3.Bölüm-"Anlattım"

2.6K 97 16
                                    

(Yazardan)
Defne bir yandan bunları düşünüyordu bir yandan da yatakta bir o tarafa,bir bu tarafa dönüyordu. Aklından o kelimeleri çıkartıp uyumak istiyordu ama pek de mümkün değildi. Böyle böyle düşünürken 2-3 saat geçmişti sabah olmuştu nerdeyse ama Defne bu sırada uykuya daldı.
Sabah o iğrenç alarmın sesiyle uyanmıştı. Zor da olsa gözlerini açıp alarmı kapattı. Halbuki Nasıl da isterdi şimdi Ömer'in onu öperek uyandırmasını. Belki artık hep öyle olacaktı,belki hiç öyle olmayacaktı.. Bu ihtimal bile kalbinin sıkışmasına neden oluyordu. Yataktan kalkıp aynada kendisine baktı. Göz altları çökmüş,gözleri kızarmıştı ağlamaktan. O sırada gelinliğine takıldı gözü bir kolu omzuna düşmüştü. Geceyi hatırladı, Ömer gelip gelinliğinin fermuarını açıp gitmişti. Biraz da olsa gülümsedi ardından gelinliğini çıkarıp rahat ve şık bir elbise geçirdi üzerine.

 Biraz da olsa gülümsedi ardından gelinliğini çıkarıp rahat ve şık bir elbise geçirdi üzerine

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ardından Ömer'in uyanmasını umarak aşağıya indi. Ama hala mışıl mışıl uyuyordu. Tam yanına gidecekti ki vazgeçip mutfağa adım attığı sırada dayanamadı ve içeri geçti. Koltuğa yaklaşıp Ömer'in yanına diz çöktü. Uyurken bile dünyanın en yakışıklı adamıydı defneye göre. Ellerini yüzüne yaklaştırıp saçlarını ve sakallarını sevdi. Ömer'de bu sırada uyandı ama bu anı bozmamak için uyuyormuş numarası yaptı. Bu sırada Defne'de gece Ömer'in yaptığı gibi sessizce konuşmaya başladı.
D:"Affet beni sevgilim. Sen bunların hiç birini hak etmedin, hiç Mutlu edemedim seni özür dilerim."
Gözünden akan yaş Ömer'in eline düştü. Can'ı acımıştı Ömer'in.
D:"Ama çok aşık oldum, herşeyden çok sevdim seni işte bu yüzden söyleyemedim sana,çok korktum seni kaybetmekten. Hem dün söylediklerimde ciddi bile değildim. Sen eski Ömer'e dönsen bile severim seni,sen beni bizi herşeyden ve herkesten korursun zaten. Özür dilerim sevgilim,özür dilerim... Seni çok seviyorum."
Dedi ve gözlerini silip mutfağa gitti. Kahvaltı hazırlamaya başladı.
Ömer'de duymuştu herşeyi oda pişmandı onun gibi. Ama hemen affedemezdi,kolay birşey değildi ki bu. Biraz daha düşündükten sonra kalktı, banyoya gidip elini yüzünü yıkadı ve aşağıya indi. Defne'de kahvaltı hazırlamayı bitirmiş masayı kuruyordu. Ömer'i görünce;
D:"Günaydın"
Ö:"Günaydın"
D:"Kahv..."
Kahvaltı hazır bile diyemeden kapıyı çarpıp gitmişti. Asıl kabus şimdi başlıyordu..
Defne'de zor da olsa bir iki lokma birşey yiyip, masayı topladı ve böyle boş boş oturamayacağını anlayınca şirkete gitti.

Ömer ise ne yaptığını bilmeden,sokaklarda dolaşıp ardından o da Defne'den önce şirkete gitmişti. Odasına girince camekandan baktı ve onun odasını boş görünce bir tuhaf oldu. Gerçi ne bekliyordu ki gelip boynuna sarılmayacaktı sonuçta. Halbuki alışmıştı onu her kafasını kaldırdığında orada görmeye. Biraz daha boş odaya baktıktan sonra dosyalara gömüldü.

Defne'de gelmişti şirkete ama girmek istemiyordu. Yine Derya'nın sorularına maruz kalacaktı çünkü,ama bir hışımla girdi içeri ve tahmin ettiği şey oldu.;
Der:"ooo Defne hanım yaaa nasılsınız"
D:"uff derya ne diyorsun"
Der:"diyorumki evliliğin ilk günü şirkette ne işiniz var?."
D:" işiniz derken"
Der:" e Ömer bey de burada. Sizin balayında falan olmanız gerekmiyormu?"
D:" ııı şey şirkette çok iş varmış da onları halledip öyle gidelim dedik rahat rahat"
Der:"Rahat rahat?!"
D:" ayaya evet derya artık izin verirsen işimin başına gidicem."
Cevap vermesine müsade etmeden odasına geçti Defne.
İşte oradaydı bütün asaletiyle oturuyordu orda. Defne böyle düşünürken birden Ömer ile göz göze geldiler. Defne hemen çizim yapıyormuş gibi eline kalemi aldı ve birşeyler karalamaya başladı.
Mutlu olmuştu işte Ömer. Geliyor Ömer'e görünüyor ve onun bütün günü şahane geçiyordu.

