Locked by you 2

2.

In het midden van de nacht wordt ik wakker. Niet alleen het slechte weer heeft me wakker gemaakt, maar ook de deurbel. Ik kijk even naast me en zie dat Jonas in slaap is gevallen. Wat een held, hij zou de hele nacht wakker blijven. Maar ook al kwam hij zijn belofte niet na, hij ziet er wel schattig uit als hij slaapt. Ik ga het bed voorzichtig uit. Mijn hoofd tolt en alles is wazig. Ik kan amper overeind blijven staan, maar toch raap ik mijn moed bijeen en wandel naar de kamerdeur.

Ik dwaal als een geest in de nacht op de bovenverdieping rond. Bij de balustrade van de trap blijf ik staan. Van bovenaf heb ik een uitzicht op de living. Ik zie Pieter de deur openen. Ik buk me snel, zodat hij me niet kan zien en gluur door de openingen van de balustrade weer verder. Een man, groter en slanker dan Pieter, komt binnen. Hij heeft een streng gezicht en kort bruin haar, ook is hij ongeveer even oud als Pieter.

'Welkom meneer Tavernier.' 'Alsjeblieft noem me Yarik.' Gromt de man. 'Ik ben blij dat u bent gekomen, met dit rotweer komt niemand buiten.' Ze gaan samen zitten aan de tafel. Ik heb achter de balustrade perfect zicht op de situatie, zolang ze mij niet zien is alles oké. 'Waar is het meisje?' Vraagt die Yarik Tavernier meteen. 'Ze slaapt.' 'Alleen?' 'Nee, er slaapt een irritante rat bij haar.' Nu weet ik dat ze het over mij hebben en over Jonas. 'Dan doe ik het niet.' 'Komaan Yarik, die gast doet niemand kwaad. Die kan niet eens meisjes pijn doen. Grote kans dat hij trouwens al slaapt, hij zal de verdwijning van zijn vriendinnetje niet opmerken.' De man kruist zijn armen. 'Is het een makkelijke?' 'Evelien? Ze heeft een hoef van een paard tegen haar hoofd gekregen. Toen ze wakker werd gedroeg ze zich helemaal anders, ze was veel banger en liet veel meer toe. Ik heb een vermoede dat ze eindelijk rustiger is geworden, je hoeft je geen zorgen te maken.' Ik kijk boos naar Pieter, maar nog steeds begrijp ik hun gesprek niet. De man legt plots geld op tafel en schuift het naar Pieter. 'Deal. Welke kamer slaapt ze?' 'Ze slaapt in de eerste kamer die je tegenkomt als je de trap opgaat. 'Zeker dat die gast slaapt?' 'Geen zorgen, sla hem desnoods bewusteloos.'

De man wil naar bovenkomen. Ik spring recht. 'Jonas!' Schreeuw ik. Pieter en Yarik kijken me geschrokken aan. Jonas rent de kamer uit. 'Evelien?! Wat is er?' Vraagt hij meteen bezorgd. 'Ik... Eumh... Ik... Ik voel me misselijk!' Verzin ik snel. 'Wil je iets drinken? Wat water?' Ik knik. 'Kom maar.' We gaan de trap af. Jonas negeert Pieter en Yarik en gaat naar de keuken. Ik kijk even in de donkere ogen van Yarik. Zijn gezicht is zo serieus dat ik niet kan afleiden hoe hij het vind me te zien.

Ik wandel met Jonas naar de keuken. Hij opent een flesje water en giet het water in een doorzichtig glas. 'Alsjeblieft, schoonheid.' Glimlacht hij en geeft me het glas. Ik ga aan de tafel zitten. Hij komt tegenover me zitten. 'Kan je wat slapen?' 'Een beetje, alles doet gewoon pijn.' Hij legt zijn hand op mijn hand en glimlacht verliefd naar me. 'Het komt goed, we komen hier samen uit.' Plots hoor ik het gehinnik van Do. Ik zet me recht en loop de keuken uit. 'Evelien, blijf hier!' Roept Jonas en rent me achterna. Hij grijpt me vast. 'Waar ga jij heen?!' 'Naar buiten, Do is bang.' 'Ben je gek?! Dat paard had je bijna vermoord! Ik was je bijna kwijt!' 'Ik leef toch nog? Ik begrijp het probleem niet.' 'Het probleem Evelien is dat je niet bang bent voor dat beest, je bent blind voor de schade dat die knol kan aanrichten!' 'Niet bang? Denk jij dat ik niet bang ben?!' Hij slikt even en wrijft sprakeloos door zijn haren. 'Ik bepaal zelf wat ik doe en als "die knol" mij vermoord, dan is dat maar zo, ik ben bang, maar ik ben niet bang om te sterven!' Ik ruk me van hem los en ren naar buiten. 'Evelien!' Roept hij nog, maar ik negeer hem koppig.

