Hopeloos Verliefd

35

Langzaam opent Dounia haar ogen en ziet dat het ten eerste; nog donker is en ten tweede; Yassine heeft de dekens van het bed afgetrapt en hangt half met zijn lichaam van het bed af. Ze stapt uit bed, pakt zijn benen en doet ze weer op het bed. Ze pakt een handdoek en loopt richting de badkamer. Ze doet haar dingen en doet dan een vest aan van Yassine.

Zachtjes loopt ze naar het balkon en bewondert het uitzicht.

Ze denkt na over later. Wat als zij met haar kinderen en Yassine hier zou wonen? Wat voor uitzicht heb je dan wel niet elke avond. Wat als Yassine en zij hier, in Parijs, verdergaan met hun leven? Allebei vinden ze het niks in Nederland. Allebei willen ze volledig naar Frankrijk verhuizen, sinds ze de taal ook goed beheersen zou het geen probleem zijn. Wat als hun kinderen in zo'n mooie stad zouden opgroeien? En hier zelf ook een leven opbouwen in plaats van dat kleine Nederland.

"Mooi he?" Mompelt Yassine in het Arabisch terwijl hij achter zijn vrouw gaat staan en zijn armen om haar middel wikkelt. Dounia voelt meteen zijn warmte en drukt een kus op zijn blote schouder. "Heb je het niet koud? Wil je je vest anders?" Yassine schud zijn hoofd en drukt een kus op haar wang.
"La, la. Ik ben goed zo, en hij staat jou mooier." Grijnst hij in haar nek en glijdt met zijn hand over haar heup naar haar buik. Hij drukt een paar kusjes in haar nek en laat dan een zucht.

"Wat als we voor altijd hier zouden wonen? We hebben elke avond zo'n uitzicht dan, besef dat. Wat als onze kinderen hier opgroeien in plaats van Nederland? Zou hier niet beter zijn voor hun? Voor ons? In Nederland studeer je 20 jaar en dan kan je alweer met pensioen. Hier heb je tenminste ook een leven, niet net als bij ons waar de winkels al om 6 uur sluiten en er na 8 uur geen leven meer buiten is." Yassine lacht en knikt.

"Je hebt gelijk schat." Dounia draait om en kijkt hem raar aan. "Noem mij nooit meer schat Yassine, alsjeblieft." Ze maakt een beweging net als wanneer je een rilling krijgt en draait weer om. Yassine lacht en draait haar weer om. "Ik vind schat wel wat hebben, vindt je niet dan?" Vraagt hij lachend en Dounia schud haar hoofd. "Wat is er schat?" Dounia geeft Yassine een speelse klap en loopt weer naar binnen. Maar voordat ze dat kan doen, trekt Yassine haar terug en streelt over haar wang.

"Ik beloof jou, dat wij op een dag hier wonen In Shaa Allah. Ik beloof jou, dat wij hier ooit In Shaa Allah op een dag echt wonen met onze 10 kinderen. Saffi?" Dounia lacht en knikt. "Saffi."

Ze zijn al een maand verder en zijn op visite samen met Yassine zijn broertje Bilal, bij één van hun neven, Hussein en zijn vrouw Hafsa. Ze zijn rond de 30 jaar en hebben 3 jongens van 3, 5 en 14.

Bilal👇🏽

"Uff ik wil hem echt opeten. Kijk deze armpjes. Zal ik jou armpjes opeten?" Vraagt Dounia speels aan de kleinste, Mohammed. Hij schud zijn hoofd en lacht. "Waarom? Wie gaat deze armpjes dan van jou eten?" Mohammed wijst naar zijn moeder en iedereen lacht. "Nee nee, ik ga ze eten. Is dat goed mama?" Hafsa knikt en Dounia bijt zachtjes in Mohammed zijn dikke armpje en meteen begint hij te lachen en gillen. "Yemma! Yemmaaaa! Help help!" Roept hij en Dounia laat hem uiteindelijk los. "Saffi, ga maar weg. Maak mij maar verdrietig" Dounia doet haar handen voor haar gezicht en doet netalsof ze moet huilen en niet veel later voelt ze kleine handjes haar knie aantikken. Ze haalt haar handen weg en ziet dat het Aimane is.

