Locked by you 2

31.

~Wanneer je studeert voor geschiedenis en dit terug vind in je cursus...(Petrus Van Den Broeckus=Pieter)

"Leg uit wat er aan de onderstaande zin niet klopt"
=Het hart... Pieter heeft geen hart😎
______________________
Ik doe de ketting weer om mijn hals. Luca heeft me echt woedend gemaakt! Dit doe je toch zomaar niet?! Komt ie even leuk binnen en begint me gelijk te kussen! Ik heb gewoon echt zin om hem te slaan! Ik ken heus wel nog een paar tactieken van Raphael die ik nog eens uit wil proberen! Hé maar wacht eens... Een geniaal plan komt plots in me op. Het zal misschien niet veel voorstellen, maar als het lukt heb ik een soort van wraak genomen op Luca.

Ik ga de kamer uit en ga weer naar de anderen toe. Luca is aan het praten met Pieter, maar toch raap ik de moed bij elkaar en onderbreek hen. Ik kuch even om hun aandacht te krijgen. Ze stoppen met praten en kijken me fronsend aan. 'Luca moet nog betalen.' Zeg ik met een smerige glimlach en knipoog naar hem. Zonder dat ik hem kan zien, weet ik dat hij op zijn lip moet bijten om zijn woede te onderdrukken. 'Waarom zou ik moeten betalen?!' Reageert hij. 'Je kuste me en betaste me!' Pieter komt tussen ons beiden staan. 'Evelien, kalmeer...' Zucht hij,' En Luca... Ze heeft gelijk: betalen.' Pieter geeft me gewoon gelijk! Dat is volgens mij ook de eerste keer! 'Betalen?! Hoezo betalen?!' 'Iedereen is gelijk... Als je het wil doen, tja dan moet je betalen...' 'Komaan even serieus, ik deed helemaal niets!' 'Je kuste me!' 'Jonas kust je iedere dag zonder dat ie er een cent aan uitgeeft!' 'Ja, maar jij bent Jonas niet! En Jonas hoeft niet te betalen, hij is mijn vriendje.' 'Dat vind ik oneerlijk!' Roept Luca. 'Luca, hou je mond. Je wilt echt geen discussie starten met Evelien. Ze wint bijna altijd.' Zucht Jonas met een klein trots lachje. 'Ik weiger te betalen!' 'Dan weiger ik ook! Je kan van mij dan echt niet meer verwachten dat ik jou of eender welke vent die denkt dat liefde te kopen is verwen!' 'Stilte!' Schreeuwt Pieter kwaad. 'Wie één van de meisjes betast, kust of wat dan ook zonder te betalen, moet hier niet meer komen!' Zegt hij vastbesloten. 'Maar we moeten Evelien toch voorbereiden?! Ze doet 't toch anders nooit van haar leven!' Gaat Luca door. 'Ik zal haar wel voorbereiden. Ik ben hier tenslotte de baas. Ik ben de enige die niet hoeft te betalen.' 'En ik?' Vraagt Jonas voorzichtig die zich met het gesprek moeit. 'Ik geef alles wat ik heb. Iedere rotte cent om gewoon maar met Evelien om te kunnen gaan. Om te kussen en te knuffelen zoals we altijd deden, ik zou daar alles voor willen geven. Maar trek ons niet uit elkaar. Je zal onze harten breken en niemand wil betalen voor een meisje met een gebroken hart.' 'Ik ben dat voorlopig ook niet van plan en dat betalen mag je achterwegen laten. Jij bent de enige persoon waarnaar Evelien luistert. Je bent de enige die haar kan troosten. Ik zeg dit niet graag maar... Ze heeft je toch nodig. Zonder jou is ze wild en koppig, maar jij kan haar sussen en dat is ook het enige wat jouw taak is: ervoor zorgen dat Evelien onze bevelen opvolgt.' 'Ik zal proberen.' Zegt Jonas stil. 'Mooi. Dan zijn we nu uitgepraat.'

