Ο Αχιλλέας και εγώ βγαίνουμε αρκετό καιρό μαζί, περίπου 6 μήνες. Η σχέση μας είχε προχωρήσει κανονικά.
Γενικά ήμουν λίγο άπειρη αλλά αυτό δεν τον χαλούσε καθόλου. Η καθημερινότητα μας είχε εξελιχθεί με εμάς να βρισκόμαστε κάθε μέρα έστω και για λίγο.
Περνούσα τέλεια όταν ήμουν μαζί του. Είναι πολύ όμορφο να ξες ότι είναι κάποιος εκεί έξω που σε σκέφτεται συνέχεια.
Σήμερα είναι Σάββατο και αφού ξύπνησα, πήρα το κινητό στα χέρια μου. Είχα μήνυμα από τον Αχιλλέα. Μου πρότεινε για ποτό το βράδυ σε ένα κλαμπ που άνοιξε ένας φίλος του στο λιμάνι.
Ποτό...δεν ακούγεται άσχημο. Θα μπορούσα να πω τα κορίτσια από την σχολή να έρθουν μαζί μου.
Χωρίς δεύτερη σκέψη έστειλα μήνυμα στην Έλενα και την Ζωή και αυτές συμφώνησαν κατευθείαν.
Η μέρα πέρασε με πολλές δουλειές στο σπίτι. Αποφάσισα να φτιάξω αυτή την ριμάδα την ντουλάπα μου. Όχι τίποτα άλλο, με την ευκαιρία να βρω και τι θα βάλω.
Γιατί νιώθω ότι ποτέ δεν έχω ρούχα? Μάλλον η Αναστασία έχει δίκιο όταν μου τα έλεγε "πάνε να ψωνίσεις τίποτα επιτέλους". Όμως εγώ το θέμα είναι ότι σιχαίνομαι τα ψώνια...αν μπορούσε κάποιος άλλος να το κάνει για μένα?
Το βρήκα! Θα βάλω αυτό το φόρεμα. Μου το είχε πάρει η Βάσω πέρσι στα γενέθλια μου. Αυτή την ντουλάπα μάλλον πρέπει να την φτιάχνω πιο συχνά.
Άρχισα να βάφομαι. Δεν μου αρέσουν τα πολύ έντονα, είμαι γενικά λίγο πιο απλή και συντηρητική στο βάψιμο. Τόνισα τις βλεφαρίδες μου, και πρόσθεσα λίγο διακριτικό eyeliner. Πριν βάλω το nude κραγιόν μου. Με την μασιά μου, έκανα ένα ελαφρύ σπάσιμο στα μαλλιά μου. Αφού τελείωσα από μακιγιάζ και μαλλιά, ντύθηκα.
Με κοίταξα στον καθρέπτη. Κουκλίτσα είμαι. Και μετριόφρων πάντα!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πήρα την τσαντούλα μου και κατέβηκα να πάρω το ταξί που είχα καλέσει και περίμενε. Στην διαδρομή σταματήσαμε για να πάρουμε και την Ζωή. Με την Έλενα θα βρισκόμασταν έξω από το μαγαζί.
