Locked by you 2

32.

'Over wie gaat het?' Vraag ik. 'Frances.' 'Frances?!' Herhaal ik onbegrijpelijk. 'Inderdaad.' 'Waarom? Wat wil je van haar? Wat heeft zij in godsnaam met jou leven te maken?!' Vraag ik verward door. 'Wel, Pieter nam de gsm van Jonas af en gaf die aan mij. Die gsm was een soort van cadeau voor mijn medewerking. Ik begon te scrollen door zijn contacten en vond Frances. Eigenlijk voel ik nog steeds iets voor haar, ik kan haar maar niet loslaten! Dus ik begon met haar te chatten. Maak je geen zorgen, ik vertelde haar wel dat ik Luca was. Uiteindelijk kwamen we beiden tot de conclussie dat we van elkaar houden. Dus nu is mijn vraag: Waar kan ik haar vinden op vrijdagavond, rond zes uur?' Ik moet bijna kotsen van zijn leugens! Geloof je dit nu?! 'Ik ben niet achterlijk... Ik weet heus wel dat je liegt. Frances haat je! Dat zei ze me. Je wilt vast met haar afspreken en haar dan ontvoeren, niet?' Ik doorboor zijn gedachten, maar hij blijft kalm en zucht even heel diep. 'Evelien, ik maak geen grapje. Als het kon, liet ik je de berichten zien, maar je bent blind.' 'Dat is een makkelijke uitvlucht...' Grom ik. 'Maar ik ben serieus!' Hoe kan die idioot dat toch volhouden?! 'Je moet me helpen...' 'Wat als ik het niet doe?' 'Laten we een andere afspraak maken: Als je me verteld waar ik haar kan vinden, mag je met me mee.' 'Ik ga mijn vriendin niet verraden, echt niet!' 'Toe nou! Ik wil haar zo graag zien, haar omhelzen, haar kussen! Hoe zou jij je voelen als Jonas weg zou zijn?' 'Dat heb ik al mogen aanvoelen, en dat was niet fijn.' 'Precies. Dus help je me?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik vertrouw je gewoon niet!' Ik spring recht en stap met grote passen naar hem toe, maar sla mijn voet tegen het irritante tafeltje. Ik kan het wel uitschreeuwen van frustatie! Ik baal mijn vuisten, neem een hap adem en blaas alles weer uit. Ik stap naar hem toe. 'Geef toe dat je haar wil ontvoeren, mij hoef je niets wijs te maken.' 'Ik beloof het.' 'Jij belooft zo veel!' Ik sla mijn armen over elkaar heen. 'Pieter! Marc!' Roep ik. 'Nee. Vertel het hen niet!' Sist Luca kwaad. 'Te laat...' Zeg ik met een uitdagende grijns.

Pieter en Marc komen de woonkamer in. 'Wat is er nu weer?' Gromt Pieter met een zware stem. 'Luca wil mijn vriendin ontvoeren!' 'Ach, jij verdraait mijn woorden altijd!' Snauwt hij. 'Het is de waarheid, toch?' 'Misschien...' 'Ha! Je geeft toe!' 'Misschien is geen bevestiging...'

'Wie is die vriendin?' Vraagt Pieter geinteresseerd. 'Frances.' 'Frances Lefebure?' 'Ken je soms een andere?' Grom ik. 'Dat doen we beter niet. Ze is een tweede Evelien.' 'Bedankt voor het compliment!' Bijt ik. 'Het enige wat je van haar kan verwachten zijn problemen!' 'Maar ik heb contact met haar! Ze wil me een tweede kans geven! Ik kan haar makkelijk naar hier krijgen, dan hebben we er nog eentje!' 'Als jij dat doet...' Sis ik. 'Het is misschien niet zo'n slecht idee...' Geeft Pieter toe. 'Zie je nou wel?' 'Eigenlijk niet, ik ben blind.' Zucht ik droog. 'Ik weet dat Frances om zes uur op vrijdagavond ergens heen moet, maar ik weet niet naar waar.' 'Evelien?' Vraagt Pieter. 'Ik zeg niets.' Hou ik vol. 'Je moet!' Beveelt hij. 'Doe wat je wil. Ik zet het leven van een vriendin niet op het spel!' Plots voel ik stevige handen om mijn keel. Ze wurgen me bijna. 'Vertel op!' Beveelt Pieter dreigend. 'Al zeg ik het, je zal de locatie niet vinden. Als je haar per de wil vangen, dan moet ik meegaan!' Sis ik. 'Goed. Je mag mee.' 'Prima. Wanneer vertrekken we?' 'Wow, vertrouwen we haar zomaar?' Vraagt Luca. 'Ze zou nog eens moeten durven liegen.' Gromt Pieter. 'Mij kan je wél vertrouwen, Luca.' Bijt ik. 'Oké dan...'