^^^^^^^^^
Sinan da uyuyamamıştı neredeyse bütün gece bütün olanakları seriyordu aklına yine aynı sonuca varıyordu" kiralık aşk". Ama korkuyordu işte,Ömer yalanı kolay kolay affetmezdi ve bunu da affetmeyecekti galiba. Bu düşüncelerle birlikte kıyafetlerini giyinmişti Sinan. Ama onun da kahvaltı yapası yoktu, arabasına binip şirkete doğru yol aldı.

Şirkete girdiğinde her zaman yaptığını yapmamıştı çalışanları İtalyanca bir şekilde karşılamamıştı mesela. Onlarda bir şeyler sezse de çok birşey çıkaramıyorlardı.
S:"Derya Ömer geldimi?"
Deryanın cevabından korkuyordu Sinan. evet derse kesin birşey vardı.
Der:"Evet"
Sinan kahretsin Dedi içinden.
S:"Peki Defne"
Der:"Evet ama onlar ayrı ayrı geldiler neden anlamadım ama.."
S:" Tamam Derya tamam"
Sinan hemen Defnenin odasına gitti.Defne duvara dalmış bakıyordu.
S:"Huhuuu"
D:"Aaa Sinan bey buyrun. Kusura bakmayın yaa dalmışım öyle."
S:"Neyin var Defne noldu.Zaten bir tuhaftınız dünde?"
D:"Sormayın Sinan bey... Ben Ömer'e anlattım herşeyi."
S:"Ne Defne ne diyorsun sen"
D:"Öyle işte Sinan bey, böyle evlenemezdik. Herşeyi bilmesi gerektiğini düşündüm."
S:"Ne yaptı peki"
D:" İlk başta çok sakindi ama sonra çıldırdı tabii, haklı da."
S:"Sen en iyisini yapmışsın Defne,boşver gerisi Ömer'e kalmış birşey. Eğer seni seviyorsa affeder,ama eğer gururu Aşkın'dan daha ağır basıyorsa onu burada tutamazsın"
Defne yine ağlamaya başlamıştı. Sinan Defne'in yanına gidip elleriyle göz yaşlarını sildi. Bu sırada da Ömer onları izliyordu. Her ne kadar Sinan'a kardeşim de dese defneye dokunması çıldırtmıştı onu.
D:"Biliyorum Sinan bey. Ama inşallah aşkı daha ağır basıyordur."
S:"İnşallah Defne inşallah."
Ömer artık dayanamamıştı ve Defne'in odasına girdi ve;
Ö:"Oooo Defne hanım şimdi de Sinan beyi mi ayartıp kendinize aşık etmeye çalışıyorsunuz?"
İkiside şok olmuş bir şekilde Ömer'e bakıyordu.
S:"Ömeer laflarına dikkat et o senin  karın hemde o sana aşık!"
Ö:" Yaaa demi ama ne aşk. Tabii yaa unutmuşum kiralık aşk vardı dimi birde."
Defne yıkılmıştı işte. Belki dövseydi daha az acırdı.. Onu hiç affetmeyecekti,affetse bile her seferinde böyle yüzüne vuracaktı.
S:"Harbiden Ömer gerçekten böylemi düşünüyorsun.?
Ö:"E-evet yalan mı?"
D:"Doğru,doğru zaten ben kimimki paragözün,üç kağıtçı,kiralık bir aşkım ben dimi. Sen hep böyleydin Ömer birtek sen doğruymuşsun gibi davranmayı kes artık insanlara.!"
Defne ağlayarak şirketten çıktı. Herkes kapının önüne toplanmış onları izliyordu..Taakiii Ömer çıkıp bağırana kadar.
Ö:"SİNEMA OYNATMIYORUZ BURADA,HERKES İŞİNİN BAŞINA DÖNSÜN. Derya eğer bu konu Hakkı'nda en ufak birşey duyarsam direk muhasebeye gitsin çıkışını alsın beni uğraştırmasın. Anlaşıldı mı?"
Der:"Aa- anlaşıldı Ömer bey"





Evettt bir bölüm sonu daha.Nasıl beğeniyormusunuz yorum yaparak önerilerinizi belirtin lütfen.💕💕

Aşkın DEFÖM haliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin