The Equation of Us (COMPLETED)

Chapter 37

Chapter Thirty- Seven
When It Hurts 

Hindi ko akalain. Hindi ko akalain na kaya niyang gawin 'yon sa'kin. The things he did - yun yung mga bagay na siguro ay huli ng papasok sa isip ko o baka nga hindi iyon pumasok sa isip ko dahil kahit naman na hindi maganda ang samahan namin ni Charles noon ay alam kong hindi siya mananakit sa ganoong paraan kagaya ng ginawa niya sa akin ngayon pero nagkamali ako.

He can hurt anyone. He can hurt anyone and he chose me.

He chose to hurt me.

I cried harder saka hinampas ang parte ng dibdib ko kung nasaan ang puso ko ng ilang beses. Gusto ko lang umiyak, gusto ko lang ilabas yung lahat ng sakit pati na yung sama ng loob ko sa kanya. He hurt me when he didn't tell me the truth and he killed me emotionally when he looked at me coldly and treated me that way, lalo na nang makita ko silang dalawa ni Jade. 

Hindi ko mapigilan yung mga luha ko sa pagbagsak at hindi ko rin naman gustong pigilan, gusto ko na lang matulog at hindi na ulit magising. It feels like having a nightmare at hindi ko magawang bumangon, bakit hindi ko magawang bumangon? Bakit nila ginawa yon? Hindi matapos- tapos yung mga tanong sa utak ko, hindi na nga matapos at nadadagdagan pa ito. 

Hindi ko maintindihan kung bakit dapat 'tong mangyari. Hindi ko alam kung bakit sa amin pang dalawa, hindi ko alam kung bakit sa akin pa. 

Ngayon ko lamang naintindihan yung mga nangyari. All the things that he told me, ngayon ko na lang naintindihan lahat. That's why he was uneasy for the past few days ay dahil doon, kaya pala lagi silang nag-uusap ni daddy kapag pupunta siya sa amin. I knew that there was something wrong between them, pakiramdam ko kasi noon ay may itinatago sila sa akin pero hindi ko na lamang binigyang pansin, mas binigyang pansin ko na lang yung relasyon naming dalawa ni Charles. 

That's why...

"If something happens, don't let go of me, okay? And if ever that you're stuck in a situation of choosing between me and something more important in your life, then that's the time you'll have to let go of me. I'm sure of that. Please listen to me okay? Bumitaw ka kapag hindi mo na kaya, bumitaw ka kapag nahihirapan ka na, bumitaw ka kapag gulung- gulo ka na..." 

I cried harder.

"I. Love. You. Mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita Celine. From the day that I admitted that I am so hopelessly in love with you, alam kong hindi na ako makakabangon pa mula sa pagkabagsak ko sa'yo. Alam kong wala ng atrasan, alam kong wala na kong kawala sa'yo. Kaya Celine, please don't let go of me no matter what happens okay?" 

Why does this have to happen when I'm already happy? When I already know that I'm hopelessly in love with Charles? Why now?

"Bumitaw ka na kapag nangyari na. Bumitaw ka na sa'kin dahil wala kang magagawa doon, Celine."  

"At kapag nangyari na yung pagbitaw mo sa akin, I won't hate you. Because you, leaving me behind can be the best choice you can make for you not to ruin your almost perfect life that used to be more perfect when you were not with me..."  

"At kapag bumitaw ka na sakin, kapag bumitaw ka na sa relasyon natin. Hindi ako bibitaw, kahit mag-isa ako ay kakapit ako. Kakapit ako dahil mahal kita."  

  "I love you, baby. I love you so so much. Please tell me that you love me too, please..."  

  "Let's make all of the days worth it."