-Die vrijdagavond-

Met de auto rijden we naar de locatie. Ze weten niet waar het is, het enige wat ze weten is dat het een plaats is in Antwerpen. Ik ben hun levende gps. Ik weet precies waar we heen moeten en ik kijk er naar uit. We gaan naar mijn thuis. Het theater.

'Ik wist het.' Gromt Pieter. Ik heb zo'n vermoeden dat we er zijn. 'Ik wist dat je ons naar het theater zou brengen!' 'Ik kan er niets aandoen, jullie wouden Frances per se ontvoeren!' Ik heb gelijk, het is hun eigen fout. Zij willen Frances? Wel, dan zullen ze haar eerst van het theater moeten loskoppelen en dat is niet makkelijk. 'Dit is het plan,' begint Luca,'Ik chatte met haar als Evelien en sprak met haar af als Evelien. Dus ze verwacht dat Evelien haar straks tegemoet zal komen en dat zal ze ook, maar er is nog één detail: wij zijn er ook. Evelien je bent een actrice, doe ons een plezier en acteer een beetje. Praat wat met haar alsof er niets aan de hand is en verraad ons niet! Op de juiste moment, vallen wij aan!' Ik rol met mijn ogen en stap de wagen uit.

'Evelien!' Roept Frances. Ik hoor haar, maar zie haar niet. Het is dus heel verschiet-achting als ze je ineens omhelst. 'Frances!' Roep ik blij terug. 'Meid, waar was je?! We hadden je nodig! Verbeke had je nodig! Hij is heel kwaad, maar ja hoe zou jij zijn als je beste speler het een paar dagen voor de première laat begeven.' 'Ik kan er niets aan doen. Er was een probleem.' 'Wat voor'n probleem?' Normaal gezien mag ik niets zeggen, maar denk je dat ik me daaraan houd?! 'Pieter en Luca! Ze hebben me weer ontvoerd! Maak dat je wegkomt, ze zijn hier nu voor jou!' 'Voor mij?' Herhaalt ze onbegrijpelijk. 'Ga hier weg!' Beveel ik. 'Gaat alles wel goed met je? Omg... Je ogen zijn zo grijs! Wat is er gebeurd?' 'Ik ben blind! Ga nu weg, voor er jou hetzelfde overkom! Ga weg!' Ik hoor de autodeuren dicht klappen. Ze zijn er. De monsters, op Jonas na. Ze rennen naar ons toe. 'Vlucht!' Schreeuw ik en duw Frances vooruit, maar net wanneer we het op een lopen zetten, schieten ze op ons. We worden niet geraakt, maar vallen wel op de grond en leggen meteen onze handen op ons hoofd. 'We geven ons over!' Roep ik, bijna huilend. Verdorie! Dit was mijn kans om te ontsnappen! 'Jullie zijn toch domme meisjes,' lacht Luca,' dat waren geen kogels, maar slechts nepbommetjes. Ze kaatsten enkel tegen de grond aan en maken een knetterend geluid. Jullie zijn echt bang van alles.'

Heeeey mensen! Vreemd einde, sorry daarvoor! Examens zijn gedaan waardoor ik wat vaker kan gaan schrijven! Vergeet niet te stemmen of te reageren!!!Eeey!!🙌 als jij nog examens zou hebben👉veel succes nog! Vakantie is er bijna!!!!