Pieter en Yarik stappen grijnzend naar buiten. 'Dus dat is Evelien, wat een mooi wereldwonder.' grijnst Yarik. 'Ze is helemaal van jou!' Hoor ik Pieter zeggen. 'Wel, ik ben tevreden met onze afspraak-' '-Sorry heren, maar van Evelien blijven jullie af!' Onderbreekt Jonas hen.

Ik stap naar het hek toe en kijk naar Do die hoge sprongen maakt in de kleine, cirkelvormige longeerpiste. 'Niet bang zijn...' Fluister ik. Aandachtig spits hij zijn oren en kijkt me aandachtig aan. 'Ik heb een fout gemaakt, ik had niet zo wild moeten reageren toen ik Jonas zag, het spijt me dat ik je liet schrikken.' Hij blijft staan en lijkt al een pak rustiger.

De regen doorweekt mijn kleren en mijn haar, maar dat weerhoud mij niet om de piste te betreden. Ik zwaai mijn benen over het hek en laat me voorzichtig naar beneden zakken. 'Kalm nu maar, rustig maar...' Zing ik op een kalme, fluisterende toon. Ik stap voorzichtig naar hem toe. 'Evelien, ga daar weg!' Roept Jonas bezorgd, maar ik negeer hem. 'Kalm nu maar... Rustig maar...' Zing ik zacht verder. 'Evelien!' Jonas blijft me roepen, maar door die pieptoon in mijn oor hoor ik hem amper. Voorzichtig stap ik naar Do toe. Ik zie hem niet helder, maar wazig. Alles beweegt traag om me heen, als hij me nu aanvalt, dan is er een grote kans dat hij me weer raakt. Gelukkig blijft hij braaf staan. Ik wrijf over zijn neus. 'Het spijt me... Het was mijn schuld dat je zo schrok, sorry...' Uiteraard verstaat dat paard me niet, maar toch kijkt hij me zo aandachtig aan. 'Evelien, hier komen.' Beveelt Pieter. Ik knik en klim weer over het hek. 'Naar hem luister je wel?!' Gromt Jonas. Ik negeer hem en stap naar Pieter toe. 'Wat is er?' Vraag ik voorzichtig. 'Meneer Tavernier is hier voor je.' 'Voor wat?' 'Kom, ik leg het je binnen uit.'

Heeeeeeeeeeeeyyy mensen! Fijne schooldag achter de rug? Nog even doorbijten, voor je het weet is het alweer vakantie! Ik hoop dat je na het lezen van dit hoofdstuk even niet aan school gedacht hebt en ik hoop dat ik je in dit korte berichtje niet te vaak aan school heb laten doen denken, zei ik nu weer school? Nu zei ik het nog een keer xD... Oké genoeg dus over school... Hoe vonden jullie trouwens dit hoofdstuk? Laat het me zeker weten door te stemmen of te reageren! Als jullie het vorige deel van Locked by you lazen, dan weten jullie ook dat er al veel plaatsen aanbod zijn gekomen bv. Antwerpen, Avignon, Camargue en nu Andalusië, ik heb ze allemaal zelf al bezocht behalve Andalusie, daar ga ik heen tijdens de paasvakantie. Maar ik had een vraagje voor jullie: naar welk land/ regio/streek, zouden jullie graag op reis gaan of gaan jullie op reis? En zijn jullie al op de plaatsen geweest die in het boek vermeld worden? Ben benieuwd!