Hopeloos Verliefd

13

Samen met Dilara sta ik in de keuken eten te maken. Toen we binnenkwamen gaf ik Yassine enkel een kleine glimlach. Zo een persoon ben ik ook weer niet.

Ik moet eerlijk zeggen, toen ik hem weer zag deed het iets met me. Ik voelde me blij, het leek wel of er een gat in me hart is gevuld. Ik heb Yassine echt gemist. Gewoon hoe we eerst praatten enzo en nu is dat allemaal weg. Maar ik kan er ook niks aandoen, als hij nog niet mijn hand wilt komen vragen dan niet. Ik kan ook niet heel mijn leven op hem gaan wachten.

"Murat!" Roept Dilara en ik hoor een paar seconden later stappen deze richting komen. "Ja? Wat is er?" Vraagt hij en kijkt wat we allemaal maken. "Kun je even naar de winkel hier beneden? Er zijn geen tomaten meer." Murat knikt en stopt een stukje kip in zijn mond. "Murat! Git burdan! (Ga weg van hier)" Ik glimlach om de twee als ze verder gaan met kleuteren.

Ik draai me om en loop tegen iets op. Ik kijk omhoog en zie dat het Yassine is, wie anders though? "Oh sorry," Ik maak een gebaar van het maakt niet uit. Ik loop langs hem richting de woonkamer en pak mijn telefoon van de tafel. Niks bijzonders.

Ik scroll wat door Facebook en Youtube of iemand wat heeft geupload, maar zodra ik niks zie zet ik me telefoon uit. Ik ben zo vriendloos, niet normaal gewoon. "Dounia! Kom is!" Roept Dilara en ik loop richting de keuken. "Kun je even op het eten letten? Ik en Murat moeten even snel naar m'n moeder." Ik knik en zet het vuur zachter. "Als het goed is, eten jullie maar alvast oke? Ik weet niet hoelang het gaat duren." Ik knik. "Hoezo? Wat is er?" Vraag ik bezorgd. "Ze is ziek geworden, ze heeft overgegeven enzo, en me vader komt pas laat thuis." Ik knik. "Als je wat nodig hebt, bel me oke? Ik ruim hier wel op." Dilara knikt en geeft me snel een knuffel voordat ze met Murat de keuken uithaast. In Sha Allah komt het goed, Dilara's moeder is echt een schat.

"Dus nu blijven wij 2 over." Zegt Yassine en ik knik. Hij neemt een stoel aan de tafel en pakt zijn telefoon. Ik roer wat door de pannen en begin de keuken op te ruimen.

🎶"Wil jij, my love, my love"
🎶"Ik zeg jou hoe het is, jij was mijn type chick, ik was jou viezerik, jij was my babeh.

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶

🎶 "My love, my love."
🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶

Yassine begint te dansen en ik kan het niet helpen om te glimlachen. Cute. Hij begint mee te zingen en ik moet toegeven, zijn stem is niet slecht.

🎶"Ik kan niet klagen elke dag is mijn birthday."
🎶"De situatie waarop jij bitch drukt ey, en ze blijft het shaken als een earthquake. Weer een nieuwe hit als ik....."
🎶"Je doet het allang voor mij, dus doe niet te lang met mij. Weet dat je verlangt naar mij, je hebt nog 1 kans met mij."

🎶"My love, my love" Bij dit stukje komt Yassine achter me staan en houdt zijn telefoon voor ons. Hij maakt een filmpje voor snapchat. Hij slaat een arm om me heen en legt zijn kin op me schouder. Ik rol met mijn ogen en wil zijn arm van me weghalen, maar zijn grip wordt strakker. "My love, my love" Zingt hij zachtjes in mijn oor terwijl hij typt op zijn telefoon.

"Kijk." Ik kijk op van het eten en zie dat hij ons twee heeft gefilmd en daarna het eten. En de tekst is; 'my love is taking good care of me, don't worry 😜' Mijn hart stond gewoon stil. Zo lief was het en ik wou dat ik voor altijd in zijn armen kon blijven. Ik glimlach en koester het moment.

Een paar seconden later speelt er een nieuw liedje af.

Yassine gaat weer naar snapchat en begint te filmen.

🎶"Mais où vas-tu? Ma bella! D'où vient-tu? Ma bella! Rien ne vas plus! Ma bella!"

Ik moet lachen als hij een kusje op mijn wang geeft want door zijn baard kriebelt het en dan steeds met zijn wang tegen mijn wang aangaat. Waar ik niet tegen kan is als iemand met een baard dicht bij mijn wang komt. Ik word d'r zo kriebelig van. Yassine lacht zachtjes in mijn oor en drukt nog een kus op mijn haar.

Yassine laat het filmpje zien en zet er als tekst bij; 'à moi 💍'

Ik trek een wenkbrauw omhoog. "Oh? Sinds wanneer?" Yassine trekt zich een beetje terug zodat ik net kan omdraaien om naar hem te kijken. "Een jaar geleden. Duuhh." Ik rol met mijn ogen en draai me weer om. "Oke Mula B, maar ik zie nog geen ring om mijn vinger." Ik hou mijn linkerhand omhoog en doe netalsof ik zoek naar de ring om mijn vinger. "Komt eraan, komt eraan. Sabr." Ik knik en ga verder met het eten en opruimen.

We zijn 20 minuutjes verder en het enigste wat Yassine doet is vervelend zijn. Hij heeft op een of ander manier gevonden hoe je je telefoon aan de tv kunt verbinden, met Apple TV en het enigste wat hij nu doet is DJ spelen.
Jongens zijn zo kinderachtig, my god.

"Dounia!" Roept hij al voor de 10de keer. "Quoi? (Wat?)" Op de een of andere manier ook als ik met Yassine ben, spreken we 3 talen door elkaar. Arabisch, Nederlands en Frans. Dat vind ik het leukst aan ons. "Rien (Niks)" Ik rol met mijn ogen. "Je bent zo kinderachtig, echt waar man. Putain. (Verdomme)" Yassine begint te lachen en staat op. "C'est fini? (Is het klaar?)" Vraagt hij terwijl hij een stukje kip pakt. "Arrêt! (Stop!) Ici, c'est fini. (Hier het is klaar.)" Zeg ik en pak 2 borden. Ik breng eerst Yassine zijn bord. "Danke meine schatz. (Dankjewel schat)" Glimlacht hij en ik rol met mijn ogen. Hij is nu ook Duits aan het leren, vertelde die. En sinds die dat heeft verteld, praat hij ook Duits.

Ik schep ook voor mezelf in en pak nog het drinken van de koelkast en schuif aan tafel. Murat en Dilara hadden gebeld en zeiden dat ze pas rond 12 uur s'nachts kunnen komen vanwege haar moeder die naar het ziekenhuis is gebracht. Echt, In Sha Allah wordt ze beter.

"Bismillah." Zeggen we allebei en beginnen met eten. "Is het lekker?" Vraag ik en hij knikt. "Dounia," Vraagt hij paar seconden later, ik knik. "Ik moet je wat vertellen." Gaat hij verder. "Ja?" Zeg ik als teken dat ie door moet blijven praten. "Ik, uhmm,"

"Ik ben een paar dagen geleden naar je vader gegaan om te praten."