Διάλεξε....ταίρι

20 - "Νιάου... (Μαρία και Γιάννης)"

   Είναι 1 το βράδυ και ξύπνησα λες κάποιος έχει ρουφήξει όλο το νερό από το σώμα μου. Ο Γιάννης με είχε αγκαλιά, ένιωθα το στέρνο του στην πλάτη μου, το ένα του χέρι ήταν κάτω από το κεφάλι μου και το άλλα ήταν στην κοιλιά μου. Σήκωσα σιγά σιγά το χέρι του, προσπαθώντας να μην τον ξυπνήσω και ελευθερώθηκα. 

   Πήγα στην κουζίνα, έβαλα λίγο νερό και το κατέβασα με την μία. Πήρα την κανάτα και την σήκωσα για να ξανά γεμίσω το ποτήρι μου αλλά ξαφνικά ακούστηκε ένας ήχος και τρόμαξα. Ερχόταν από την εξώπορτα, ποιος είναι απέξω τέτοια ώρα? Τι συμβαίνει? 

   Το σκέφτηκα λίγο πριν ανοίξω. Κοίταξα από το ματάκι αλλά δεν έβλεπα τίποτα. Παρόλα αυτά, κάτι σαν γρατζουνιές ακουγόντουσαν από έξω. 

   Άνοιξα την πόρτα δειλά και ένιωσα στο πόδι μου κάτι μαλλιαρό που με έκανε να πηδήξω από τον φόβο μου. Αφού άφησα μία τσιρίδα, γούρλωσα τα μάτια μου και είδα ένα μικροσκοπικό λευκό γατάκι.

"τι κάνεις εδώ μικρούλη μου?" ρώτησα και πήγα να το σηκώσω, όμως αυτό αφού μου γρύλισε, επιτέθηκε στο χέρι μου και το γρατζούνισε "δαιμονισμένο είσαι?!" φώναξα και τράβηξα το χέρι μου. Αουτς!

   Έτριβα το χέρι μου εκεί που με γρατζούνιζε και στένεψα τα μάτια μου. Δεν φτάνει που μπούκαρε μέσα, επιτίθεται κιόλας!

"μωρό μου?" άκουσα έναν αγουροξυπνημένο Γιάννη από πίσω μου "μόνη σου μιλάς?" με ρώτησε και έτριψε τα μάτια του.

"ένα γατί μου επιτέθηκε!" παραπονέθηκα και αυτός φαινόταν ακόμα πιο μπερδεμένος.

   Χαμήλωσε το βλέμμα του εκεί που κοιτούσα και κατευθείαν χαμογέλασε. Πλησίασε το γατάκι και έτεινε τα χέρια του για να το σηκώσει. Πήγα να του φωνάξω να μην το πλησιάσει γιατί είναι απόγονος του Σατανά αλλά ήταν αργά.

"αυτό εδώ το αθώο πιτσιρικάκι?" ρώτησε και άρχισε να το χαιδεύει. 

   Εκείνο άρχισε να τον γλύφει και να νιαουρίζει. Τι θέατρο παίζει? Πριν λίγο ήθελε να με σκοτώσει!

"αθώο? δες πως γυαλίζουν τα μάτια του" είπα και πήρα μία γκριμάτσα φρίκης. 

   Ο Γιάννης το έφερε πιο κοντά του και του άφησε ένα φιλί στο κεφάλι.

"η κακιά Μαρία σου φώναξε? Όχι όχι δεν θα την αφήσω να σε ξανά τρομάξει" άρχισε εκεί να του μιλάει γλυκά.

   Έτσι δεν μιλάει ούτε σε μένα!

"το βρωμιάρικο περισσότερα γλυκόλογα ακούει από εμένα" μουρμούρισα και ο Γιάννης σήκωσε το βλέμμα του με ένα ειρωνικό χαμόγελο.