"Yassine! Waarom moet je zo irritant doen?" Geirriteerd kijk ik op van het aanrecht waar ik eten maak. Yassine zit al de hele tijd irritant te doen. De ene keer eet hij van alles wat er op het aanrecht staat, andere keer verplaatst die alles. Met hem kan je gewoon geen eten maken, hij is net een klein kind.
"Ik verveel mij, ik heb niks om te doen a sahbi." Zegt hij en ik trek een wenkbrauw op. "Ik bedoel habibti." Hij glimlacht breed en drukt een kus op mijn wang. Hij gaat achter me staan en slaat zijn armen om mijn heen, hij leunt zijn kin op mijn schouder en laat een zucht. "Ik ben zo gelukkig. Alles valt in zijn plaats." Mompelt hij in mijn nek en ik knik. "Nog een maand en daarna zijn we gewoon echt getrouwd." Mompel ik en hij maakt een goedkeurend geluidje.
We zijn twee weken verder sinds hij in het ziekenhuis lag en er is zoveel gebeurd in die twee weken. Yassine is mijn hand komen vragen en ik heb natuurlijk ja gezegd. EIN-DE-LIJK. Het duurde even, maar het is gelukt Hamdullah. Onze families kunnen het heel goed met elkaar vinden wat top is.
We zijn in die twee weken veel bij elkaar over de vloer geweest. Onder andere om alles te plannen voor de bruiloft en gewoon voor de gezelligheid. Yassine en ik hebben ookal wat meubels in ONZE appartement gezet.
Yep, we hebben de appartement genomen. Het is prachtig. We hebben een penthouse suite, ik ben geblessed. (2 chainz om me nek. #nogsteedsfreesfb)
Vandaag hebben we de hele dag dingen gedaan voor de bruiloft etc. dat we wat tijd voor ons zelf wilde. Dus we hebben boodschappen gedaan en besloten (nouja ik dan) om te gaan koken. Gek genoeg vonden onze ouders dat goed. Ze mompelden wat tegen elkaar de hele tijd in het Arabisch. "Kinderen van tegenwoordig." Mompelden ze de hele tijd.
"Oh Selma (Yassine zijn zus) appt me." Zegt hij terwijl die zijn telefoon ontgrendeld. "Wat zegt ze?" Vraag ik en zet het vuur uit. "Of ik op Lamyae kan passen vanavond. Me zwager en zij gaan uit eten ofzo met een klant van hem, weet ik veel." Mompelt hij en begint te typen op zijn telefoon.
"Omg ja! Ik heb haar gemist." Zeg ik en sla mijn armen om Yassine heen. Hij heeft zo'n lekkere dikke trui aan waardoor je lekker met hem kunt knuffelen. Hij typt nog wat op zijn telefoon en slaat dan ook zijn armen om mij heen. "Jullie hebben elkaar letterlijk een week geleden nog gezien." Lacht hij en ik haal mijn schouders op.
"Ik hou echt van je Yassine." Hij glimlacht en gaat met zijn hand door mijn krullen en masseert mijn hoofd zachtjes. "Ik hou ook van jou Dounia, zoveel." Mompelt hij en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik sluit mijn ogen van genot als die nog meer druk zet op mijn hoofdhuid. Als iemand je hoofd masseert kan je letterlijk zo ik slaap vallen.
Ik voel Yassine nog een kus op mijn wang drukken en daarna zijn armen om me heen. "Ik hou echt van je Dounia." Mompelt hij en ik omhels hem strakker als dat mogelijk is.
"Dounia!" Hoor ik Lamyae roepen. Ik draai me om en buk zodat ik haar kan oppakken. "Habibtiiiiiii" Ik pak haar op en druk kusjes op haar wang. "Lamyae, wat zeggen we? Geen Dounia maar-?" Zegt Yassine en trekt zijn wenkbrauw op. "Galti" Zegt ze en ik druk een kus op haar wang, wat ze terug doet. "Goedzo. Kom," Hij houd zijn armen open en ze rent naar hem in zijn armen. Hij pakt haar op en geeft allemaal kusjes op haar wang.
Ik loop richting de gang en zie dat Selma aan het bellen is en dat haar man Mohab in de spiegel aan het kijken is. "Je ziet er goed uit hoor." Lach ik en hij lacht ook. "Thanks Doun, waar is Yass?" Vraagt hij en ik knik met mijn hoofd naar de woonkamer. "Dus dit is jullie apartement he? Is alles al geschilderd enzo?" Ik knik. "We hebben nog niet alle meubels, maar die komen ook van de week." Zeg ik en hij knikt. Selma heeft opgehangen en komt naar me toe. Ik geef haar een kus op haar wang en lach wanneer ze een diepe zucht laat.
"Wat is er?" Vraag ik en stap opzij zodat Mohab naar Yassine kan. "Me moeder. Ze maakt me gek. Ze moet morgen naar ziekenhuis toch, ik zeg 100 keer ja ik kom morgen, ik vergeet het niet. Ze belt me om het uur zodat ik het niet vergeet." Ik begin te lachen en Selma schud haar hoofd. "Echt me moeder gewoon, maar hoe is het hier? Is het bijna af?" Ik knik. "Alleen nog een paar meubels en dan is alles klaar. Yassine heeft alles al laten doen." Ze knikt goedkeurend.
"Mohab! Yallah we gaan." Roept ze en zucht. "Ik heb echt geen zin in dat etentje, wollah. Ik was al eerder met hun uiteten, en het was hell. Echt ik kots die mensen gewoon uit. En dan dwingt Mohab me nog, anders zou ik geen nieuwe kinderwagen krijgen van hem." Ik begin nog harder te lachen en Mohab kijkt me raar aan. "Wat is er zo grappig?" Ik kan me lach niet stoppen dus ik schud maar mijn hoofd. "Niks habibi niks." Ze lopen de deur uit en zwaaien. Selma is voor de tweede keer zwanger en zwangerschap staat haar echt mooi, Mash Allah. Ik hoop dat ik er ook zo mooi uitzie als ik zwanger ben.
Yassine
"Slaapt ze?" Vraag ik aan Dounia als ze de woonkamer in komt lopen, ze knikt en gaat naast me zitten. "Wanneer komt Selma haar ophalen dan?" Vraagt ze en ik haal mijn schouders op. "Je ne sais pas." (Ik weet het niet) Zeg ik en ga met mijn hoofd liggen op haar schoot. Haar handen vinden mijn haar en ik sluit mijn ogen van genot.
"Wat is er op tv vandaag?" Vraagt ze. "Je ne sais pas, kijk zelf." Mompel ik en pak mijn telefoon van de tafel. "Maak een foto, ik ga hem op insta zetten." Ze lacht en schudt haar hoofd. "Wat? Ik moet actief blijven op Social Media, staat op mijn contract." Mompel ik en zie de flits. Ze geeft hem terug en ik bekijk de foto.
Yassinezahir - i love it when she plays with my hair
JE LEEST
Hopeloos Verliefd
Storie d'amoreMeestal hoor je dat het meisje hopeloos verliefd is op de de jongen. Maar wat als het nu omgedraaid wordt? De 21-jarige Yassine Zahir kan de 18-jarige Dounia Al Majid maar niet uit zijn hoofd krijgen. Toen hij haar zag was het voor hem gewoon liefde...