Aşkın DEFÖM hali

40.Bölüm-"1.Yıl"

•İYİ OKUMALAR

•BÖLÜM ŞARKISI;MODEL: MEY
•Satır içi yorum yapmayı unutmayıın!🙏🏼
•Hem belki 40. Bölüme özel birşeyler vardır..☺️😉

(Yazardan)

  Defne yarım saattir Ömer'in talimatı üzerine valiz hazırlıyordu. Ne vardı bugün anlayamamıştı ki, sabahtan beri düşününce düşüne bir hal olmuştu. Son kez beyninden bütün bilgilerini geçtirdi ve aklına düşen şey ile elindeki elbiseyi yere düşürdü.
  Evet bugün o gündü bugün 24 hazirandı.. Evlilik yıl dönümleriydi.. Nasıl aklına gelmemişti Defne'nin, bildiğiniz Defne değil Ömer hatırlamıştı. Defne kahkaha atarak hatta koşarak Ömer ile Doğa'nın yanına indi.

  Ömer de Doğa'nın çantasını hazırlıyordu. Merdivenlerden nefes nefese inen karısını görünce endişeyle yanına gitti. Ama Defne Ömer'e göre oldukça mutluydu hemen yanına gelen kocasının boynuna atladı. Ömer ilk başta afallasa da hemen elleri Defne'nin belini kavradı. Ama hala birşey anlamış değildi.

  Ö:"Sevgilim ne oluyor.."

  D:"Seni çok seviyorum Ömer çok seviyorum, çoook seviyorum seniii."

Diyerek bağırdı Defne. Kahkaha atarken birden gözleri dolmuştu. Birkaç damla gözlerinden firar etti ve Ömer'in omzuna düştü. Ömer gözyaşları hissedince hemen geri çekildi ve Defne'nin başını elleri arasına aldı. Şu saniyeler içinde karısının değişen ruh halini hala anlayamamıştı ama şuan bunu düşünememişti;

Ö:"Biliyorum aşkım ama neler oluyor."

D:"İyiki varsın Ömer seni çok seviyorum.."

Dedi be yine gözyaşlarını dökmeye devam etti. Ömer ise şaşkın şaşkın defneye bakmakla meşguldü. Neler oluyordu?

Ö:"Sevgilim korkuyorum ama ne oldu?"

D:"Bu-bugün evlilik yıldönümümüz ve sen unutmamışsın bunu..."

Ömer sonunda anlamıştı ve yüzündeki endişeli hal yerini Mutlu bir hal almıştı. Demek ki Defne'nin mutluluğu bu yüzdendi.

Ö:"Unutmadım aşkım unutmadım tabii ki, ben sana ait hiçbirşeyi unutmam ki unutamam... Hem sen bunun için mi ağlıyorsun bakayım?"

D:"Ayy evet ya, saçmaladım iyice ama ne yapayım. Yaa şuan o kadar mutluyum ki Ömer teşekkür ederim..."

Ö:"Ne demek bitanem, ama biraz saha burada oyalanırsak geç kalacağız."

D:"E zaten akşam oldu."

Ö:"Tamam işte amaç da o ya zaten, ama geceye kalmadan gitmemiz gerek.."

Dedi ve Defne'nin alnına bir öpücük bırakarak tekrar Doğa'nın odasına döndü ve çantayı hazırlamaya devam etti.

  Yarım saat sonra herkes hazırdı fakat Defne evin içinde bir o tarafa bir bu tarafa koşturuyordu. İçi bir türlü rahat değildi, sanki birşey unutmuş gibi geliyordu.

  Ö:"Hadi yeter artık aşkım..."

  D:"Yaa Ömer Doğa'yı anneannemlere bırakmak zorunda mıyız? Yanımızda gelse o da."

  Ö:"Peki Defne gelsin ama ben gece kalkıp kızıma bakamam, ya ben 2 günlüğüne baş başa kalırız diye biraz dinleniriz diye plan yapayım sen Doğa'da gelsin mi de.. Gelsin tabii. Hatta bence siz anne-kız burada oturun ben gideyim nasılsa sen kızından ayrılamazsın.."

  D:"Yaa Ömer ben onu mu dedim? Hı onu mu dedim ben? Artık benimde alışmam lazım ama endişeleniyorum.."

  Ö:"Peki Defne..."