Jonas en ik gaan zitten aan de houten tafel. Hij neemt een blad papier en een potlood die al reeds op de tafel lagen. 'Wat ga je doen?' Vraag ik. 'Tekenen.' 'Wat ga je tekenen?' 'Ik verzin wel iets.' Ik hoor de scherpe potloodpunt over het papier schetsen. Ik zie niet wat hij tekent, maar hij probeert het te beschrijven. 'Wat teken je nu?!' Dring ik aan en raak erdoor gefrustreerd dat ik het niet weet en niet kan zien. 'Geduld...' Grinnikt hij en gaat verder met schetsen.

Na ongeveer een kwartiertje wil hij eindelijk iets over zijn tekening prijsgeven. 'Het is een paard.' 'Een paard?' Herhaal ik verbaasd. 'Ja, maar niet zomaar een paard! Een prachtig wild paard met een vurig karakter. Ze heeft lange blonde manen en een sierlijk lichaam. Ze is koppig en wild als je haar berijdt zonder haar toestemming, maar het is een sterk paard met ook een lieve, schuchtere kant.' 'Beschrijf je nou mij of je tekening?' Lach ik. 'Beiden.' Ik sla mijn armen om zijn hals en kus hem.

Wanneer de avond valt en Milan al reeds vertrokken is, zitten we met z'n allen voor de tv. Ik kan uiteraard niet zien waar ze naar kijken, maar op basis van mijn gehoor probeer ik me in te beelden wat er gebeurd. Het is een politieserie. Een meisje werd ontvoerd door een vreemde jongen die ze vertrouwde. Ze blijkt niet de enige te zijn die door hem ontvoerd werd, maar de andere slachtoffers liet de jongen gaan. Hij wil haar ook laten gaan, omdat hij bang is om betrapt te worden door de politie. Hij wil natuurlijk niet dat het meisje naar de politie stapt, dus doet hij iets vreselijks. Hij snijd haar stembanden door waardoor ze dus niet meer kan praten. Ik ben blij dat ik deze scène niet hoefde te zien, het gekrijs van de arme vrouw gaf me alleen al rillingen. Ik lig op Jonas. Een warm deken is over ons heen geslagen. Even voelt het weer als toen. Wij tweeën in de zetel, kijkend naar tv, meestal het programma "de mol", en gewoon alle zorgen vergeten.

Ik voel me zo gerustgesteld dat ik zelfs in slaap val. Na een uurtje besluiten ze om te gaan slapen, behalve Luca. Hij wil dat Jonas me wakker maakt, want hij wil me "spreken". Denkt die gozer nou echt dat Jonas naar hem zou luisteren? Of dat ik echt zou opstaan om met die mafkees te "praten". Waarom heeft ie me nu weer nodig?!

'Ze slaapt en is rustig, ik zou dat zo willen houden.' Zegt Jonas. 'Het hoeft niet lang te duren...' Zeurt Luca verder. 'Ik wil eerst weten waarover het gaat.' Zegt Jonas. 'Het gaat over iemand die ze kent en ik zou haar iets willen vragen over die persoon.' 'Welke persoon?!' 'Iemand!' Ik open mijn ogen. 'Wat wil je vragen?' Vraag ik nog slaapdronken. 'Mag ik even met je alleen zijn.' 'Nee. Jonas blijft erbij. Ik vertrouw je niet.' 'Goed, maar... Zorg er alleen voor dat Pieter en Marc er niet achter komen.' 'Waarom niet?' 'Ze zullen het niet begrijpen en jij... Jij zal het begrijpen maar zal me willen vermoorden.'

Heeeeey mensen! Kort, I know maar die examens zijn gewoon dé obstakel. Wiskunde en Frans zijn al achter de rug, gelukkig... Morgen heb ik Economie, het zal wel gaan denk ik, hoop ik. Daarna heb ik Nederlands, daar heb ik ook geen schrik voor maar dan heb ik Engels en geschiedenis op 1 dag... dat wordt een hel.

Vandaag was het anders ook een hel😂. Ik zit vooraan in de klas bij het maken van mijn examens en dat is net voor de bureau van de leerkracht van wie we toezicht hebben. Vandaag was dat niemand minder dan Pieter. Die hield iedereen zo in de gaten met zijn pedoface... Het was eng, ma hij glimlachte wel akelig, vriendelijk toen in mijn examen indiende... 😂