Διάλεξε....ταίρι

98 - "Τα νεύρα μου, τα χάπια μου και ένα ταξί να φύγω (Όλοι & Όλα)"

ΒΑΣΩ POV

   Το επόμενο πρωί δεν άργησε να έρθει...δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου αυτό που έγινε χθες. Όλα ήταν τέλεια και μετά απλά με σταμάτησε, έτσι στα καλά καθούμενα.

   Δεν καταλαβαίνω γιατί παίζει μαζί μου. Εγώ είχα σκοπό να μην έχω άλλες παρτίδες μαζί του αλλά κάτι μέσα μου, μου έλεγε οτι αυτός δεν ήθελε να το τελειώσουμε ακόμα...ίσως φταίει που όλες αυτές τις μέρες ασχολείται μαζί μου...με βρίζει δηλαδή αλλά και πάλι αν δεν τον ενδιέφερα ούτε λίγο τότε γιατί χάνει το χρόνο του?

   Τώρα εγώ να πάω να του μιλήσω για τα χθεσινά ή να το αφήσω έτσι? Το μυαλό μου είναι έτοιμο να εκραγεί.

Αλεξία - "Βάσω?" άκουσα να λέει και γύρισα κατευθείαν.

   Ήμασταν στην κουζίνα και πίναμε καφέ με τον Μάνο και την Αλεξία. Και οι δύο τους με κοιτούσαν περίεργα...

Βάσω - "τι έγινε?"

Αλεξία - "σου μιλάω τόση ώρα και εσύ κοιτάς τον τοίχο" μου εξήγησε με ανησυχία στην φωνή της.

Βάσω - "α όχι, απλά αφαιρέθηκα συγγνώμη" της είπα και αυτή κατσούφιασε... "πω είμαι πτώμα" συνέχισα για να αλλάξω θέμα και τεντώθηκα ταυτόχρονα.

Αλεξία - "ναι και εγώ...οι άλλοι που είναι? Ακόμα κοιμούνται?"

Βάσω - "ξέρω γω? Μάλλ-" πήγα να πω αλλά σταμάτησα μόλις πρόσεξα ότι ο Μάνος εδώ και ώρα ανακατεύει τον φραπέ του "ρε Μάνο νισάφι πια, σαν κάτουρο τον κατάντησες" τον πείραξα και εκείνος σαν να ξύπνησε τώρα το κοίταξε και έσπρωξε το ποτήρι μακριά.

   Κοιτάχτηκα με την Αλεξία όλο νόημα και μετά επικεντρωθήκαμε πάνω στον Μάνο που κοιτούσε το τραπέζι σκεπτικός.

Βάσω - "Μάνο όλα καλά?" ρώτησα και για λίγο σήκωσε το κεφάλι του πριν το ξανα κατεβάσει.

Μάνος - "ε?"

Αλεξία - "φαίνεσαι λίγο στεναχωρημένος...όλα καλά?"

Μάνος - "ναι.."

Βάσω - "ναι φαίνεσαι λίγο στεναχωρημένος ή ναι όλα καλά?"

Μάνος - "ναι.."

Αλεξία - "ααα καλααα"

Βάσω - "Μάνο?"

Μάνος - "πες μου..." είπε με ήρεμο τρόπο και μας κοίταξε και τις δύο.

Βάσω - "έγινε κάτι με την Αναστασία?" τον ρώτησα και ξαφνικά μαζεύτηκε στην θέση του και ίσιωσε το κορμί του.