"Ja habibi?" Vraagt ze en ziet dat Mohammed met een serieuze blik naar hun kijkt. "Heeft hij jou verdrietig gemaakt?" Vraagt Aimane serieus en Dounia knikt terwijl ze door zijn krullen gaat. "Ja? Waarom? Moet ik hem slaan voor jou?" Vraagt hij serieus en iedereen begint te lachen. Dounia neemt Aimane op schoot en drukt een kus op zijn wang. "Nee schatje. Niet je broertje slaan voor mij he? Jullie moeten lief met elkaar omgaan, niet elkaar slaan. Is niet goed he?" Aimane haalt zijn schouders op. "Maakt niet uit. Hij moet jou niet verdrietig maken." Dounia maakt een 'Ahw' gezicht en drukt nog een kus op zijn wang.

"Ewa Aimane, waarom ben je zo beschermend over haar? Is mijn vrouw he. Niet die van jou. Waarom doe je zo?" Zegt Yassine grappend en Aimane slaat zijn armen om mijn nek heen. "Neee, ze is van mij. Ze houdt van mij, niet van jou, toch?" Dounia knikt en knuffelt Aimane strakker. "Ik ben knapper toch?" Fluistert Aimane en wijst naar Yassine waarna hij vervolgend een kotsgezicht maakt. Dounia lacht en knikt. "Jij bent de knapste habibi." Aimane glimlacht en slaat weer zijn armen om Dounia haar nek.

"Waauuw, Aimane pakt je vrouw gewoon af." Lacht Youssef, de oudste zoon, en Bilal geeft hem lachend een boks. "Of niet neef" Yassine kijkt boos naar Aimane en Aimane steekt enkel zijn tong uit. "Niet stoer doen he Aimane. Ik klaar jou he" Aimane staat gelijk op van Dounia dr schoot en gaat voor Yassine staan. "Neee, ik klaar jou. Ik ben beter dan jou. Ik had vorige keer op school zo panna gegeven aan zo'n jongen he." Yassine kijkt met een opgetrokken wenkbrauw.

"Ja joh? Ik had lekker aan heel mijn team panna gegeven. Ik ben veel beter dan jou." Yassine steekt zijn tong uit en Aimane stampt met zijn voet op de grond. "Papaaa! Kijk wat Yassine zegt! Ik ben veel beter! En niet hij!" Roept Aimane huilend en rent naar zijn vader.

Dounia geeft een stoot op Yassine zijn arm. "Kijk wat je hebt gedaan a hmar (ezel), nu huilt hij." Hafsa lacht en wuift het weg. "Hij is moe, het is al bijna 22:30 en hij is dat niet gewend. Kijk Mohammed, hij is meteen in slaap gevallen in mijn armen." Dounia maakt weer een 'Ahw' gezichtje en knikt Amir aan. "Kijk hoe schattig. Ik wil ze echt meenemen." Amir schudt zijn hoofd en pakt zijn glas met Cola.

"Grapje a sahbi, grapje. Kom kom, ik ga je wat geven." Yassine wuift Aimane naar zich toe met zijn hand en graait in zijn zak. Aimane komt met betraande ogen en gezicht naar Yassine en staat met zijn duim in zijn mond voor hem.

"Haal eerst je vinger uit je mond, viespeuk." Yassine haalt zijn hand weg en veegt zijn tranen weg. "Ik maakte grapje oke? Jij bent de beste voetballer habibi. Ja toch?" Aimane knikt. "Geef eerst een kus en daarna krijg je wat." Aimane drukt een kus op Yassine zijn wang en hij drukt nog een paar kusjes op Aimane zn wang. Yassine pakt €5 uit zijn zak en geeft het aan Aimane. "Maar niet meer huilen saffi? Echte mannen huilen niet. Jij bent een man toch?" Aimane knikt. "Goedzo. Niet meer huilen he en niet meer aan mijn vrouw zitten anders wil ik mijn geld terug." Aimane knikt en Yassine lacht. "Grapje a sahbi, niet meer huilen habibi, saffi?" Aimane knikt en Yassine drukt nog een kus op zijn wang.

"Denken jullie nog niet aan kinderen?" Vraagt Hussein en Yassine kijkt naar zijn vrouw. Hij grijnst en haalt zijn schouders op. "Ik wil al wel kinderen, maar ik denk dat het te vroeg is nog." Zegt Yassine en Dounia knikt.