Aşkın DEFÖM hali

11.Bölüm-"Gidelim"

   (Yazardan)
Ömer'in eli kolu buz tutmuştu, gözünü zarfa sabitlemiş kırpmadan zarfa bakıyordu. Elindeki zarfın içerisinde Defne'nin birçok fotoğrafı vardı. Evde tek başınayken,gülerken,ağlarken, Ömer ile birlikteyken... Yani kısacası her saniyesinin her adımının fotoğrafı vardı elinde. Ömer fotoğraflara kaç kere baktığını hatırlamıyordu bile. Zor da olsa aklını toplayıp;
  
   Ö:"DERYAA"
Diye kükredi,Derya Ömer'in sesini duyduğu an koşa koşa odaya girdi.
   Der:"Buyrun Ömer bey."
Ömer derin bir nefes alarak,
   Ö:"Bu zarfı kim getirdi."
Derya korkak bir şekilde;
  Der:"Bilmiyorum Ömer bey,sabah kurye ile geldi. Belki içinde not falan vardır."
Ömer zarfın içindeki notu bulunca;
  Ö:"Tamam Derya çık sen."
Derya odadan çıkınca Ömer kağıdı eline aldı, siyah bir kağıt ve üzerinde de beyaz kalemle yazı yazılmış bir not buldu Ömer ve korkuyla okumaya başladı, her kelimesinden sonra deliye dönüyordu.

   "İplikçi sevdiğinle son günlerini yaşa bence. Çünkü ona baya hasret kalacaksın yada bir daha hiç görüşemeyeceksiniz... Hem hala Defne senin kadının değilken neden senin yanında dursun ki,, onun bakireliğini ilk önce ben alacağım, ilk önce ben sahip olacağım ona... Hem kim istemez ki böyle bir kadına sahip olmayı!!
                                Deniz D.

   Ömer okuduğu not ile deliye dönmüştü. Deniz'in defneye karşı birşeyler hissettiğini anlamıştı fakat bu kadar ileri gidebileceğini o bile düşünemezdi.. Ömer sinirle kağıdı cebine koydu ve ışık hızıyla şirketten çıktı. Deniz'e gitmek için çıkmıştı yola ama Defne'nin onu beklediği aklına gelince vazgeçip;
   
   Ö:"Şükrü mahalleye gidiyoruz."
   Ş:"Peki efendim."
Dedi ve yola koyuldular. Arabada notu defalarca okudu okudu okudu... Ve okudukça sinirleniyordu, bu sırada da mahalleye geldiklerini bile anlamamıştı.
  
  Ş:"Buyrun Ömer bey."
  Ö:"Sağol Şükrü."
Dedi ve notu cebine koyup arabadan indi.

~~~~~~~~~~~~~

  N:"Kızım nerede kaldı Ömer?"
  D:"Ayyy ne bileyim Nihan."
  N:"Tamam tamam, hadi ara sofra hazır yemekler soğuyacak."
  D:"Tamam."
Dedi ve Ömer'i arayacağı sırada kapı çaldı,
 
   D:"Aha geldi."
Dedi ve aynanın karşısına geçip saçını düzeltti. Nihan ise Defne'nin bu halini gördükçe Mutlu oluyordu

   D:"Hoşgeldin Sevgiliim."
Dedi ve boynuna atladı.
  Ö:"Hoşbuldum aşkım, bu kadar Mutlu olacağını bilseydim daha önce gelirdim."
Dedi ama hala kendine gelememişti, Defne bunu farkedip;
 
  D:"Neyin var senin çok mu yordu o feryal seni?"
Dedi yüzünü buruşturarak Ömer ise hafifde olsa gülümsedi.
  Ö:"Yok aşkım yoruldum sadece."
  D:"Off yorulma dedim sana o kadar."
Ömer Defne'nin alnını öpüp;

  Ö:"Tamam, tamam."
Onları uzaktan izleyen Nihan daha fazla dayanamayıp öksürdü;
  N:"Öhöhöhöh, artık cilveleşmeniz bittiyse sofraya buyurun."
Defne Nihan'a sinsi bir bakış atsada, Ömer gülerek;
  Ö:"Tamam tamam geldik, siz geçin ben ellerimi yıkayıp geliyorum."

Defne ile Nihan mutfağa geçerken Ömer ise banyoya çıktı. Derin bir nefes alarak yüzünü yıkamaya başladı.
  Ö:"Tamam oğlum kendine gel,defneyi kimse alamaz benden. O benim,Defne'nin beni böyle görmemesi lazım."
Dedi ve son bir kez yüzünü yıkayıp aşağıya indi.

  Tür:"Ömer oğlum hoşgeldin."
  Ö:"Hoşbuldum Türkan teyze."
Dedi ve elini öptü. Hep birlikte güzel bir yemek yediler. Ama Ömer için böyle değildi tabii. Defne'de Ömerdeki durgunluğu farketmişti,onun da içini bir sıkıntı kapladı. Ama zorda olsa gülmeye çalışıyordu..

  Yemekten sonra Ömer,Serdar ve iso salonda sohbet etmeye başladılar. Ömer ne kadar konuya dahil olmaya çalışsada aklındaki o kelimeler onu engelliyordu.. "Bakireliğini ilk önce ben alacağım"
Ömer artık düşüne düşüne deliye dönecekti. Nereden öğrenmişti ki hala birlikte olmadıklarını, Ömer bunu öğrenince hem Deniz'i hemde bunu ona söyleyeni yaşatmayı düşünmüyordu...