilmiş değildim.

O an Cem'in yüz ifadesinden herşeyi anlamıştım zaten, hiçbir açıklamasını dinlemek istemiyordum.

Bir saat kadar sonra, aşağıdan gelen seslerle Cem ve ailesinin geldiğini anladım.

Mahallenin imamı da yanlarındaydı. Nikah için misafir odasına geçtik. Benim amcam ve Cem'in amcası şahitlerimizdi. İmam Cem'i kocalığa kabul ettin mi dediğinde hiç düşünmeden 'kabul ettim' dedim. Ve 500 gram altın mehir alarak nikahımız kıyıldı.

Odamda akşam hazırlıklarımı sürdürürken kapı çaldı. Kuzenlerimden biri olduğu düşüncesiyle gir dedim.

Bir süre gelmeyince, arkama baktım, içeri giren kişinin Cem olduğunu gördüm.
Duygusuzca yarım saat önce evlendiğim adama baktım. Artık gözlerimi kaçırmama gerek yoktu. İkimiz de birbirimize helaldik artık.